Ο κατάλληλος άνθρωπος, την κατάλληλη στιγμή. Στην πιο σκοτεινή ώρα, στη «δυσκολότερη ίσως στιγμή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», η χώρα μας ευτύχησε να έχει εμπροσθοφυλακή στη μάχη κατά του αόρατου εχθρού τον Σωτήρη Τσιόδρα, έναν εξαιρετικό επιστήμονα, έναν υπέροχο άνθρωπο.

Τα χαρίσματά του, πολλά και σπάνια για την εποχή μας, έχουν επανειλημμένως αναδειχθεί. Η συνεισφορά του στο ελληνικό success story, που έγινε σημείο αναφοράς παγκοσμίως, μεγάλη και καθοριστική.
Αποδεικνύεται περίτρανα από το εφιαλτικό σενάριο για το πώς θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί τα πράγματα, εάν δεν είχαν ληφθεί εγκαίρως τα κατάλληλα μέτρα. Και – κυρίως – εάν δεν είχαμε πειστεί ότι πρέπει να τα εφαρμόσουμε πιστά. Oι νεκροί θα ξεπερνούσαν ήδη τις 13.000…

Πώς έγινε λοιπόν και οι «απείθαρχοι Έλληνες» συμμορφώθηκαν προς τας υποδείξεις και έφτασαν να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση παγκοσμίως; Τι άλλαξε και γκρεμίστηκαν με πάταγο εμπεδωμένες πεποιθήσεις και στερεότυπα ετών;

Η στάση που υιοθετούν οι πολίτες βρίσκεται σε ευθεία συνάρτηση με τον βαθμό εμπιστοσύνης που εμπνέει η εκάστοτε ηγεσία. Ο «αρχιτέκτονας» της νίκης ενάντια στην πανδημία κέρδισε από την πρώτη στιγμή τις καρδιές και την εμπιστοσύνη των Ελλήνων κάνοντας κάτι στο οποίο δεν μας είχαν συνηθίσει τα δημόσια πρόσωπα και οι δημοσιολογούντες: Μιλώντας τη γλώσσα της αλήθειας. Με απλότητα, σαφήνεια και ευθυκρισία.  Όταν δεν ήταν βέβαιος για κάτι, δεν δίστασε ποτέ να παραδεχθεί με θάρρος και εντιμότητα: «Δεν γνωρίζω». Τόσο απλά. Οι συγκρίσεις με τους παντογνώστες επαγγελματίες της εξουσίας είναι αναπόφευκτες.

Η σοβαρότητα της κατάστασης παρουσιάστηκε ευθύς εξαρχής ξεκάθαρα. Η υπέρτερη φύση του «εχθρού» έναντι των δυνάμεων και των αντοχών της χώρας αναγνωρίστηκε χωρίς περιστροφές. Δεν υπήρξε προσπάθεια υποτίμησής του με ανεδαφικά και αβάσιμα επιχειρήματα περί «θωρακισμένης» χώρας.

Ο χαρισματικός καθηγητής μάς ενημέρωνε καθημερινά με την εγκυρότητα και τη σοβαρότητα του διαπρεπούς επιστήμονα, αλλά χωρίς ίχνος έπαρσης ή διδακτισμού. Και πάντα με υψηλή ενσυναίσθηση, στοργή και ανθρωπισμό. «Τον έβλεπες να συγκινείται με κάθε απώλεια που ανακοινώναμε, σαν να τη γνώριζε από παλιά, σαν να ήταν συγγενής του», είχε πει ο Νίκος Χαρδαλιάς.

Μαζί με τους άξιους συνεργάτες του αποκατέστησε την εμπιστοσύνη στον ορθό λόγο και την επιστήμη που τόσο έχουν βληθεί τα τελευταία χρόνια από κάθε είδους τυχάρπαστους δημαγωγούς.

Χωρίς να αποσκοπεί σε αξιώματα και διακρίσεις δημιούργησε νέο πρότυπο για τον δημόσιο βίο τοποθετώντας τον πήχη πολύ ψηλά. Μέσα στον ζόφο της πανδημίας ξεπρόβαλε μια «άλλη Ελλάδα», σοβαρή και υπεύθυνη. Το «μοντέλο Τσιόδρα» καλείται τώρα να δώσει λύσεις και στην οικονομία.

Με το ήθος και την εν γένει παρουσία του όλες αυτές τις 72 δύσκολες ημέρες, ο Σωτήρης Τσιόδρας υπενθύμισε αξίες εδώ και χρόνια ξεχασμένες, «ξεπερασμένες» κατά πολλούς. Σε αυτή την πρωτοφανή κρίση, οι αξίες αυτές πήραν την «εκδίκησή» τους. Αποδείχθηκαν για άλλη μια φορά διαχρονικές και ταυτοχρόνως ιδιαιτέρως αποτελεσματικές.