«Σε έναν κόσμο που έχει κατακλυστεί από ένα μυστηριώδες κύμα επιβεβλημένης ευτυχίας, η Κάρολ Στούρκα, η μόνη που δεν έχει προσβληθεί από τον ακατανόητο (εξωγήινο) ιό, πρέπει να αποκαλύψει τι πραγματικά συμβαίνει και να σώσει την ανθρωπότητα από την ίδια της την ευδαιμονία». Αυτή είναι η τέλεια, επίσημη σύνοψη για τη νέα σειρά της Apple TV, Pluribus ή Plur1bus, όπως μυστηριωδώς αναγράφεται στην oθόνη από τον δημιουργό του Breaking Bad, Βινς Γκίλιγκαν.

Δύο επεισόδια είναι ήδη διαθέσιμα σε streaming στην πλατφόρμα – παράδοξα και αλληγορικά ώστε, αναπόφευκτα, όλοι συγκρίνουν τη νέα δουλειά του Γκίλιγκαν με το παρελθόν του στη συγγραφή των τηλεοπτικών X–Files, τις συγγένειες της σειράς με την δυστοπική φαντασία του Τζορτζ Οργουελ και το κλασικό αφήγημα φουτουριστικών ιστοριών ψυχολογικού τρόμου στην παράδοση του «Invasion of the Body snatchers» του Τζακ Φίνεϊ, με ατσάλινη αντοχή στον χρόνο ως καθρέφτισμα ενός συλλογικού κοινωνικού φόβου που διαφοροποιείται από τη μία εποχή στην αλλή.

Ιστορία

Η ιστορία του «Pluribus» τοποθετείται σε έναν κόσμο όπου, μετά από ένα σήμα από το διάστημα που μεταφέρει αλληλουχία RNA, σχεδόν όλη η ανθρωπότητα μετατρέπεται σε ένα συλλογικό, ευτυχές και σχεδόν χωρίς ατομική βούληση «σώμα».

Η ηρωίδα Κάρολ Στούρκα, ενσαρκωμένη από τη Ρία Σίχορν του Better Call Saul της έτερης τηλεοπτικής επιτυχίας του Βινς Γκίλιγκαν, πάμπλουτη συγγραφέας ρομαντικών μυθιστορημάτων που με κυνισμό αποκαλεί τους αναγνώστες της «ηλίθιους», είναι μία από τους ελάχιστους (για την ακρίβεια, γύρω στους 13 στο σύνολο) που έχουν ανοσία στο φαινόμενο της ισοπεδωτικής ευτυχίας. Χάνοντας ακόμα και την σύντροφό της που δεν καταφέρνει να επιβιώσει από τον ιό, αποκτά ξαφνικά την αποστολή να κατανοήσει τι συμβαίνει και να αντισταθεί στην απόλυτη παραδοξότητα που καταπνίγει τον πλανήτη.

Δείτε το τρέιλερ της σειράς εδώ

YouTube thumbnail

Μία παρατήρηση που σχετίζεται με το μυθοπλαστικό σύμπαν του Γκίλιγκαν είναι ότι η Κάρολ ζει σε ένα τεράστιο σπίτι σε αδιέξοδο δρόμο στην Αλμπουκέρκη του Νέου Μεξικού, την πόλη όπου διαδραματίζονται και οι σειρές Breaking Bad και Better Call Saul. Αυτές οι σειρές μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με το Pluribus, όμως η τοποθεσία επιτρέπει στον Γκίλιγκαν να κρύψει μέσα στην αφήγησή του τις δικές του λεπτομέρειες και εκπλήξεις.

Καθόλου τυχαία το διαφημιστικό σποτ της σειράς αποκαλύπτει απολαυστικά τους πρωταγωνιστές του Breaking Bad, Μπράιαν Κράνστον, Άαρον Πολ, Μπομπ Οντενκερκ, Τζιανκάρλο Εσποζίτο και Τζόναθαν Μπανκς, που κάνουν μικρές, σύντομες εμφανίσεις.

E pluribus unum

Και φυσικά η πολιτική διάσταση της σειράς είναι σύνθετη. Καταρχάς, ο τίτλος «Pluribus» υπονοεί τον αντίλογο στη λατινική φράση «E pluribus unum» («Από τους πολλούς, ο ένας») που αναγράφεται στο εθνόσημο των ΗΠΑ, συμβολίζοντας την ποικιλομορφία των ανθρώπινων κοινωνιών που συνθέτουν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην πράξη η σειρά διερευνά το πώς η συλλογική θέληση, η «ομοιομορφία ευτυχίας» και η αίσθηση ότι «όλοι μαζί» έχουν γίνει ένα, αποτελούν απειλή για την ατομικότητα.

Επιπλέον η μετατροπή της ανθρωπότητας σε ένα ενιαίο «σώμα» με έμφαση στην ευτυχία χωρίς αντίδραση, χωρίς συγκρούσεις, λειτουργεί ως αλληγορία για τα σύγχρονα συλλογικά μας άγχη: την κυριαρχία της τεχνολογίας και του αυτοματισμού της AI καθώς και της αντικατάστασης θέσεων εργασίας από αυτήν, τον Μεγάλο Αδελφό, την τάση προς ομογενοποίηση των πάντων στην κοινωνική πραγματικότητα και την εικονική, αλλά και το συνεχές κυνήγι της ευτυχίας που συνδέεται με την υλικότητα και την ευδαιμονία στα διάφορα επίπεδα δημόσιας και ιδιωτικής ζωής, επηρεάζοντας την ελεύθερη βούληση και την προσωπικότητα του ατόμου.

Μιλάμε πάντα για τη σειρά ενός 60χρονου δημιουργού, ο οποίος έχει εκφράσει δημόσια την αντίθεσή του στη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης: «Δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ το ChatGPT, γιατί, μέχρι στιγμής, κανείς δεν μου έχει βάλει το πιστόλι στον κρόταφο για να με αναγκάσει να το κάνω. Δεν θα το χρησιμοποιήσω ποτέ. Χωρίς παρεξήγηση για όποιον το κάνει.» Πατώντας το play, στoυς τίτλους της σειράς έχετε το νου σας για ένα μήνυμα: «Αυτή η σειρά δημιουργήθηκε από ανθρώπους.»

«Pluribus»

Ο Γκίλιγκαν όμως δεν θέλει να μας κουνήσει το δάχτυλο κάνοντας μάθημα κοινωνιολογίας. Αφού εξερεύνησε μια σειρά από «διεφθαρμένους» χαρακτήρες στο πολύ δημοφιλές και βραβευμένο νεο-γουέστερν Breaking Bad και στο κωμικό Better Call Saul, κάνει όπισθεν και ανοίγει ξανά τον φάκελο «The X-Files» από τα ένδοξα ‘90s, παρουσιάζοντας έναν «καλό» χαρακτήρα που προσπαθεί να διορθώσει μια αφύσικη κατάσταση υπό αντίξοες συνθήκες.

Τροφή για σκέψη δίνει η αμφισβήτηση του Pluribus στο ιδανικό της συλλογική ευτυχίας φέρνοντας τα θύματα αντιμέτωπα με την απώλεια της ιδιωτικότητας και της αυτονομίας – ένας σαφής υπαινιγμός για τα social media και τις κάθε λογής πλατφόρμες που μεταβάλλουν τη δυναμική μεταξύ των ατόμων.

Ο Γκίλιγκαν είναι γνωστός για τη λεπτομερή ανάπτυξη των χαρακτήρων και την ψυχολογική τους δομή. Η επιλογή της Ρέα Σίχορν που μπαίνει σε μοναχικό μονοπάτι διάσωσης της ανθρωπότητας ενώ ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ την προειδοποιεί ότι θα βρουν τι συμβαίνει με την ξεχωριστή περίπτωσή της, μαρτυρά ότι η σειρά θα επιμείνει στον τρόπο που το «καλό» μετατρέπεται σε απειλή, η ευτυχία σε φόβο και η ηθική ευθύνη σε «είδος υπό εξαφάνιση».

Εμφύλιος

«Πέρασα δεκαπέντε χρόνια γράφοντας ιστορίες για ανθρώπους που πέφτουν ηθικά όλο και πιο χαμηλά. Τώρα ήθελα να κάνω το αντίθετο – να δείξω κάποιον που παλεύει να κάνει το σωστό, ακόμα κι αν όλα γύρω του μοιάζουν να είναι καμωμένα στην εντέλεια», λέει ο δημιουργός σε πρόσφατη συνέντευξη του. Παράλληλα σηκώνει λίγο τα μανίκια για να βάλει στην ιστορία του οτιδήποτε τον ενοχλεί στην Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ.

Γιατί ο Γκίλιγκαν θεωρεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν απέχουν πολύ από τη διάσπαση και τη σύγκρουση εξαιτίας του πολωμένου πολιτικού κλίματος που επικρατεί: «Νιώθω πως η χώρα μας βρίσκεται στο χείλος ενός εμφυλίου πολέμου. Δεν νομίζω πως κανείς πραγματικά το θέλει αυτό, μα κάπως όλοι προχωράμε προς εκείνη την κατεύθυνση. Ήθελα να φτιάξω κάτι που να μας θυμίζει ότι ίσως υπάρχει καλύτερος δρόμος.»

Προκειμένου να κεντρίσει το κοινό, ο εμπνευστής του «Pluribus» έφτιαξε μια επίφαση καταγκαστικής, φασίζουσας ευτυχίας: «Φαντάστηκα έναν κόσμο όπου όλοι αισθάνονται περίφημα, είναι ευτυχισμένοι, δεν υπάρχουν συγκρούσεις. Και αναρωτήθηκα: είναι αυτό πραγματικά παράδεισος; Ή μήπως κάτι λείπει όταν δεν υπάρχει επιλογή, διαφωνία, ένταση;»