Στο πρώτο κινηματογραφικό πλάνο του μαζί του βρισκόταν ο Θανάσης Βέγγος. Ηταν καλοκαίρι του 1990 και ο Μανώλης Μαυροματάκης οδηγούσε το ταξί για τη σκηνή την οποία ο αείμνηστος έλληνας ηθοποιός μοιράζεται μαζί με τη Χρυσούλα Διαβάτη. Ταινία, οι «Ησυχες μέρες του Αυγούστου», σκηνοθέτης ο Παντελής Βούλγαρης. Ο Μαυροματάκης, φρέσκος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής, είχε βρεθεί εκεί χάρη στη μεσολάβηση του σκηνοθέτη Περικλή Χούρσογλου, ο οποίος τον πρότεινε στον Βούλγαρη και λίγο αργότερα τον χρησιμοποίησε ο ίδιος στον «Λευτέρη Δημακόπουλο», το σκηνοθετικό ντεμπούτο του στη μεγάλου μήκους ταινία. Ο γνωστός ηθοποιός θυμάται με χαμόγελο και συγκίνηση τις ήσυχες εκείνες ημέρες της πρώτης του ταινίας. «Ηταν ένα γύρισμα που θα ξεκινούσε από την Πατησίων και θα έφτανε στην παραλιακή» θυμάται ο Μαυροματάκης. «Θυμάμαι τον Βέγγο πριν το γύρισμα στον δρόμο να τον σταματούν περαστικοί για να τον χαιρετήσουν κι εκείνος να μοιράζει στα παιδιά καραμέλες τις οποίες είχε μονίμως στην τσέπη του. Να τους χαϊδεύει το κεφάλι. «Ελα, Μανωλάκη, έλα να πάμε τα λόγια μας, κέρδος μας είναι…» μου έλεγε στις πρόβες πριν από το γύρισμα. Ηταν ακριβώς όπως τον ξέραμε από τις ταινίες του».
Από εκείνη την περίοδο μέχρι τις ημέρες μας ο Μαυροματάκης δεν υπήρξε ποτέ ιδιαίτερα δραστήριος στον κινηματογράφο, ίσως επειδή ο ίδιος ο ελληνικός κινηματογράφος δεν υπήρξε ποτέ ιδιαίτερα δραστήριος. Θεατράνθρωπος κυρίως, ο Μαυροματάκης έγινε για πρώτη φορά γνωστός σε όλο το πανελλήνιο από τον πωλητή «βρώμικων» με την ατάκα «ομορφάντρα μου» που υποδύθηκε σε μια όντως επιτυχημένη διαφήμιση γνωστής τηλεφωνικής εταιρείας. Ισως στην αρχή να ενοχλούνταν λίγο βλέποντας ότι η αναγνώριση οφειλόταν κυρίως στη διαφήμιση, αλλά «αργότερα το συνηθίζεις, το αντιμετωπίζεις με συμπάθεια».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
