Παρά την επικοινωνιακή ανάσα που της έδωσαν οι πρόσφατες θετικές εξελίξεις στα ενεργειακά, αλλά και τις συνεχείς υπομνήσεις για τα μέτρα μείωσης της φορολογίας που θα ισχύσουν από το νέο έτος, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει δυσκολίες στην υπέρβαση των δύο κρίσιμων οροσήμων που είναι, αφενός, η καταγραφή ποσοστού άνω του 25% στην πρόθεση ψήφου και, αφετέρου, το «σπάσιμο του ταβανιού» του 30% στην εκτίμηση της εκλογικής επιρροής.

Τα μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητας, με αιχμή το κόστος ζωής που ανεβαίνει διαρκώς, εξαιτίας της παρατεταμένης ακρίβειας, σε συνδυασμό με την κρίση των θεσμών και τα κρούσματα διαφθοράς (ΟΠΕΚΕΠΕ, κ.ά.) εξακολουθούν να είναι τα ζητήματα που απασχολούν την κοινή γνώμη και να ρίχνουν βαριά τη σκιά τους στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. «Η παγίωση της λεγόμενης κοινωνικής ατζέντας εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα δεν επιτρέπει μια ουσιαστική ποιοτική αλλαγή στο κοινωνικό και πολιτικό κλίμα» διαπιστώνουν αναλυτές.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η αποτύπωση στην έρευνα της Metron Analysis (για το Mega) σύμφωνα με την οποία οι συνολικοί δείκτες αξιολόγησης του κυβερνητικού έργου αλλά και του Πρωθυπουργού παραμένουν αμετάβλητοι σε ένα από τα πιο χαμηλά επίπεδα των εξίμισι ετών που παρήλθαν από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία. Επτά στους δέκα πολίτες (71%, επί του συνόλου των ερωτηθέντων) αξιολογούν αρνητικά το έργο της κυβέρνησης, έναντι μόλις του 23% που εκφράζεται θετικά. Αντιστοίχως υψηλό είναι το ποσοστό των πολιτών (70%), που αξιολογεί αρνητικά τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, για το πρόσωπο του οποίου εκφράζεται θετικά το 26% της κοινής γνώμης.

Η «αχίλλειος πτέρνα» και οι δημοσκοπήσεις

Οπως επισημαίνουν εκλογικοί αναλυτές, «την “αχίλλειο πτέρνα” στις αρνητικές αξιολογήσεις της κυβερνητικής πολιτικής συνιστά η ακρίβεια», καθώς μόλις το 13% αξιολογεί θετικά τις προσπάθειές της στην οικονομία της καθημερινότητας. Είναι, όπως σημειώνουν, ένα επαναλαμβανόμενο εύρημα που αποτυπώνεται σε όλες τις μετρήσεις και το οποίο έχει την ιδιαίτερη σημασία του γιατί βρίσκεται πολύ χαμηλότερα από την τρέχουσα κομματική επιρροή της Νέας Δημοκρατίας. Σημειώνεται μάλιστα ότι οι μισοί από τους συμμετέχοντες στην έρευνα της Metron Analysis (49%) ανέφεραν αυθόρμητα τη λέξη «ακρίβεια» όταν τους ζητήθηκε να αναφέρουν τα δύο σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.

Οσοι παρακολουθούν επισταμένα τον εκλογικό χάρτη, μέσω της χρονοσειράς των δημοσκοπήσεων, παρατηρούν ότι το κυβερνών κόμμα αντιμετωπίζει μια σειρά από «μαύρες τρύπες» στη σύγκριση των σημερινών δημοσκοπικών αποτελεσμάτων και στην ετυμηγορία παλαιότερων καλπών. Οι μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις καταγράφονται στην περιφέρεια και κυρίως στις περιοχές της Μακεδονίας και της Κεντρικής Ελλάδος που έχουν αγροτικούς πληθυσμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρόθεση ψήφου υπέρ της ΝΔ εκφράζει το 28,2% των αγροτών όταν στις βουλευτικές κάλπες του 2023 την είχαν ψηφίσει σε ποσοστό 42,9%.

Στη συνολική πρόθεση ψήφου χωρίς αναγωγές το κυβερνών κόμμα καταλαμβάνει μεν με άνεση την πρώτη θέση στην κατάταξη των πολιτικών δυνάμεων, πλην, όμως, με μια επίδοση (22,6%) στην οποία συσπειρώνονται μόνον οι τρεις στους τέσσερις που ψήφισαν ΝΔ στις ευρωεκλογές του περασμένου χρόνου. Αλλά και με βάση αναγωγές που βασίζονται στην κατανομή της αδιευκρίνιστης ψήφου, που παραμένει υψηλή, λόγω και της αναμονής δημιουργίας νέων κομματικών σχηματισμών, η εκτίμηση της εκλογικής επιρροής της ΝΔ υπολογίζεται ότι θα κινηθεί μεταξύ 25,8% και 30,6%. Το ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι τα ευρήματα και των υπόλοιπων εταιριών που δημοσιοποιήθηκαν την ίδια ημέρα – της Pulse για τον Σκάι και της MRB για το Open – αποτυπώνουν την ίδια ακριβώς εικόνα. Κατά την MRB το 68,1% των πολιτών πιστεύει ότι υπάρχει ανάγκη για νέα κόμματα, ενώ η Pulse καταγράφει αυξημένες προδοκίες για τα υπό ίδρυση νέα πολιτικά σχήματα.

Ο συσχετισμός των εδρών και η αυτοδυναμία

Υπό αυτή τη συνθήκη, η ΝΔ αναμένεται, με βάση την κεντρική τιμή της εκτίμησης (28,2%), να καταλάβει 116 έδρες στην επόμενη κοινοβουλευτική σύνθεση, έναντι των 158 βουλευτών που εξέλεξε στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Με τους ίδιους δημοσκοπικούς συσχετισμούς, στην επόμενη Βουλή θα εκπροσωπηθούν το ΠαΣοΚ (13,6%) με 43 βουλευτές, η Ελληνική Λύση (11,8%) με 37, η Πλεύση Ελευθερίας (10,2%) με 32, το ΚΚΕ (8,1%) με 26, ο ΣΥΡΙΖΑ (6,2%) με 20, το ΜέΡΑ25 (4,2%) με 13, όσους και η Φωνή Λογικής (4,1%).

Η συγκεκριμένη κατανομή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Νέα Δημοκρατία θα έχει τον πρώτο και κύριο λόγο στις προσπάθειες για συγκρότηση συνεργατικού κυβερνητικού σχήματος, αφού θεωρείται μάλλον απίθανο να συμφωνηθεί μέτωπο με τις πολιτικά ετερόκλητες δυνάμεις που είναι σήμερα στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Βεβαίως οι έδρες της ΝΔ δημιουργούν πλειοψηφία αν προστεθούν εκείνες του ΠαΣοΚ ή της Ελληνικής Λύσης. Με δεδομένο, ωστόσο, ότι η κυβερνητική ηγεσία έχει αποκλείσει συνεργασία με το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου, η μόνη συνεργασία που θεωρείται πιθανό ότι μπορεί να γίνει είναι ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠαΣοΚ.

Από την άλλη, η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη και άλλα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποκλείουν συμμαχία με τη Νέα Δημοκρατία, κάτι που, εφόσον επικυρωθεί και την επομένη της προσεχούς εκλογικής αναμέτρησης, οδηγεί αναπόδραστα στο στήσιμο νέας κάλπης η οποία, όπως εκτιμούν αρκετοί αναλυτές, μπορεί και πάλι να μη δώσει αυτοδύναμη μονοκομματική πλειοψηφία ανοίγοντας εκ νέου τη συζήτηση για κυβέρνηση συνεργασίας που ουδείς είναι σε θέση στην παρούσα συγκυρία να εικάσει αν θα ευοδωθεί ή όχι. Πολύ περισσότερο που είναι ακόμη άγνωστος ο αριθμός των πολιτικών σχηματισμών που θα μπουν στον εκλογικό στίβο, καθώς βρίσκονται στη φάση της «προθέρμανσης» τα εγχειρήματα τα οποία ετοιμάζουν οι πρώην πρωθυπουργοί Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας, ενδεχομένως δε και η Μαρία Καρυστιανού.