Με συγκρατημένη αισιοδοξία αντιμετωπίζουν οι διεθνείς οικονομικοί αναλυτές την εμφατική επικράτηση του Αλέξη Τσίπρα στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχει αναμονή μέχρι τη στελέχωση των κρίσιμων χαρτοφυλακίων της νέας κυβέρνησης ώστε να βγουν ασφαλέστερα συμπεράσματα.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, η κοινή συνισταμένη είναι ότι πρόκειται για μία ξεκάθαρη και κυρίως προσωπική νίκη του ηγέτη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. «Ο Τσίπρας είναι πλέον ο μοναδικός παίκτης στην πόλη (the only player in town)» σύμφωνα με τον Βολφγκάνγκο Πίκολι του Teneo Intelligence, ο οποίος κάνει λόγο για την «υπέρτερη πολιτική ικανότητα» του επανεκλεγέντος Πρωθυπουργού και για «ανικανότητα των πολιτικών του αντιπάλων».
Ο Πίκολι πάντως προχωρά σε μία ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Σημειώνει ότι «ο μόνος ανταγωνιστής του Τσίπρα μπορεί σύντομα να είναι το ίδιο το πολιτικό σύστημα και οι σχέσεις του με τον επιχειρηματικό κόσμο. Ο ηγέτης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α», προσθέτει, «θα πρέπει τώρα να φέρει αποτελέσματα σε ο,τι αφορά στη δέσμευσή του να καταπολεμήσει τη διαφθορά και την ισχύ των κατεστημένων συμφερόντων. Δεν έχει πλέον άλλοθι αν δεν φέρει αποτελέσματα. Αυτή η μάχη όμως θα μπορούσε γρήγορα να δηλητηριάσει την πολιτική σκηνή, ειδικά αν στοχοποιηθούν πρόσωπα κοντά στα λεγόμενα συστημικά κόμματα (mainstream parties)».
Δεν λείπει πάντως από τις εκτιμήσεις η ανησυχία ότι μπορεί η νέα κυβέρνηση να αποτελείται ξανά από πρόσωπα που δεν διαθέτουν τις απαραίτητες ικανότητες να φέρουν εις πέρας τις απαιτήσεις του νέου Μνημονίου. Αναμφίβολα η νέα συνεργασία με τους ΑΝΕΛ δεν χαροποιεί κανέναν, αλλά είναι ένα στοιχείο το οποίο δεν μπορούν να επηρεάσουν. Ανησυχία υπάρχει επίσης και για το αν ο Αλέξης Τσίπρας είναι διατεθειμένος να εφαρμόσει το πρόγραμμα ή αν θα αρχίσει και πάλι να κινείται όπως κατά την προηγούμενη θητεία του.
Σε ανάλυσή της, η Deutsche Bank εκτιμά ότι ο νέος ΣΥ.ΡΙΖ.Α μπορεί να είναι διαφορετικός από τον παλιό και θεωρεί ότι το πρόσωπο του νέου υπουργού Οικονομικών θα σημάνει πολλά. Η ίδια ανάλυση εκτιμά ότι ο Γιώργος Χουλιαράκης μπορεί να συνεχίσει στη θέση αυτό – κάτι που θα ικανοποιούσε το κουαρτέτο των δανειστών. Τέλος, το γεγονός ότι πλέον η συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων στη Βουλή έχει ψηφίσει τα Μνημόνια κρίνεται ως «ασφαλιστική δικλείδα» ότι οι δύσκολες νομοθετικές πρωτοβουλίες (πχ Ασφαλιστικό) θα περάσουν την κοινοβουλευτική βάσανο με το παράλληλο δέλεαρ βελτίωσης της οικονομικής κατάστασης μετά την οριστικοποίηση μίας θετικής κατάληξης στην πρώτη αξιολόγηση.



