Η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών είναι σημαντική από πολλές απόψεις.

Από το αποτέλεσμά της δεν θα κριθεί μόνο η νομική κατοχύρωση μιας σειράς δικαιωμάτων για όλους τους πολίτες και χωρίς εξαιρέσεις.

Θα κριθεί και το επίπεδο του κοινοβουλευτικού διαλόγου, ο οποίος με τη σειρά του είναι ένας από τους βασικούς δείκτες ποιότητας της δημοκρατίας μας.

Με άλλα λόγια, με την «ισότητα στον πολιτικό γάμο», όπως είναι και ο τίτλος του νομοσχεδίου, μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί.

Κανένας όμως δεν μπορεί να συμφωνεί με τον ρατσιστικό, τον ομοφοβικό ή τον μισαλλόδοξο λόγο.

Δηλώσεις τέτοιου τύπου από αιρετούς που αμαύρωσαν τις τελευταίες ημέρες τον δημόσιο βίο δεν έχουν καμία θέση στην αίθουσα του Κοινοβουλίου.

Ο «γάμος για όλους» μπορεί να συγκρούεται με τις ιδεολογικές ή άλλες αναφορές κάποιων από τις πολιτικές δυνάμεις ή μεμονωμένων βουλευτών.

Ο «πολιτισμός για όλους» όμως δεν τίθεται προς ψήφιση ούτε προς διαπραγμάτευση.

Αυτή είναι η κόκκινη γραμμή της συζήτησης και κάθε συζήτησης στον δημόσιο βίο.

Όπως είναι και χρέος των πολλών – της κοινοβουλευτικής ή της κοινωνικής πλειοψηφίας – να καταδικάζουν και να απομονώνουν αυτές τις φωνές.