Η μέθοδος είναι γνωστή από πολύ παλιά, αλλά έχει αναχθεί σε… επιστήμη στην Ελλάδα στα χρόνια της κρίσης. Οποιος θέλει να προκαλέσει, να δημιουργήσει θόρυβο, να βρεθεί στο επίκεντρο της δημόσιας ζωής, αρκεί να αρχίσει τις κραυγές, τις προκλήσεις, τις στοχοποιήσεις, τους τσαμπουκάδες και έχει εξασφαλίσει άπλετη προβολή από τα μέσα ενημέρωσης. Το προνομιακό πεδίο της νέας γενιάς αγανακτισμένων είναι βέβαια το Προσφυγικό.
Στην πάλαι ποτέ χώρα της φιλοξενίας, τη χώρα των προσφύγων και των μεταναστών, αρκούν μερικές ομάδες πίεσης, μερικές ομάδες τραμπούκων, για να δημιουργήσουν μια κλειστοφοβική, ρατσιστική ατμόσφαιρα, δηλητηριάζοντας την κοινωνική και πολιτική ζωή. Ουδείς εχέφρων πολίτης αγνοεί ότι το Προσφυγικό, Μεταναστευτικό είναι ένα τεράστιο και κυρίως δυσεπίλυτο πρόβλημα, που δεν αντιμετωπίζεται με κραυγές, χάπενινγκ της συμφοράς. Οπως δεν μπορεί να αγνοεί ότι τα νησιά και οι κάτοικοί τους δεν είναι δυνατόν να αφεθούν στην τύχη τους μαζί με τους ταλαίπωρους και απόκληρους που με κάποιον τρόπο βρήκαν καταφύγιο εκεί. Είναι στοιχειώδης ανθρώπινη υποχρέωση, στοιχειώδης ένδειξη κοινωνικής αλληλεγγύης να μοιραστούμε μαζί τους το βάρος που σηκώνουν.
Οι ανά την επικράτεια νταήδες το μόνο που πετυχαίνουν είναι να διογκώνουν ακόμα περισσότερο μια ήδη δύσκολη κατάσταση με τη συνδρομή δυστυχώς των ηλεκτρονικών, κυρίως, μέσων ενημέρωσης. Με περισσή ευκολία κανάλια και ραδιόφωνα προσφέρουν αφειδώς τις οθόνες και τις συχνότητές τους για την καθημερινή προβολή κάθε ακραίου στοιχείου, τροφοδοτώντας την κοινή γνώμη με κύματα φόβου και μίσους απέναντι στους πρόσφυγες.
Εν ονόματι της ενημέρωσης ο παραλογισμός, η εμπάθεια, η πατριδοκαπηλία, ο ρατσισμός βρίσκουν άπλετο χρόνο για να χύσουν το δηλητήριό τους. Προφανώς δεν ζητάει κανείς να αποσιωπηθούν ούτε οι προκλητικές εκδηλώσεις των διαφόρων ελληναράδων ούτε οι όποιες παραβατικές συμπεριφορές κάποιων προσφύγων ή μεταναστών. Δεν αντέχει όμως σε καμία δημοσιογραφική λογική να αποτελούν το κυρίαρχο μενού ενημερωτικών δελτίων και εκπομπών. Εντάξει, γνωρίζουμε όλοι ότι το εμπόριο του φόβου, των απειλών και της καταστροφής πουλάει. Αλλά έλεος πια, χορτάσαμε – και πληρώσαμε ακριβά – τόσα χρόνια τώρα αγανακτισμένους, πατριδοκάπηλους και κάθε λογής ανεγκέφαλους.
Οπως χορτάσαμε και από ανεγκέφαλους πολιτικούς ταγούς που προκειμένου να κερδίσουν λίγα λεπτά δημοσιότητας συναγωνίζονται νταήδες, ρατσιστές και προσφυγομάχους σε καφρίλα. Μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να κατάλαβε νωρίς ότι το αγκάθι του Προσφυγικού δεν είναι μόνο κληρονομιά της ανικανότητας του ΣΥΡΙΖΑ και να προσπαθεί να περάσει μηνύματα μετριοπάθειας και συνύπαρξης, αλλά υπάρχουν αρκετοί στο κόμμα του που παίζουν το δικό τους προσωπικό ψηφοθηρικό παιχνίδι, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Ας τους μαζέψει όσο είναι καιρός ακόμα, πριν βρεθεί και ο ίδιος και η χώρα μπροστά σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις…
