Οσοι έτρεφαν ψευδαισθήσεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – αφουγκραζόμενος τα μηνύματα των εκλογικών αποτυχιών – ωρίμασε και θα ακολουθούσε μια διαφορετική αντιπολιτευτική τακτική από αυτή που μας είχε συνηθίσει πρέπει να πέφτουν ήδη από τα σύννεφα.

Αντιθέτως, δικαιωμένοι πρέπει να αισθάνονται όσοι ήταν βέβαιοι ότι θα εφάρμοζε την ίδια δοκιμασμένη συνταγή που τον οδήγησε πριν από χρόνια στην εξουσία. Τη συνταγή της πόλωσης και της στείρας άρνησης. Αυτό ήξερε (ή μπορούσε) να κάνει, αυτό ακριβώς κάνει και τώρα. Επειτα από μια σύντομη κατάσταση αμηχανίας στην οποία περιήλθε εξαιτίας του σοκ που προκάλεσε η απώλεια της εξουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του επέστρεψαν στα γνωστά τους λημέρια σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Είναι φανερό ότι στο γήπεδο της αντιπολίτευσης ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει με μεγαλύτερη άνεση. Οπως ένας αιώνιος έφηβος που δεν κατάφερε να αλλάξει «πίστα», επέστρεψε στις παλιές συνήθειες: Στις ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής, στις κραυγές, στην ακραία φρασεολογία, στη συγκρουσιακή λογική και στην ιδεολογικοποίηση του ασήμαντου. Και κυρίως στην αποποίηση των ευθυνών, κλασικό δείγμα ανωριμότητας. Για όλα φταίνε κάποιοι άλλοι. Ακόμη και για ζητήματα τα οποία κάλλιστα θα μπορούσε να είχε ρυθμίσει ή αλλάξει τα χρόνια που κυβερνούσε και για τα οποία σήμερα εξανίσταται. Οπως, για παράδειγμα, το θέμα του πλαισίου για τη χορήγηση ασύλου, της ψήφου των αποδήμων ή ακόμη και των παρελάσεων για τα οποία τόσο ντόρο προκάλεσε. Δεν αντιλαμβάνεται όμως ότι το «όχι σε όλα» και η άρνηση για την άρνηση εκτός από το ότι έχουν κουράσει και τους ίδιους τους ψηφοφόρους του, αποβαίνουν επιζήμια για τον τόπο.

Η άρνησή του να συναινέσει ακόμη και στα αυτονόητα οδηγεί αναπόφευκτα σε εκπτώσεις και σε μισές λύσεις που δεν επιτρέπουν στη χώρα να κινηθεί προς τα εμπρός. Την ίδια ώρα, ο Πρωθυπουργός μπορεί να καυχιέται ότι «καθαρίζει» με εκκρεμότητες ετών, δίνοντας μάλιστα και λύσεις με «αριστερό» πρόσημο. Οσο πιο γρήγορα αντιληφθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ότι πλησιάζουμε στο 2020 και ότι δεν μπορεί να ακολουθεί παλιές, φθαρμένες συνταγές τόσο το καλύτερο για όλους. H καθήλωση σε προηγούμενο εξελικτικό στάδιο μπορεί ενδεχομένως να προσφέρει ασφάλεια και σιγουριά, δεν βοηθάει ωστόσο να προχωρήσεις μπροστά. Αντιθέτως, μπορεί να οδηγήσει σε ένα καταστροφικό φλερτ με τη γραφικότητα και την αποτυχία.