Μόλις το 15% των παιδιών με αναπηρία στην Ελλάδα φαίνεται να έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση αναφέρεται στην ποιοτική έκθεση για την κατάσταση της εκπαίδευσης για τα παιδιά με αναπηρία στην Ελλάδα που διενήργησε η ActionAid. Υπολογίζεται ότι τα παιδιά με αναπηρία είναι 200.000 στη χώρα μας και μόλις τα 31.761 πηγαίνουν σχολείο. Επειδή όμως δεν υπάρχει μητρώο καταγραφής των παιδιών με αναπηρία δεν υπάρχει σαφής εικόνα για τον αριθμό των παιδιών αυτών που βρίσκονται εκτός εκπαίδευσης.
«Η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική για όλα τα παιδιά στην Ελλάδα και ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Όμως δεκάδες χιλιάδες παιδιά μένουν εκτός σχολείου και καθώς δεν υπάρχει μητρώο καταγραφής παιδιών με αναπηρία, τα παιδιά αυτά είναι αόρατα για την ελληνική εκπαίδευση. Η ελληνική πολιτεία σχεδιάζει πολιτικές και κάνει προϋπολογισμούς χωρίς να γνωρίζει ούτε πόσα είναι τα παιδιά με αναπηρία, ούτε ποιες είναι οι ανάγκες τους» αναφέρει η ομάδα της Action Aid σε σχετική ανακοίνωση.
«Αν δεν είχα πάει σχολείο, η ζωή μου θα ήταν πολύ διαφορετική. Δεν θα ήξερα να διαβάζω, να γράφω, δεν θα ήξερα τίποτα. Δεν θα έκανα όλα αυτά που κάνω τώρα» δήλωσε η Ελένη, άτομο με νοητική και κινητική αναπηρία.
Σύμφωνα με την έκθεση της ActionAid, τα σχολεία δεν είναι προσβάσιμα σε μαθητές με αναπηρία διότι δεν υπάρχουν επαρκείς υπηρεσίες μεταφοράς των μαθητών στο σχολείο. Οι εγκαταστάσεις δεν είναι προσαρμοσμένες για να δεχτούν μαθητές με αναπηρία, το εποπτικό υλικό είναι ανεπαρκές και το ανθρώπινο δυναμικό συχνά δεν φτάνει για να καλύψει τις ανάγκες.
Επίσης γονείς και τα παιδιά δεν έχουν δικαίωμα να παίρνουν μέρος στις αποφάσεις που αφορούν την εκπαίδευσή τους και άρα τη ζωή τους. Η ελληνική εκπαίδευση, ούτως ή άλλως, εντάσσει ελάχιστα τους γονείς και τα παιδιά στις αποφάσεις που αφορούν την εκπαίδευσή τους.
Στην περίπτωση των παιδιών με αναπηρία η κατάσταση αυτή προκαλεί σοβαρές δυσκολίες, καθώς η διαδικασία για την εκπαιδευτική αξιολόγηση που περνούν τα παιδιά για να ενταχτούν σε κάποιο εκπαιδευτικό πλαίσιο είναι τελείως κλειστή προς τους γονείς και οι αποφάσεις των επιτροπών είναι δεσμευτικές και συνήθως αμετάκλητες.
Ένα επιπλέον πρόβλημα που δυσχεραίνει την προσβασιμότητα στην εκπαίδευση των παιδιών αυτών αποτελεί και η ανεπαρκής και αποσπασματική χρηματοδότηση της ειδικής εκπαίδευσης. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια οι πόροι έχουν μειωθεί με αποτέλεσμα, η κρίση να έχει επιδεινωθεί την κατάσταση για τα παιδιά αυτά.
Η ActionAid θέλει να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στο υπουργείο Παιδείας ώστε τα «αόρατα» παιδιά να γίνουν ορατά και συλλέγει υπογραφές με έξι αιτήματα προς τον υπουργό. «Όσο περισσότερες οι υπογραφές, τόσο περισσότερο θα μπορέσουμε να επηρεάσουμε το αναμενόμενο πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία».
«Να καταλάβουμε ότι πρώτον είμαστε όλοι διαφορετικοί. Να ξεκινήσουμε με αυτή τη βάση, ότι κανένας δεν είναι ίδιος. Είμαστε προγραμματισμένοι για να είμαστε διαφορετικοί, αλλιώς θα είμαστε ένα αντίτυπο ενός αντίτυπου ενός αντίτυπου. Θα ήμασταν όλοι ίδιοι. Πρέπει να αφήνουμε τη διαφορετικότητα να περάσει» συμπληρώνει ο Οδυσσέας, μαθητής Α’ Λυκείου.
«Έκανα από προσχολική ηλικία προγράμματα πρώιμης παρέμβασης στην ΕΛΕΠΑΠ, με την οποία έχω πολύ καλή σχέση και τους θεωρώ άψογους στη δουλειά τους. Ήθελα όμως να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και έξω από τα ειδικά σχολεία. Εκεί δεν μπορώ να πω ότι πέρασα ξέγνοιαστα όπως θα περνούσε ένα παιδάκι δημοτικού που το μόνο που θα το ένοιαζε είναι να παίξει, να έχει τους φίλους του, να κάνει αυτή τη ζωή που κάνει κάθε παιδάκι από 6 έως 12 χρόνων. Είχα άλλα πράγματα να με προβληματίζουν και έμαθα να διαχειρίζομαι το πρόβλημά μου από πολύ μικρή» λέει η Μαρία, παραολυμπιονίκης, δικηγόρος, φοιτήτρια και άτομο με αναπηρία
«Αφού δοκίμασα τις δυνάμεις μου στο γενικό, συνέχισα μετά γυμνάσιο-λύκειο στο ειδικό σχολείο στην Ηλιούπολη. Στην πορεία ίσως το μετάνιωσα που δεν κάθισα να αναμετρηθώ και σε ένα πιο μεγάλο επίπεδο του γυμνασίου-λυκείου, αλλά τότε, 12 χρόνων, ήμουν ακόμα ένα παιδί που έπρεπε να διαχειριστώ τα προβλήματά μου. Δεν είχα χώρο για να παλέψω για τα συναισθηματικά προβλήματα που σου δημιουργεί μια επίθεση από παιδάκια που λένε ότι εσύ δεν μπορείς να κουνηθείς, είσαι ανάπηρη, είσαι έτσι, είσαι αλλιώς. Δεν μπορούσα δηλαδή. Αυτό το κομμάτι δεν το είχα».
Η οργάνωση πιστεύει στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων. Για τον λόγο αυτό, υποστηρίζει τη συμπεριληπτική εκπαίδευση που αποτελεί τη σύγχρονη τάση που κερδίζει έδαφος διεθνώς, ως προς την εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία. Πρόκειται για το εκπαιδευτικό σύστημα που στηρίζεται στη φιλοσοφία αποδοχής και σεβασμού προς όλα τα παιδιά χωρίς να τίθενται παράμετροι γύρω από την έλλειψη ικανοτήτων. Στόχος της προσέγγισης είναι να μη μείνει κανένας μαθητής έξω από το σχολείο. Αυτό οδηγεί στο να μάθουμε να συμβιώνουμε ο ένας με τον άλλον, μέσα σε μια κοινωνία ίσων ευκαιριών.
Οσοι επιθυμούν να συμβάλουν στο έργο της ActionAid και να ενισχύσουν το μήνυμα της μπορούν να υπογράψουν εδώ: http://www.actionaid.gr/aoratapaidia