Ο διεθνής Τύπος υπερασπίζεται τα ελληνικά δίκαια στο Αιγαίο και στην Νοτιανατολική Μεσόγειο και αντιμετωπίζει τον επιθετικό Ταγίπ Ερντογάν ως άλλο νταή που θέλει να επιβάλει με τη βία τη θέλησή του.
Διακεκριμένα ευρωπαϊκά έντυπα, βρετανικά, γαλλικά και άλλα, τον επικρίνουν δριμύτατα, τον χαρακτηρίζουν δικτάτορα και πρόσωπο του 19ου αιώνα, που φαντασιώνεται την αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Ολα τούτα δεν είναι αμελητέα, ούτε αδιάφορα. Διαμορφώνουν πεποιθήσεις, επιδρούν με τον τρόπο τους στην κοινή γνώμη των ευρωπαϊκών χωρών και διευκολύνουν αναμφίβολα τη συγκρότηση συμμαχιών υπέρ της Ελλάδας.
Ωστόσο δεν αρκούν, καθώς οι κυβερνήσεις ενεργούν με άλλα μέτρα και σταθμά και οι διεθνείς συμπεριφορές »χτίζονται» βάσει ευρύτερων γεωπολιτικών προσεγγίσεων και ειδικότερων συμφερόντων, που δεν ταυτίζονται, κατ’ ανάγκην, με το διεθνές δίκαιο και τις πάγιες ελληνικές θέσεις.
Με άλλα λόγια φαντάζει με πλάνη η πεποίθησή μας ότι διαθέτουμε εταίρους και συμμάχους, που συντονίζονται μαζί μας και είναι έτοιμοι να μας στηρίξουν και να μας υποστηρίξουν.
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, ιδιαιτέρως η στάση συμμάχων όπως η Γερμανία, η Ισπανία και η Ιταλία, βεβαιώνουν ότι οι διεθνείς σχέσεις είναι πιο σύνθετες και πολύπλοκες, δεν υπακούν πάντα σε απλές αλήθειες, παρά ενσωματώνουν ιστορικούς δεσμούς, ξεχωριστές οικονομικές σχέσεις και άλλες δοσοληψίες, που δεν είναι ορατές πάντα δια γυμνού οφθαλμού.
Πράγμα που σημαίνει ότι αυταρέσκεια δεν έχει θέση στην ελληνική εξωτερική πολιτική.
Αντιθέτως, οι συνθήκες είναι πολύ απαιτητικές και επιβάλλουν πιο σύνθετες και πιο διεισδυτικές προσεγγίσεις από την διπλωματία και την πολιτική μας ηγεσία.
Αυτή τη στιγμή δεν χωρούν εκπτώσεις, ούτε συμβιβασμοί με μετριότητες βεβαίως.
Η κυβέρνηση επιβάλλεται να κινητοποιήσει πρόσωπα ξεχωριστά, να ενεργοποιήσει τις καλύτερες των διαθέσιμων δυνάμεων, να αναθέσει ρόλους και έργο σε προσωπικότητες που μπορούν να κινηθούν με άνεση και επαγγελματική επάρκεια στο διεθνές περιβάλλον, να είναι δηλαδή σε θέση να αναδείξουν τις ελληνικές θέσεις, να περιγράψουν και να υποστηρίξουν με στέρεο τρόπο τα εθνικά μας επιχειρήματα.
Η κινητικότητα στην ευρύτερη περιοχή, όπως και η επιμονή των γειτόνων σε σχέδια και διεκδικήσεις από τη Λιβύη, τη Συρία και την Κύπρο μέχρι τη Μεσόγειο, το Αιγαίο και τη Θράκη δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών και εφησυχασμού.
Οι επόμενοι μήνες, πέραν πάσης αμφιβολίας, θα είναι δύσκολοι, τα εθνικά μας δίκαια θα αμφισβητηθούν από την αναθεωρητική ηγεσία της γειτονικής Τουρκίας και δεν είναι απίθανο να αντιμετωπίσουμε ακόμη και συνθήκες σύγκρουσης.
Αιφνιδιασμοί δεν επιτρέπονται. Τα σημάδια είναι πολλά και τα σήματα ακόμη περισσότερα. Η ελληνική πολιτική και διπλωματία οφείλουν αν μη τι άλλο δράση, χωρίς επιφυλάξεις και ενδοιασμούς. Να ξεσηκωθούν όλοι, να πάνε παντού, να κινητοποιήσουν δυνάμεις, να εξαντλήσουν δυνατότητες, να αναλάβουν πρωτοβουλίες, να υπερασπισθούν με κάθε τρόπο τη χώρα και τα δίκαιά της. Τώρα είναι η ώρα. Ολιγωρίες δεν χωρούν..
ΤΟ ΒΗΜΑ
