Παρά την αντιπαράθεση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή με αφορμή τη διαχείριση της πανδημίας και παρά τα στοιχεία πόλωσης και σύγκρουσης που εκδηλώθηκαν, μόνο άγονη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η συζήτηση που διεξήχθη.

Η κρισιμότητα των στιγμών, την οποία περιέγραψε έκδηλα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης λέγοντας ότι οι επόμενες δέκα ημέρες «θα είναι ημέρες δύσκολες, ημέρες εξαιρετικά κρίσιμες», απαιτεί εκ των πραγμάτων συμπαράταξη των πολιτικών δυνάμεων στον «πόλεμο κατά του κοινού εχθρού», όπως χαρακτηρίστηκε η πανδημία, κάτι που δεν προϋποθέτει να συμφωνούν σε όλα.

Οι διαφωνίες για τους χειρισμούς της κυβέρνησης πριν αλλά και κατά τη διάρκεια του δεύτερου κύματος, κατατέθηκαν από την αντιπολίτευση, η οποία σύσσωμη επέρριψε ευθύνες στον πρωθυπουργό για όσα δεν έγιναν, ενώ ο κ. Μητσοτάκης δεν δίστασε να παραδεχθεί τα λάθη που σημειώθηκαν στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης που πλήττεται σφοδρά: «Πέσαμε έξω κυβέρνηση, ειδικοί και επιδημιολόγοι», είπε, σημειώνοντας ότι «εάν όλοι γυρίζαμε το ρόλοι του χρόνου πίσω θα παίρναμε νωρίτερα δραστικά μέτρα».

Οι διαχωριστικές γραμμές που αποτυπώθηκαν για άλλη μια φορά δεν εμπόδισαν τον ίδιο να αναγνωρίσει την ανάγκη λήψης μέτρων ενίσχυσης των οικονομικά αδύναμων εν όψει Χριστουγέννων, όπως πρότεινε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας, να επιβεβαιώσει την πολιτική βούληση της κυβέρνησης για «πάγωμα» των πλειστηριασμών, να υιοθετήσει τις προτάσεις για στήριξη με φορητούς υπολογιστές των μαθητών των σχολείων γυμνασίων και των λυκείων κλπ. Ούτε η κρισιμότητα της φάσης που διανύουμε σημαίνει ότι δεν υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ.

Απαραίτητη προϋπόθεση να τηρηθούν ευλαβικά τα μέτρα που έχουν ληφθεί, για τα οποία μάλιστα ζήτησε από τα κόμματα να εκπέμψουν δυναμικά το μήνυμα αυτό. Η αισιόδοξη πλευρά είναι ότι «στο τέλος αυτής της διαδρομής υπάρχει ένα εμβόλιο» το οποίο θα είναι στην διάθεσή μας ενδεχομένως και από τον Ιανουάριο. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να λειτουργήσει εφησυχαστικά.
Θα είναι η μεγαλύτερη παγίδα για όλους μας. Ο στίχος του Λένοναρντ Κόεν, που επικαλέστηκε ο πρωθυπουργός, εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο το καθοριστικό σημείο στο οποίο βρισκόμαστε ως κοινωνία, ως πολιτικές δυνάμεις και ως επιστημονική κοινότητα: «Υπάρχει μια ρωγμή, μια ρωγμή στα πάντα, έτσι μπαίνει το φως μέσα».

ΤΟ ΒΗΜΑ