Εκλογές είπατε;

Αν κατάλαβα καλά, το σχέδιο της κυβέρνησης είναι να λειτουργήσει ως «κυβέρνηση μειοψηφίας» ώσπου να συνάψει το 3ο Μνημόνιο. Και μετά να πάει σε εκλογές…

Πότε; «Σεπτέμβριο, Οκτώβριο…» είπε ο Ν. Βούτσης.

Αν δεχθούμε φυσικά ότι ως τότε θα έχει συμφωνηθεί το νέο Μνημόνιο, ότι θα έχει εξομαλυνθεί η οικονομική κατάσταση και ότι οι εταίροι θα δώσουν 85 δισ. για να τα τζογάρουμε σε άλλη μία εκλογική αναμέτρηση.

Ασφαλώς, η σημερινή κυβέρνηση έχει χάσει ουσιαστικά την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Μπορεί όλοι να προσποιούνται το αντίθετο, αφού ο Πρωθυπουργός προσφέρεται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, αλλά αυτό δεν μπορεί να κρατήσει στο διηνεκές, κάποτε πρέπει να κυβερνηθεί και η χώρα.

Με άλλα λόγια, το ζητούμενο είναι να αποκτήσει η χώρα κυβέρνηση. Και το ερώτημα είναι αν θα την αποκτήσει από τη σημερινή Βουλή ή έπειτα από εκλογές.

Από τη σημερινή Βουλή, μόνο ένα άλλο κυβερνητικό σχήμα μπορεί να προκύψει: ένα (σχεδόν) οικουμενικό σχήμα.

Είναι προφανές και δεδομένο ότι ΝΔ, Ποτάμι και ΠαΣοΚ πολύ δύσκολα θα μπουν σε κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά κι αν μπουν, θα μπουν μόνο όλοι μαζί.

Το πρόβλημα είναι ότι ουδείς μπορεί να γνωρίζει σήμερα τι κυβερνητικό σχήμα μπορεί να προκύψει από μιαν άλλη Βουλή σε δυο-τρεις μήνες ή και περισσότερο.

Ιδίως αν ο ΣΥΡΙΖΑ πάει στις εκλογές διασπασμένος (όπως διαφαίνεται…) και αν η αντιπολίτευση κατέβει με κάποιο ευρύτερο εκλογικό σχήμα.

Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει να σταθμίσει (συνυπολογίζοντας και τη φθορά που θα υποστεί από τώρα ως την απόφαση για εκλογές) τι προτιμάει: να προκύψει η νέα κυβέρνηση από μια Βουλή στην οποία, αν και διασπασμένος, θα εξακολουθεί να διατηρεί τη μεγαλύτερη Κοινοβουλευτική Ομάδα ή να ρισκάρει μια εκλογική ήττα, η οποία μπορεί να τον ρίξει χρόνια πίσω;

Οφείλω να ομολογήσω ότι στο δίλημμα αυτό δεν υπάρχει εύκολη απάντηση. Και γι’ αυτό όποιος σπεύδει να προεξοφλήσει τη μια ή την άλλη εξέλιξη μάλλον βιάζεται υπερβολικά.