Μια φορά κι έναν καιρό, επί δεκαετίες ολόκληρες, η φράση «Ραντεβού τον Σεπτέμβριο» ήταν κάτι το ιερό στη συνείδηση των ελλήνων κινηματογραφόφιλων. Στην πορεία όμως τα πράγματα άλλαξαν. Με την ανάπτυξη και τη δημοφιλία των αλυσίδων πολυκινηματογράφων που παραμένουν σε λειτουργία όλους τους μήνες του έτους, το «Ραντεβού τον Σεπτέμβριο» κάποια στιγμή έμοιαζε εκτός χρόνου.
Ωστόσο, οι μονές αίθουσες παραμένουν «ζωντανές» και παρά την εδώ και αρκετά χρόνια κρίση των αιθουσών γενικότερα (αφού ο κινηματογράφος στο σπίτι είναι μια πραγματικότητα), βλέπουμε ότι πολλοί επιχειρηματίες τολμούν και ανοίγουν εκ νέου αίθουσες που για διάφορους λόγους είχαν κλείσει.
Ιδιαίτερα για τους σινεφίλ εκείνους που επιθυμούν βραδινή έξοδο κατά τη διάρκεια των εορτών των Χριστουγέννων, στο κέντρο και στην ευρύτερη περιοχή του, υπάρχουν στέκια που τους το προσφέρουν και με το παραπάνω.
Το Αθήναιον
Το πιο χαρακτηριστικό και επίκαιρο παράδειγμα είναι του Αθήναιον στη διασταύρωση Κηφισίας και Αλεξάνδρας. Εδώ και επτά μήνες ο χώρος παρέμενε κλειστός λόγω ριζικής, πλήρους ανακαίνισης. Αυτές τις μέρες κάνει ένα «soft opening» έχοντας πάρει την πιστοποίηση του Atmos για την επαναλειτουργία του. Με την ονομασία Athinaion Experience, διαθέτει πλέον τέσσερις premium αίθουσες (Atmos One, Velvet Lounge, Sunset Lounge, Classic), όλες εξοπλισμένες με PLF (Premium Large Format) οθόνες.
Η τεχνολογική αναβάθμιση περιλαμβάνει Dolby Atmos για τρισδιάστατο ήχο, 4K Laser προβολή για κορυφαία ευκρίνεια, Infinity Sofas (αποκλειστικά στην Ελλάδα), VIP fully recliners για απόλυτη άνεση και τον χώρο συνάντησης, Beyond Cinema. «Με αυτόν τον τρόπο η ομάδα του Athinaion θέλησε να εκφράσει έμπρακτα την ευγνωμοσύνη της στο κοινό που το στηρίζει εδώ και 65 χρόνια» είπε στο «Βήμα» ο Κώστας Γιαννόπουλος που μαζί τον Δημήτρη Γάκα είναι εδώ και χρόνια οι πυλώνες του χώρου. Χαρμόσυνο δε που τα χειροποίητα ζωγραφικά πανό, ανέκαθεν σήμα κατατεθέν στην πρόσοψη του Αθήναιον, παραμένουν αναπόσπαστο στοιχείο της ταυτότητάς του.
Η Οπερα
Στο κέντρο της Αθήνας, μια άλλη ιστορική αίθουσα της πόλης είναι η Οπερα (Ακαδημίας και Ιπποκράτους, στη στοά), η οποία άρχισε να λειτουργεί το 1948 ως κινηματοθέατρο. Από το 1986, όταν τη λειτουργία του χώρου ανέλαβε η κινηματογραφική εταιρεία Odeon, η Οπερα συνέχισε αποκλειστικά ως σινεμά. Ωστόσο στις αρχές του 2023 κινδύνεψε να κλείσει οριστικά. Σώθηκε όταν τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους η εταιρεία Cinobo (της γνωστής ψηφιακής πλατφόρμας) ανέλαβε την επαναλειτουργία της.
Θέλοντας να διασώσει την αίθουσα σε μια εποχή που τα σινεμά του ιστορικού κέντρου ήταν υπό εξαφάνιση, η Cinobo μετονόμασε τον χώρο σε Cinobo Οπερα, έκανε ανανεωτικές αλλαγές σε τεχνικό εξοπλισμό, ανακαίνισε το φουαγέ και το μπαρ και φρόντισε ώστε να γίνει προσβάσιμη με αμαξίδιο (είναι η μόνη που παρέχει αυτή την εξυπηρέτηση στο κέντρο της Αθήνας).
Το πρόγραμμά της έχει ποικιλομορφία (με έμφαση στις καλλιτεχνικές ταινίες της ίδιας της εταιρείας διανομής Cinobo), αφιερώματα, ξεχωριστά events, εντυπωσιακές πρεμιέρες, όπως και πρωτότυπες εκθέσεις. Επίσης μετά από χρόνια φιλοξενεί και πάλι προβολές των Νυχτών Πρεμιέρας, του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας.
Πέρα από την Οπερα, η Cinobo ενδιαφέρθηκε και για το παρατημένο Αλεξάνδρα-Πατησίων στο ύψος της λεωφ. Αλεξάνδρας, το οποίο λειτουργούσε από το 1961 και ήταν ορόσημο της περιοχής. Η μετονομασία του σε Cinobo Πατησίων δεν σηματοδοτεί απλώς μια ανακαίνιση, αλλά μια πλήρη επαναπροσέγγιση του τι μπορεί να είναι ένας κινηματογράφος. Παίρνοντας έμπνευση από την καθοριστική τοποθεσία της αίθουσας, που βρίσκεται σε ένα από τα κεντρικότητα σημεία της οδού Πατησίων, το Cinobo έχει καταφέρει να φέρει στο σήμερα τη σινεφίλ κουλτούρα μιας άλλης εποχής και να δημιουργήσει μια κοινότητα ανθρώπων που αγαπούν τον κινηματογράφο και αλληλεπιδρούν.
To Aστορ
Τα τελευταία πολύ σοβαρά θέματα κάμψης που παρουσιάστηκαν στα σινεμά του αθηναϊκού κέντρου φάνηκαν να δημιουργούνται μετά το κάψιμο των αιθουσών Αττικόν και Απόλλων στην οδό Σταδίου το 2012. Οι πάλαι ποτέ αίθουσες-διαμάντια παραμένουν ακόμα κλειστές, παρά τις ασταμάτητες υποσχέσεις αποκατάστασης και επαναλειτουργίας τους.
Από μια μεγάλη κρίση πέρασε και το Αστορ στη στοά της πλατείας Κοραή, το οποίο όμως κατάφερε να ξεπεράσει το πρόβλημα και με την υποστήριξη της εταιρείας κινηματογραφικής διανομής Weird Wave του Ανδρέα Κονταράκη, που έχει τη διαχείρισή του, κατάφερε να αποκτήσει τη φήμη ενός πολύ ζεστού και φιλικού χώρου με πρόγραμμα καθαρά καλλιτεχνικού προσανατολισμού.
Το Αστυ
Στην ίδια ακριβώς πλατεία βρίσκεται το Αστυ, ο εξίσου θρυλικός χώρος, τμήμα του υπογείου τού επί της οδού Κοραή 4 κτιρίου που κατασκευάστηκε την περίοδο 1934-1938. Μετά την ευρεία ανακαίνιση που έγινε στο Αστυ το 1994, αλλά και όσες την ακολούθησαν, ο κινηματογράφος δεν έχασε ποτέ τα στοιχεία της παλιάς αίγλης του, όπως η καμπίνα προβολής, οι μαρμάρινες σκάλες με τις προστατευτικές σιδεριές, τα τραπεζάκια του φουαγέ, οι πόρτες, οι καθρέφτες, τα μωσαϊκά και το εκδοτήριο εισιτηρίων. Χάρη στη φροντίδα των αδελφών Γιώργου και Δημήτρη Στεργιάκη ο χαρακτηρισμένος ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο χώρος είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος με τις μνήμες των κατοίκων όλου του Λεκανοπεδίου.
Ο Δαναός
Εδώ και δεκαετίες ο Ηλίας Γεωργιόπουλος διαχειρίζεται με άψογο τρόπο την αίθουσα Δαναός, ένα από τα πιο εμβληματικά σινεφίλ στέκια των Αθηνών. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο Δαναός ήταν «παιδί» του πατέρα του νυν αιθουσάρχη, προσφέροντας πάντα άριστης ποιότητας θέαμα με στόχο έναν συνδυασμό καλλιτεχνικού – εμπορικού προγράμματος. Η μεγάλη αίθουσα Δαναός 1 διαθέτει πλέον 520 ολοκαίνουργιες αναπαυτικές θέσεις, νέες μοκέτες και ειδικά διαμορφωμένο φωτισμό.
Το ίδιο διακριτικές, αλλά καίριες, παρεμβάσεις έγιναν και στη μικρή αίθουσα, Δαναός 2, ενώ παράλληλα η ομάδα του κινηματογράφου έχει μεριμνήσει για τη δημιουργία ενός πλούσιου κινηματογραφικού προγράμματος. Ευρεία γκάμα πολυαναμενόμενων ταινιών, ειδικές προβολές και συνεργασίες (CineDoc – Greece, Fundamentals of Cinema – Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Μέρες & Νύχτες του Χρήστου στον Δαναό, Σινεμά & Ψυχανάλυση), μεγάλα φεστιβάλ (Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας, Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Ελλάδος, Παιδικό και Εφηβικό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας), παιδικές προβολές, προβολές για σχολεία, ειδικές προβολές ανεξάρτητων ντοκιμαντέρ και πολλά ακόμα διαμορφώνουν το νέο πρόγραμμα του κινηματογράφου.





