Μια λέξη μόνο θα μπορούσε να περιγράψει με σαφήνεια και ακρίβεια τη στάση που έχει επιλέξει να τηρεί ο Δημήτρης Λάλος. Στην τέχνη του αλλά και στη ζωή. Δωρικότητα. Και δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος και πιο αδιάψευστος μάρτυρας για αυτό από τον – σεμνό και νουνεχή – τρόπο που ο ίδιος διαχειρίστηκε την αναγνωρισιμότητα και τη φήμη του, που αμφότερες αυξήθηκαν γεωμετρικά όταν πριν από λίγα μόλις χρόνια πέρασε το κατώφλι της τηλεοπτικής μυθοπλασίας και ενσάρκωσε στον απόλυτο βαθμό τον (αντι)ήρωα της διπλανής πόρτας.
Πολλοί απορούν με την απόφαση του αγαπητού ηθοποιού να απόσχει από το θέατρο, την τέχνη δηλαδή που υπηρέτησε με συνέπεια, ειλικρίνεια και σοβαρότητα, και να εστιάσει πλέον την προσοχή και την ενέργειά του στην τηλεόραση. Για τον ίδιο είναι μια πολύ συνειδητή επιλογή. Οχι, ο Λάλος δεν πλανεύτηκε από τις Σειρήνες της τηλεόρασης, ούτε βολεύτηκε στις «ευκολίες» της μικρής οθόνης – άλλωστε για κάθε ρόλο του, είτε θεατρικό είτε τηλεοπτικό, δουλεύει σκληρά, μαθαίνει και μετατοπίζεται. Ο ίδιος λέει πως θα επιστρέψει στη σκηνή όταν θα πονάει επειδή ακριβώς δεν βρίσκεται σε αυτήν.
Την εφετινή τηλεοπτική σεζόν ο Δημήτρης Λάλος υποδύεται στη νέα σειρά του MEGA «Μια νύχτα μόνο» τον Οδυσσέα Χαριτάκη. Εναν χαρακτήρα που δεν είναι μονοκόμματα «καλός» ή απόλυτα «κακός». Είναι ένας ήρωας που ζει στις λεπτές γκρίζες αποχρώσεις, βαθιά ανθρώπινος, που παλεύει με ηθικά διλήμματα, προσωπικές πληγές και συναισθήματα.
Αυτή η νέα του, πολλά υποσχόμενη τηλεοπτική δουλειά, στην οποία συμπρωταγωνιστεί με τη σύντροφο της ζωής του, Μαριλίτα Λαμπροπούλου, ήταν και η αφορμή για τη συνέντευξη με έναν άνθρωπο που επιλέγει να συστήνεται ως «εργάτης της υποκριτικής, πατέρας και πολίτης».
Τι ήταν εκείνο που σας έκανε να αποδεχτείτε την πρόταση για μια τηλεοπτική σειρά, η οποία φαίνεται εκ προοιμίου ότι θα απασχολήσει το κοινό και θα συζητηθεί; Οι συνθήκες της δουλειάς; Η ιδέα και το σενάριο; Οι απολαβές; Η φιλοδοξία;
«Με κέρδισε ο συνδυασμός ιδέας, ανθρώπων και ρίσκου. Δεν μπαίνω σε μια δουλειά για να συζητηθεί, μπαίνω για να ιδρώσω, να δουλέψω πραγματικά, να βουτήξω στο υποσυνείδητο ενός άλλου ανθρώπου. Οι συνθήκες εργασίας πρέπει να είναι αξιοπρεπείς, οι απολαβές δίκαιες, αλλά το κριτήριο είναι πάντα ένα: θα με αλλάξει αυτός ο ρόλος;».
Αλήθεια, μπορεί ένας ηθοποιός να γνωρίζει εκ των προτέρων εάν συμμετέχει σε μια δουλειά που θα αρέσει και θα ενδιαφέρει το κοινό; «Μυρίζεται» κανείς την επιτυχία;
«Την επιτυχία δεν τη “µυρίζεις”, τη συναντάς καμιά φορά τυχαία, αφού πρώτα έχεις δουλέψει σαν να μη σε βλέπει κανείς, με υπομονή και αυτοθυσία. Αυτό που “μυρίζεσαι” είναι η αλήθεια στο σετ και η πειθαρχία στη διαδικασία. Τα υπόλοιπα είναι θόρυβος».
Στο «Μια νύχτα μόνο» υπάρχει ένα θεμελιώδες ηθικό δίλημμα. Πιστεύετε ότι μπορεί κανείς να ταυτιστεί, να συγκινηθεί ή να μπει στη θέση των ηρώων σε μια περίοδο όπου οι ηθικοί κανόνες φαίνεται να έχουν ελαστικοποιηθεί και όπου όλοι έχουμε την αίσθηση ότι τα έχουμε δει, τα έχουμε ακούσει και τα έχουμε κάνει όλα;
«Τα ηθικά διλήμματα δεν εξαφανίστηκαν – τα ζούμε κάθε μέρα πιο μπερδεμένα. Ο θεατής συγκινείται όταν αναγνωρίζει το κόστος των επιλογών, όχι όταν του κάνεις μάθημα. Θέλω η σειρά να σέβεται τη νοημοσύνη του κόσμου και να αφήνει περιθώριο για αμφιβολία. Χωρίς ηθικολογία, με ανθρωπιά και χώρο για να μπορούμε να ταξιδέψουμε με τη φαντασία μας».
«Με τη Μαριλίτα δεν εργαλειοποιούμε, προστατεύουμε τη σχέση μας. Η χημεία μας είναι εργαλείο δουλειάς, όχι επικοινωνιακό τρικ»
Σε αυτή τη σειρά πρωταγωνιστείτε μαζί με τη Μαριλίτα Λαμπροπούλου, με την οποία είναι γνωστό ότι είστε και σύντροφοι στη ζωή. Κάποιος θα μπορούσε ενδεχομένως να σκεφτεί ότι εργαλειοποιείτε το ενδιαφέρον του κοινού που υποθέτω γνωρίζετε πως υπάρχει για την ιδιωτική ζωή των ηθοποιών. Είναι έτσι;
«Με τη Μαριλίτα δεν εργαλειοποιούμε, προστατεύουμε τη σχέση μας. Η χημεία μας είναι εργαλείο δουλειάς, όχι επικοινωνιακό τρικ. Το ιδιωτικό μένει ιερό για να μπορεί το επαγγελματικό να είναι γενναίο».
Το «μαζί στη σκηνή, μαζί και στη ζωή» διευκολύνει τη δουλειά του ηθοποιού ή μπορεί και να την περιπλέξει;
«Μαζί στη σκηνή, μαζί στη ζωή σημαίνει εμπιστοσύνη με κανόνες. Διευκολύνει γιατί συνεννοούμαστε με μισή ματιά, δυσκολεύει γιατί δεν χωράει ναρκισσισμός. Το μυστικό είναι να θυμάσαι ότι οδηγός δεν είναι μόνο η σχέση αλλά και το πάθος για τη δουλειά».
Παρότι έχετε δουλέψει και έχετε αναδειχθεί μέσα από το θέατρο, διάβαζα σε μια πρόσφατη δήλωσή σας ότι έχετε αποφασίσει να απέχετε για λίγο καιρό. Τι καθοδήγησε αυτή την επιλογή σας; Σας πλάνεψαν οι Σειρήνες της τηλεόρασης;
«Δεν με πλάνεψαν Σειρήνες, θα έλεγα πως με καθοδήγησαν οι Μούσες, αν μου επιτρέπετε να κάνω αυτόν τον παραλληλισμό. Εκλεισε ένας κύκλος στο θέατρο και ήθελα τον παλμό του γυρίσματος, το “όλα ή τίποτα”. Θα επιστρέψω στη σκηνή όταν πονάει αν δεν το κάνω».
Παλαιότερα έλεγαν ότι η μεγεθυμένη εικόνα της τηλεόρασης έχει τη δυναμική να αλλάζει ζωές. Είναι έτσι; Εχετε βιώσει τέτοιες συστημικές αλλαγές στη ζωή σας από την ημέρα που σας γνώρισε ένα μεγαλύτερο κομμάτι του κοινού και ως πρωταγωνιστή της τηλεόρασης;
«Η τηλεόραση αλλάζει τη ζωή σου αν της το επιτρέψεις. Σου δίνει αναγνωρισιμότητα και χρόνο, που μετά όμως πρέπει να τα υπερασπιστείς. Εγώ κράτησα σταθερή πυξίδα τη δουλειά, τα “θέλω” μου και την αξιοπρέπεια».
Τι πιστεύετε ότι βρίσκει το κοινό σε εσάς; Γιατί αρέσετε; Είναι το ταλέντο σας; Ο τρόπος που αντιμετωπίζετε τους χαρακτήρες σας; Η εξωτερική σας εικόνα; Οι επιλογές που κάνετε; Η στάση ζωής σας;
«Αν αρέσω, ας το πουν οι άλλοι. Υποψιάζομαι ότι βλέπουν προσήλωση στον ρόλο και μια αυστηρότητα προς τον εαυτό μου. Στόχος µου δεν είναι να αρέσω, αλλά να είµαι αναγκαίος».
Εστω ότι κάποιος που σας γνωρίζει μέσα από τους ρόλους σας αναρωτιέται τι τύπος είναι ο Δημήτρης Λάλος; Πώς συστήνεστε; Τι τύπος είστε;
«Συστήνομαι ως εργάτης της υποκριτικής, πατέρας και πολίτης. Λίγα λόγια. Αγαπώ τη στοχοπροσήλωση και τις καθαρές συμφωνίες. Προσπαθώ να είμαι ευγενής και ακριβής – και στο γύρισμα και στον δρόμο».
Εχετε πει ότι έχει υπάρξει περίοδος στη ζωή σας όπου βιοποριζόσασταν με «ένα κομμάτι ψωμί». Τι σας έμαθε αυτή η εμπειρία; Σας έκανε καλύτερο άνθρωπο ή μήπως σκληρότερο;
«Το “ένα κομμάτι ψωμί” μού δίδαξε ελευθερία: ξέρω ότι μπορώ να αντέξω. Εμαθα τι σημαίνει αξιοπρέπεια στη δυσκολία και αλληλεγγύη χωρίς μεγάλα λόγια. Εγινα πιο τρυφερός με τους ανθρώπους και πιο αυστηρός με τις δικαιολογίες μου. Και εκτίμησα όλες τις δουλειές που μοιάζουν “αόρατες” αλλά κάνουν τη διαφορά».
Ζούμε σε μια εποχή όπου όλοι θέλουν να αρέσουν. Εσείς έχετε καταβληθεί από αυτό το άγχος ποτέ; Κάνετε ή θα σκεπτόσασταν να κάνετε πράγματα για να αρέσετε, να είστε αποδεκτός, να έχετε επαγγελματικές προτάσεις;
«Το άγχος να αρέσω είναι φθηνό νόμισμα, κυκλοφορεί παντού, δεν αξίζει τίποτα. Λέω “όχι” για να έχει αξία το “ναι”. Θέλω ανθρώπους και γνώμες που με σέβονται, όχι που με κολακεύουν».
Διάβαζα ότι «συνομιλείτε» συχνά – όπως νομίζω όλοι πια – με την Τεχνητή Νοημοσύνη. Τι λέτε σε αυτές τις συζητήσεις; Και αναρωτιέμαι αν σκέπτεστε ή φοβάστε καθόλου ότι μελλοντικά οι ηθοποιοί θα είστε περιττοί. Αν θα χρειάζονται μόνο τα ολογράμματά σας για να κάνουν τη δουλειά.
«Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι εργαλείο και πεδίο ευθύνης. Είναι χρήσιμη στην προετοιμασία και στην έρευνα, αλλά η εικόνα και η φωνή του ηθοποιού ανήκουν στον ίδιο. Πρέπει να υπάρχει ρητή συναίνεση και δίκαιη αμοιβή για κάθε ψηφιακή χρήση. Η πολιτεία έχει ευθύνη για τη νέα αυτή εποχή που έρχεται. Θα ήθελα θεσμικά καθαρούς κανόνες όταν έρθει η ώρα. Δεν φοβάμαι την τεχνολογία, φοβάμαι την απουσία των θεσμών και του ανθρώπινου νου».
«Αν μου έμενε μια νύχτα μόνο, θα τη μοίραζα σε ανθρώπους και σιωπή»
Εστω ότι σας απέμενε «μια νύχτα μόνο», για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο της σειράς. Τι θα προσπαθούσατε να χωρέσετε σε αυτήν;
«Αν μου έμενε μια νύχτα μόνο, θα τη μοίραζα σε ανθρώπους και σιωπή. Ενα τραπέζι με τους δικούς μου, ένα βλέμμα με την κόρη μου, λίγο αλάτι από τη θάλασσα, πολύ έρωτα. Θα έπαιρνα δύο τηλέφωνα που χρωστάω εδώ και καιρό. Και μετά θα άφηνα το κινητό μακριά και θα ευχαριστούσα για όσα πρόλαβα».
Ποιο είναι το κέρδος έπειτα από τη σημαντική διαδρομή που έχετε διαγράψει στην υποκριτική; Τι σας έχει προσφέρει η πορεία σας ως ηθοποιού; Τι σας έδωσε που ενδεχομένως δεν φανταζόσασταν καν στο ξεκίνημά σας;
«Η υποκριτική μού έδωσε μια γλώσσα για όσα δεν ήξερα πώς να τα πω. Μου έμαθε πειθαρχία, την έννοια της κοινότητας και το δικαίωμα να είμαι μαθητής για πάντα. Δεν φανταζόμουν ότι θα μάθαινα τόσο πολλά για τους ανθρώπους μέσα από τους ρόλους που έχω ζήσει».
Ποια είναι η μικρή καθημερινή ιεροτελεστία σας; Υπάρχει κάποια ρουτίνα που απολαμβάνετε με τον εαυτό σας καθημερινά; Ενα μικρό διάστημα της ημέρας αφιερωμένο σε εσάς;
«Ενας σκέτος καφές, δέκα λεπτά σιωπή, λίγο σκάκι. Αν προλάβω, μια ματιά αγάπης πριν από το γύρισμα. Μικρά πράγματα με μεγάλη σημασία».
INFO H σειρά «Μια νύχτα µόνο» προβάλλεται στο MEGA από Κυριακή έως Τρίτη στις 21.00.
