Η εικόνα των κορυφαίων στελεχών του Κινήματος Αλλαγής στα τηλεοπτικά πάνελ, η στάση που κράτησαν απέναντι στη ρήξη Γεννηματά-Βενιζέλου, αποτυπώνει και την κατάσταση που επικρατεί στο μεγαλύτερο  τμήμα της βάσης του κόμματος. Από τη μια πλευρά το «ακατανόητο» έως «καταστροφικό», της μη συμμετοχής του Ευάγγελου Βενιζέλου στα ψηφοδέλτια.

Από την άλλη το αρχηγικό δικαίωμα της επιλογής των προσώπων και ειδικά του επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.  «Ας το κατανοήσουν όλοι είμαι πρόεδρος έκανα μια επιλογή και θα κριθώ γι’ αυτή», διαμήνυσε χθες η Φώφη Γεννηματά.  Αυτό ακριβώς ανησυχεί τους επιτελείς της Χαριλάου Τρικούπη. Η κρίση αυτής της επιλογής από τους προοδευτικούς πολίτες, στην κάλπη. Θα αποφέρει τα υπολογιζόμενα οφέλη; Και θα είναι  περισσότερα από τις βέβαιες απώλειες;

Κίνηση υψηλού ρίσκου

Η Φώφη Γεννηματά πήρε μια απόφαση, στρατηγική, αλλά υψηλού ρίσκου. Ήταν βέβαιο ότι ανέμενε την αντίδραση του Ευάγγελου Βενιζέλου. Δεν φάνηκε όμως να αναμένει την έκταση των αντιδράσεων που υπήρξαν στη βάση αφού οι βουλευτές του κόμματος που στις ενώ στις κατ ιδίαν συζητήσεις τους εκφράζουν την αντίθεση και την απορία τους, δημοσίως, εμφανίζονται να ζυγίζουν την κάθε λέξη τους.

Ο εκλογικός στόχος της απόφασης αυτής να είναι να επιστρέψουν στην παράταξη οι προοδευτικοί πολίτες. Αλλά ο άμεσος αντίκτυπος της ήταν να οδηγήσει στην πόρτα της εξόδου, «ένα υπολογίσιμο κομμάτι της βάσης αυτό που έμεινε πιστό στην παράταξη στα δύσκολα χρόνια». Αυτό ανησύχησε την κυρία Γεννηματά.

Η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής πήρε, όπως ήταν φυσικό, το παιχνίδι πάνω της. Με μια δήλωση της, την ώρα της ψηφοφορίας, και με δύο διαδοχικές τηλεοπτικές εμφανίσεις, κατά τις οποίες δεν μπόρεσε να κρύψει την ενόχληση αλλά και τον εκνευρισμό της, για την κατάσταση που δημιουργήθηκε. Στην αφετηρία της κούρσας για την πιο κρίσιμη εκλογική μάχη της δημοκρατικής παράταξης, στη βάση του κόμματος υπάρχει «μούδιασμα» αλλά και «ανησυχία» ενώ και η ίδια υπέστη χθες και μια προσωπική ήττα.  Έσπευσε, μαζί με τον Γιώργο Παπανδρέου, να ενισχύσει, χωρίς αποτέλεσμα, την υποψηφιότητα του κ. Κατσιφάρα στη Δυτική Ελλάδα.

Για τον κ. Παπανδρέου άλλη στάση;

Η κυρία Γεννηματά χρησιμοποίησε αυστηρή γλώσσα στην κριτική που άσκησε για τον Ευάγγελο Βενιζέλο. «Όποιος επιλέγει να εγκαταλείψει αυτή τη μάχη γιατί δεν προκρίνεται ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας πρέπει να κριθεί από τους πολίτες. Δεν προκαλώ εγώ την εσωστρέφεια» τόνισε και πρόσθεσε: «Δεν υπάρχει ούτε λάθος χρόνος ούτε τίποτα. Από πότε ένας πρόεδρος είναι όμηρος των επιλογών των στελεχών του και των προσωπικών τους επιλογών; Μου είναι αδιανόητο όλο αυτό».  Σε αυτή την αναφορά της κυρίας Γεννηματά, ο αντίλογος που υπάρχει από στελέχη είναι ότι ήταν  «χρειάστηκε να μεταφέρει από την Πάτρα στην Αθήνα τον κ. Θ. Παπαθεοδώρου όταν ο Γιώργος Παπανδρέου της διαμήνυσε “Αχαΐα ή τίποτα”».

Είναι σαφές ότι η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής είναι πεπεισμένη για το ορθό της επιλογής της και όπως όλα δείχνουν, ενόψει και των κομματικών συνεδριάσεων, σκληραίνει τη στάση της. Είναι ενδεικτική η απάντηση που έδωσε στην επισήμανση ότι ο Κώστας Σημίτης δήλωσε έκπληκτος από την απόφαση και ο Νίκος Ανδρουλάκης εξέφρασε την ανησυχία του.

«Είμαι πρόεδρος και έκανα μια επιλογή.  Δεν συναποφασίζουμε. Σέβομαι τον κ. Σημίτη, τον έχω στηρίξει σε όλα τα ανήθικα και ανέντιμα έχουν ακουστεί εις βάρος του, αλλά δεν είναι πρόεδρος. Και ο κ. Ανδρουλάκης είναι Ευρωβουλευτής και περιμένουμε να κάνει τη δουλειά του στην Ευρωβουλή. Άλλος είναι πρόεδρος και άλλος έχει την ευθύνη την οποία αναλαμβάνω. Κι όποιος θολώνει αυτό το μήνυμα έχει μεγάλη ευθύνη γιατί αυτό που έγινε ήταν μόνο την αρχή. Κι όποιος δημιουργεί εσωστρέφεια και πρόβλημα στο ΚΙΝΑΛ εμποδίζει το οριστικό τέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν γινόμαστε εμείς ουρά του ΣΥΡΙΖΑ»

Αυτό, λοιπόν, που έγινε με τον Ευάγγελο Βενιζέλο «ήταν μόνο η αρχή». Η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι μέχρι το τέλος της εβδομάδας ,που θα έχουν συμπληρωθεί τα ψηφοδέλτια, είναι πιθανό να υπάρξουν και άλλες εκπλήξεις. Αλλά το ζητούμενο πλέον είναι «ποιο θα είναι το τέλος». Και αυτό θα το καθορίσει το αποτέλεσμα της κάλπης.