Μπορεί άλλα αθλήματα να εντάσσονται κάθε τέσσερα χρόνια στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων και άλλα να αφαιρούνται. Όμως όσες αναθεωρήσεις κι αν συμβαίνουν στο καλεντάρι της μεγαλύτερης αγωνιστικής διοργάνωσης λόγω τάσεων, μόδας ή ανάγκης, υπάρχει ένα παράλληλο «άθλημα» που δεν ανακοινώνεται μεν ποτέ, ούτε φέρνει μετάλλια και διακρίσεις, αλλά είναι τόσο σταθερό για τη διοργάνωση όσο ας πούμε οι ολυμπιακοί κύκλοι. Ναι, μιλάμε για το σεξ.
Τι κι αν κάποτε θεωρούνταν κοινό αλλά ανομολόγητο μυστικό; Από το 1988, όταν στη διοργάνωση της Σεούλ διανεμήθηκαν για πρώτη φορά στους πρωταθλητές προφυλακτικά μαζί με την ευχή για ασφαλείς αγώνες, οι συνερεύσεις μεταξύ της αθλητικής ελίτ όχι μόνο απενοχοποιήθηκαν αλλά πλέον γίνονται κάθε φορά κεντρικό θέμα του κορυφαίου αθλητικού event.
Θυμηθείτε λόγου χάρη τις εικόνες από το Τόκιο το 2021, όταν οι αθλητές τέσταραν στα κοινωνικά δίκτυα την αντοχή των κρεβατιών από πεπιεσμένο χαρτί που είχαν κατασκευάσει οι Ιάπωνες για το ολυμπιακό χωριό, ή τα 450 χιλιάδες προφυλακτικά (42 ανά άτομο) που μοιράστηκαν στους συμμετέχοντες των Αγώνων του Ρίο το 2016. Παρεμπιπτόντως, οι Βραζιλιάνοι έθεσαν έναν αξεπέραστο μέχρι και σήμερα πήχη στο ασφαλές, ολυμπιακών διαστάσεων σεξ.
Οι Ισπανοί ξανάρχονται
Όμως τι σχέση μπορούν να έχουν όσα συμβαίνουν κάθε τέσσερα χρόνια στο περιθώριο των Ολυμπιακών Αγώνων, όταν αθλητές με εξαιρετική σωματική φόρμα, που βρίσκονται στην ακμή της νεότητάς τους, διαθέτουν αλαβάστρινα, ινσταγκραμικής κοπής σώματα, έχουν περάσει από Συμπληγάδες στερήσεων και μόχθου για να είναι παρόντες στη διοργάνωση και έχουν – επιτέλους – λίγο διαθέσιμο ελεύθερο χρόνο συγκεντρώνονται στο ίδιο γεωγραφικό μήκος και πλάτος, με μια σειρά του Netflix;
Θα στοιχημάτιζε κανείς πως οι δημιουργοί του ισπανικού «Olympo» είχαν όλη την προηγούμενη εξίσωση κατά νου, όταν αποφάσισαν να βάλουν στο χαρτί μια αφήγηση με κεντρικούς ήρωες μια δράκα νεαρούς φιλόδοξους πρωταθλητές που βρίσκονται έγκλειστοι σε ένα προπονητικό κέντρο στις βουνοκορφές των Πυρηναίων. Όλοι τους έχουν έναν κοινό – αλλά ταυτόχρονα πολύ διαφορετικό σκοπό. Τη διάρκιση, την αναγνώριση, το μετάλλιο. Και πριν απ’ όλα αυτά την προσέλκυση χορηγών.
Όσοι ενδεχομένως έχουν παρακολουθήσει τη σειρά «Elite» θα βρουν κάτι περισσότερο από εκλεκτικές συγγένειες με το «Olympo». Άλλωστε η δημιουργική ομάδα είναι η ίδια. Μόνο που στο νέο σαπουνοπερικών διαστάσεων εφηβικό δράμα τους έχουν ανταλλάξει το περιβάλλον του σχολείου με το ολυμπιακό κέντρο και τα ναρκωτικά που διακινούνταν με το καντάρι στο «Elite» έχουν δώσει στη θέση τους στη χρήση αναβολικών και άλλων παράνομων ουσιών που βελτιώνουν την αθλητική απόδοση.
Ωστόσο το σεξ – ετεροφυλοφιλικό αλλά και ομοφυλοφιλικό- και μάλιστα απεικονισμένο αρκετά ωμό και ακατέργαστο – τουλάχιστον για τα ελληνικά σεμνότυφα τηλεοπτικά ήθη και έθιμα- παραμένει κοινός παρανομαστής και συγκολλητική ουσία για τις δύο σειρές.
Πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά
Ανάμεσα βέβαια στον σεξουαλικό και τον ερωτικό πόθο των χαρακτήρων οι δημιουργοί προσπαθούν να χωρέσουν αναφορές και να κάνουν μνεία σε ζητήματα που τωόντι απασχολούν την αθλητική κοινότητα – και μάλιστα στο κουρυφαίο επίπεδό της- σήμερα. Εκτός από τη χρήση παράνομων ουσιών στο «Olympo» θίγονται θέματα όπως ο ρόλος των χορηγών στη στήριξη, την προετοιμασία και την ανάδειξη των αθλητικών ταλέντων, ο σκληρός και συχνά ανελέητος ανταγωνισμός, η πνευματική υγεία και η ψυχική ισορροπία των πρωταθλητών αλλά και η ομοφοβία – εσωτερικευμένη ή μη – στον κόσμο και τους παράγοντες του αθλητισμού.
Μόνο που όλα αυτά περνούν ως νύξεις ή τέλος πάντων εξετάζονται στο πόδι. Άλλωστε, είπαμε, μιλάμε για κανονική σαπουνόπερα με νεανικό άλλοθι που ώρες ώρες γίνεται τόσο κακή που δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της. Ίσως γι’ αυτό το λόγο ήδη οι μηχανές των Ισπανών ήδη ζεσταίνονται για μια δεύτερη σεζόν.
Η ιστορία ξεκινά να εκτυλίσσεται με αφορμή την κατάρρευση μιας αθλήτριας καλλιτεχνικής κολύμβησης, της Νούνου. Το ταίρι της στην πισίνα και παιδική αλλά άσπονδη φίλη της, η Αμάγια, η οποία παρεμπιπτόντως είναι η αδιαφιλονίκητη σταρ του αθλητικού camp, αποφασίζει να καμωθεί έναν μεταμοντέρνας κοπής Ηρακλή Πουαρό με σκοπό να αποδείξει πως η συναθλήτριά της ήταν στην πραγματικότητα θύμα ενός κυκλώματος αναβολικών που λειτουργεί κάτω από το ραντάρ της διοίκησης και των προπονητών.
Παράλληλα εξελίσσεται η ιστορία της Ζόι. Μιας ταλαντούχας και χαρισματικής αλλά απρόθυμης να πιστέψει στον εαυτό της επταθλήτριας. Ταυτόχρονα έχουμε τον Ρόκε, τον μυώδη και ανίκητο πρωταθλητή του ράγκμπι, ο οποίος παραγκωνίζεται λόγω της ομοφυλοφιλίας του αλλά και του συναθλητή του Κρίστιαν, ο οποίος αποβάλλεται λόγω περιορισμένων δυνατοτήτων από το κέντρο των επίλεκτων, για να επιστρέψει λίγους μήνες αργότερα διπλάσιος σε μυϊκή μάζα και δύναμη. Άραγε το θαύμα οφείλεται στις ουσίες ή στη σκληρή δουλειά του;
Στην κορυφή του Olympo
Όλοι τους ζουν, αναπνέουν και καρδιοχτυπούν για ένα σκοπό. Θέλουν πάση θυσία μια χορηγία από την εταιρία αθλητικών ειδών Olympo, οι άνθρωποι (και τα χρήματα) της οποίας έχουν τη δύναμη να εκτοξεύσουν ή να καταβαραθρώσουν την καριέρα τους. Βεβαίως, όσο αφοσιωμένοι κι αν είναι στο στόχο τους, τα βράδια τους τα περνούν σε μια καλύβα/speakeasy μπαρ/σημείο διακίνησης αναβολικών πέριξ του αθλητικού κέντρου, κουτσοπίνοντας μέχρι τις μικρές ώρες της ημέρας. Είναι τωόντι αξιοθαύμαστο πώς το επόμενο πρωί έχουν κουράγιο να πάρουν τα πόδια τους στην προπόνηση.
Θα μπορούσε να εστιάσει κανείς στα ερωτήματα που τίθενται μέσω των ιστοριών. Όπως λόγου χάρη εάν οι πρωταθλητές είναι υποχείρια και φερέφωνα των χορηγών, εάν οι προπονητές, οι παράγοντες και οι ομοσπονδίες απαιτούν από εκείνους περισσότερα από το ανθρωπίνως δυνατό ή εάν η ψυχολογική πίεση που υφίστανται τους οδηγεί τελικά σε επιλογές επιβλαβείς για την υγεία τους και επικίνδυνες για την ζωή τους.
Αλλά όχι. Το «Olympo» που τις τελευταίες εβδομάδες απολαμβάνει σταθερή δημοφιλία έχοντας μια θέση στο Top 10 του Netflix, μοιάζει κατασκευασμένο για να αποπροσαντολίζει το θεατή από την ουσία και να τον εθίζει στην εικόνα – συγκεκριμένα στην τέλεια εικόνα των πιο τέλειων κι από τέλεια σωμάτων των πρωταγωνιστών. Είναι τόσο ελαφρύ, επιδερμικό και επιπόλαιο που καταντά βάλσαμο, ειδικά για τις ημέρες του καύσωνα που αναμένουμε να ενσκήψει προσεχώς στην πόλη.
