Δύσκολο πράγμα να γράφεις για τις εκλογές πριν ξεκαθαρίσει το τοπίο. Ξημερώνει Τετάρτη 4 Νοεμβρίου. Τα συναισθήματα και οι προσδοκίες όλη αυτή τη νύχτα εναλλάσσονται.

Σε υποχρεώνει η ροή των αποτελεσμάτων. Τελικά ποιον ψήφισαν; Τι θα αποφασίσουν;

Ξενυχτάμε και εμείς περιμένοντας τον νικητή. Η υπομονή, η ακρίβεια και η προσοχή είναι χρήσιμες αρετές.

Μοναδική εμπειρία οι αμερικανικές εκλογές. Μάθημα δημοκρατίας. Με τα ελαττώματά της; Ναι, αναμφίβολα. Ταυτόχρονα όμως και ενός πολιτικού μεγαλείου που έχει αυτή η διαδικασία. Απλή, τελικά, μέσα από τη συνταγματική της πολυπλοκότητα.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς το επτά – μόνο – άρθρων αμερικανικό σύνταγμα του 1787 είχε ήδη προβλέψει ότι ο πρόεδρος θα εκλέγεται με το σύστημα των Εκλεκτόρων. Σήμερα είναι 538.

Αριθμός ίσος με το άθροισμα των 535 μελών του Κογκρέσου (435 βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων και οι 100 Γερουσιαστές, δύο δηλαδή από κάθε Πολιτεία) συν οι τρεις εκλέκτορες από την περιοχή της ομοσπονδιακής πρωτεύουσας Ουάσινγκτον.

Είναι δεσμευτικό. Οι εκλογές γίνονται κάθε τετραετία πάντοτε την Τρίτη που έπεται της πρώτης Δευτέρας του Νοεμβρίου, ενώ ο εκλεγείς Πρόεδρος αναλαμβάνει επίσημα τα καθήκοντα του στις 20 Ιανουαρίου του επόμενου έτους.

Στις σημερινές εκλογές δεν αναμετρήθηκαν δύο προσωπικότητες εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Ο αντισυμβατικός Ντόναλντ Τραμπ, ο πιο απρόβλεπτος ίσως Πρόεδρος των ΗΠΑ, και ο πιο κοντά στα ευρωπαϊκά κριτήρια του συμβατικού πολιτικού καθωσπρεπισμού πρώην Αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν.

Τη στιγμή που ολοκληρώνω το κείμενο αυτό είναι αδύνατο να γίνει ασφαλής πρόβλεψη. Προηγείται ο Τζο Μπάιντεν με 220 εκλέκτορες έναντι 213 του Ντόναλντ Τραμπ. Όποιο και αν είναι το οριστικό αποτέλεσμα των εκλογών το συμπέρασμα – σίγουρα δεν είναι μόνο δικό μου – είναι ότι ο αντισυμβατικός Ντόναλντ Τραμπ για μία ακόμη φορά απέδειξε ότι έχει τελικά πολύ σκληρό πολιτικό μέταλλο. Δεν αγωνίζεται έχοντας κατά νου ότι μπορεί και να χάσει.

Επέλεξε είτε να αγνοήσει τη φονική πανδημία, είτε να την αντιμετωπίσει «χωρίς τη μάσκα».

Έβαλε απέναντί του -δική του επιλογή – τα κατεστημένα και πανίσχυρα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Επιβίωσε της πρότασης των Δημοκρατικών για αποπομπή (Impeachment).

Αντιμετώπισε σχεδόν με τα ίδια λόγια και μέσα τους αντιπάλους και ανταγωνιστές των ΗΠΑ με τους φίλους και συμμάχους της.

Η Αμερική του Προέδρου Τραμπ είναι τόσο διαφορετική.

Τζο Μπάιντεν ή Ντόναλντ Τραμπ, νικητής των εκλογών πρέπει να είναι η δημοκρατία. Με τις δικές της αμερικανικές ιδιομορφίες και χαρακτηριστικά.

Δυσεξήγητες ίσως στην τόσο μακρινή για τον μέσο αμερικανό ψηφοφόρο Ευρώπη. Υπό την προϋπόθεση ότι η παραπομπή στην Δικαιοσύνη δεν θα οδηγήσει σε διαδικασία και επικύρωση αποτελεσμάτων διαφορετικών των ψήφων στις κάλπες.

Αλέξανδρος Π. Μαλλιάς, πρέσβης της Ελλάδος στην Ουάσινγκτον, 2005-2009