Η αφήγηση της Λέα Ούπι ξεκινά με ένα αποκεφαλισμένο άγαλμα του Στάλιν. Συνεχίζεται με ιστορίες για κλοπές μπισκότων, τραγούδια για τον Ενβέρ Χότζα, κουτάκια Coca-Cola που επιδεικνύονταν ως σύμβολο κοινωνικού κύρους. Η σημερινή καθηγήτρια Πολιτικής Θεωρίας του London School of Economics, γεννημένη το 1979 στην Αλβανία, περιγράφει γλαφυρά, με χιούμορ και αμεσότητα δύο κόσμους, εκείνον που προηγείται της κατάρρευσης του κομμουνιστικού καθεστώτος και εκείνον που έπεται. Για την ακρίβεια, όσο η Ούπι μεγαλώνει περνώντας από την παιδική στην εφηβική ηλικία οι δύο αυτοί κόσμοι εισχωρούν ο ένας στον άλλον, η απόμακρη Αλβανία του Ραμίζ Αλία μετατρέπεται στην Αλβανία των μεταναστών και των πυραμίδων του Σαλί Μπερίσα. Το Ελεύθερη (εκδ. Πατάκη) είναι μια καταγραφή ενηλικίωσης «στο Τέλος της Ιστορίας», όπως εύστοχα δηλώνει ο υπότιτλος, αυτοβιογραφία και ταυτόχρονα πολιτικός και κοινωνικός σχολιασμός, υπαινικτικά δοσμένος, μιας μεγάλης ιστορικής τομής του 20ού αιώνα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
