Μεσάνυχτα τηλεφώνησε στον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή ο υπουργός Τύπου Αθανάσιος Τσαλδάρης για να τον ενημερώσει: ήταν στην Ελλάδα ο υπ’ αριθμόν 1 «διεθνής τρομοκράτης», ο επιλεγόμενος «Κάρλος το Τσακάλι».
Ο υπουργός ανέφερε στον πρόεδρο της τότε κυβερνήσεως ότι η ΚΥΠ είχε την πληροφορία πως ο Κάρλος είχε φθάσει πριν από λίγες ώρες στην Ελλάδα και τον φιλοξενούσαν σε ένα κότερο στο Πασαλιμάνι.
Ο Τσαλδάρης ζήτησε από τον Καραμανλή οδηγίες, καθώς οι αρμόδιοι σχεδίαζαν πώς θα εισβάλουν στο κότερο για να συλλάβουν τον Κάρλος.
«Εσύ τι νομίζεις ότι πρέπει να γίνει;» ρώτησε ο Καραμανλής τον υπουργό του. Ο Τσαλδάρης έμεινε σιωπηλός. Τη σιωπή διέκοψε ο Καραμανλής λέγοντάς του: «Αν επιτεθούμε και τον πιάσουμε ζωντανό, θα έχουμε την αντίδραση των συντρόφων του οι οποίοι μπορεί να μεταφέρουν τη δραστηριότητά τους στην Ελλάδα. Αν σκοτωθεί κατά τη διάρκεια της επιχειρήσεως, θα αντιμετωπίσουμε διεθνή κατακραυγή. Αν μας ξεφύγει, θα γίνουμε διεθνώς ρεζίλι».
«Εσύ τι λες;» ρώτησε ο Καραμανλής τον Τσαλδάρη.
«Να τον ειδοποιήσουμε να φύγει αμέσως από την Ελλάδα. Ετσι, θα λύσουμε το δικό μας πρόβλημα…».
Με τον χειρισμό αυτόν η τότε κυβέρνηση αντιμετώπισε το πρόβλημα της παρουσίας του Κάρλος στην Ελλάδα, ο οποίος σε λίγες ώρες είχε «διαφύγει» και η κυβέρνηση Καραμανλή είχε γλιτώσει από πολλούς κινδύνους.
Το ζήτημα είναι ότι από τη δεκαετία του ’70 και μετά πολλά έχουν αλλάξει και η τακτική να δίνουμε σε άλλον την καυτή πατάτα έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να είναι έτοιμη και αποφασισμένη να εφαρμόσει τις αποφάσεις.
Η Ευρώπη έχει πολλές πλευρές πέραν των μνημονίων…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
