Η αλαζονεία είναι σύνηθες φαινόμενο στην ελληνική πολιτική ζωή. Η Αριστερά στην Ελλάδα έζησε επί δεκαετίες απομονωμένη στο περιθώριο του πολιτικού γίγνεσθαι. Αντιμετώπισε την επιδεικτική περιφρόνηση της παραδοσιακής Δεξιάς και την πολιτική ατολμία των δυνάμεων του Κέντρου.
Ποια Αριστερά; Μετά τον εμφύλιο πόλεμο και ως τις ημέρες μας η Αριστερά ήταν κυρίως το ΚΚΕ. Οι «παραφυάδες» αυτού, καθώς και μια κοινωνική ομάδα που μιλούσε ως εκφραστής του δημοκρατικού σοσιαλισμού, συγκροτούσαν αυτόν τον πολιτικό σχηματισμό που απεκλήθη Κεντροαριστερά.
Στις τάξεις της Κεντροαριστεράς στρατεύτηκαν συχνά κορυφαίοι εκπρόσωποι της πνευματικής ζωής, μια αριστοκρατία του πνεύματος που δεν κατόρθωσε όμως να συγκροτηθεί σε πολιτική δύναμη ικανή να διεκδικήσει την εξουσία. Από τη μία το ΚΚΕ πρότεινε συνεργασίες με φανερή την τάση ηγεμονίας στον χώρο της Αριστεράς. Από την άλλη τα κόμματα του Κέντρου έβλεπαν συνήθως τους αριστερούς ψηφοφόρους σαν νεροκουβαλητές…
Ετσι, οι δύο μεγάλοι κομματικοί σχηματισμοί που κυριάρχησαν στην πολιτική ζωή της χώρας μεταπολεμικά, η Ενωση Κέντρου και το ΠαΣοΚ, ουδέποτε συζήτησαν τη συμπαράταξή τους απέναντι στην «επάρατο Δεξιά» –ακόμη και σε εποχές που οι συντηρητικές δυνάμεις περιόριζαν εμφανώς τα όρια της δημοκρατίας στη χώρα. «Διμέτωπος» ήταν ο αγώνας κατά τη συνθηματολογία του Γεωργίου Παπανδρέου, ενώ ο διάδοχός του Ανδρέας Παπανδρέου ουδέποτε συζήτησε συνεργασία με τα κόμματα της Αριστεράς, που έμοιαζε να συνθλίβονται ανάμεσα στο δύσκαμπτο ΚΚΕ και στο συχνά αλαζονικό ΠαΣοΚ.
Η εναλλαγή ΠαΣοΚ και ΝΔ στην εξουσία με τα αμαρτήματά τους, και σε συνδυασμό με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, έφερε αιφνιδίως στο προσκήνιο ένα νέο κόμμα που συγκρότησαν μικρά κόμματα και πολιτικοί σχηματισμοί του ευρύτερου αριστερού χώρου. Ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ξεκινώντας από τα συνήθη ποσοστά ψήφων που προσέλκυαν αντίστοιχοι κομματικοί σχηματισμοί, κατάφερε να κατακτήσει την πρωτιά!
Η συνέχεια παίζεται τώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε μέσα σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις να πάρει την εξουσία στα χέρια του. Παρά το ότι είναι πολυκομματικό σχήμα, επέδειξε αξιόλογη συνοχή και απροσδόκητη ενότητα.
Οσο ξαφνική ήταν η ενότητα τόσο «απροσδόκητη» είναι και η κρίση. Η πλειοψηφία συμπαρατάσσεται υπό τον κ. Τσίπρα, ο οποίος προφανώς θα κληθεί να επιλέξει αν θα ηγηθεί της Κεντροαριστεράς που μοιάζει να του προσφέρεται…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
