Ο εντοπισμός και η ανάδειξη των διαστάσεων και των παραγόντων που συντείνουν στην ανάπτυξη του trafficking, η σχέση πορνείας και εμπορίας ανθρώπων, η πραγματική διάσταση του φαινομένου στην Ελλάδα, η αποτίμηση της επάρκειας και της αποτελεσματικότητας πολιτικών, δράσεων και υφιστάμενων εμπλεκόμενων μηχανισμών, καθώς και η ανάδειξη προτεραιοτήτων και διαμόρφωση προτάσεων πολιτικής για την ανάπτυξη συγκεκριμένων στρατηγικών είναι μεταξύ άλλων τα σημεία που προσπαθεί να αναδείξει η ημερίδα που διοργάνωσαν, σήμερα Τετάρτη 29 Απριλίου, η CMT Προοπτική σε συνεργασία με την Praksis με θέμα «Πορνεία και Trafficking στην Ελλάδα» είναι το θέμα της ημερίδας.

Η ημερίδα διεξάγεται στο πλαίσιο του έργου «Πορνεία και παράνομη διακίνηση και εμπορία γυναικών με σκοπό τη σεξουαλική, οικονομική εκμετάλλευση (trafficking) στην Ελλάδα» με φορέα ανάθεσης τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων.

«Το trafficking είναι μια ειδεχθής μορφή βίας κατά των γυναικών. Η πορνεία για την πλειοψηφία δεν θεωρείται βία, αλλά ως μια ελεύθερη επιλογή των γυναικών να κάνουν ό,τι θέλουν το σώμα τους όμως η πορνεία είναι βία από άνθρωπο σε άνθρωπο» ανέφερε στην ομιλία της η γενική γραμματέας ισότητας των φύλων, κυρία Φωτεινή Κούβελα, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα τις δράσεις της γραμματείας απέναντι στο φαινόμενο.

«Εμείς οι εκπρόσωποι της νέας κυβέρνησης θα ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να σπάσουμε τον φραγμό της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο» ανέφερε ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις κ. Νίκος Χουντής, σχολιάζοντας ότι «η βία είναι το καλύτερο συνάλλαγμα αυτής της φασιστικής δοσοληψίες του trafficking. Η παγκόσμια κρίση και οι εστίες πολέμου αφήνουν περιθώρια για την έξαρση του φαινομένου».

«Έχουμε νόμους για την καταπολέμηση του φαινομένου και αποφάσεις ευρωπαϊκών δικαστηρίων, το πρόβλημα είναι όμως ακόμα εκεί και έχει λάβει άλλες διαστάσεις. Έχουμε μια μορφή σύγχρονης σκλαβιάς» ανέφερε ο υπουργός προστασίας του πολίτη, κ. Γιάννης Πανούσης, σημειώνοντας ότι η μορφή βίας που δέχονται τα θύματα trafficking έχει αλλάξει μορφή γιατί πλέον ανιχνεύεται ιατρικά. Από το 2010 μέχρι και το 2014 οι υποθέσεις έχουν μειωθεί από 62 σε 14 και οι λόγοι είναι η μειωμένη ζήτηση, η οικονομική κρίση, η αποδόμηση των εγκληματικών οργανώσεων και η εκπαίδευση αστυνομικών που διαχειρίζονται το φαινόμενο. «Τα πάντα έχουμε πια, τι συμβαίνει όμως και το πρόβλημα παραμένει; Το διαδίκτυο μπήκε στην μέση και βοήθησε το οργανωμένο έγκλημα όπως και η οικονομική κρίση. Είναι μια αλλαγή του πολιτισμού των ανθρωπίνων σχέσεων» σημείωσε ο κ. Πανούσης.

«Το θύμα είναι το κλειδί αυτής της υπόθεσης. Σε ποια κατάσταση βρίσκεται το θύμα νομικά, κοινωνικά, ιατρικά, ψυχολογικά» σχολίασε ο γενικός γραμματέας διαφάνειας και ανθρώπων δικαιωμάτων του υπουργείου δικαιοσύνης, κ. Κωστής Παπαϊωάννου. «Η αρωγή στα θύματα είναι η προϋπόθεση των όποιων αστυνομικών μέτρων. Χρειαζόμαστε δομές στήριξης των θυμάτων και αν δεν μπορούμε να το κάνουμε ας στηρίξουμε τις οργανώσεις που το κάνουν».

Από την άλλη πλευρά ο κ. Δανιήλ Έσδρας, επικεφαλής του ελληνικού γραφείου του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης τόνισε ότι «το τεράστιο κλειδί της υπόθεσης είναι ο πελάτης γιατί αυτός διαμορφώνει την αγορά», ενώ στην συνέχεια αναφέρθηκε στην έλλειψη παιδείας σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. «Αν δεν ξεκινήσουμε από το α δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε τίποτα, χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας και εκπαίδευση των παιδιών στο δημοτικό», είπε.

«Το κέντρο της Αθήνας υποφέρει από την πορνεία» σχολίασε η αντιδήμαρχος κοινωνικής αλληλεγγύης και πρόνοιας του δήμου Αθηναίων, κυρία Μαρία Στρατηγάκη, αναφερόμενη όχι τόσο στην εικόνα που έχει το κέντρο, αλλά στον τρόπο ζωής αυτών των γυναικών. Ταυτόχρονα επισήμανε τις δράσεις του δήμου για το φαινόμενο αλλά και για να την ανάγκη επανεξέτασης του τρόπου λειτουργίας των οίκων ανοχής μιας και στο κέντρο λειτουργεί μόνο ένας νόμιμος οίκος ανοχής και 700 παράνομοι.

Τα αποτελέσματα της έρευνας
Κατά την διάρκεια της ημερίδας παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα της ερευνητικής μελέτης του έργου για την οποία έγιναν 70 συνεντεύξεις με εκδιδόμενες και με 30 πελάτες, ομάδες εστιασμένης συζήτησης και συνεντεύξεις με εκπροσώπους θεσμικών φορέων/ μεταναστευτικών κοινοτήτων/ ευρύτερης κοινωνίας των πολιτών (key stakeholders), διερεύνηση δημοσιευμάτων.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που παρουσίασε η κυρία Μαρία Μουδάτσου, επιστημονική υπεύθυνη της έρευνας, οι 22 από τις 70εκδιδόμενες γυναίκες ήταν ηλικίας 31-35 ετών, ενώ οι 20 προέρχονται από τηνΕλλάδακαι τη Ρουμανία. Οι περισσότερες δήλωναν άγαμες, ανειδίκευτες και με οικονομικές δυσχέρειες , γι, αυτό και η κύρια αιτία που έρχονται στην χώρα ή ασχολούνται με το χώρο της πορνείας είναι η εύρεση εργασίας. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως 41 γυναίκες ανέφεραν ότι θέλουν να αποχωρήσουν από τον κόσμο της πορνείας και 30 έχουν ήδη προσπαθήσει, αλλά δεν τα έχουν καταφέρει.

Αυτό που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στους ερευνητές ήταν ότι οι πελάτες στην πλειοψηφία τους είχαν λάβει ανώτατη εκπαίδευση και όταν τους ρωτούσαν για το θέμα του trafficking η απάντηση ήταν ότι το φαινόμενο δεν είναι τόσο σοβαρό. Η ερευνά αυτή διήρκεσε έξι μήνες σε επτά πόλεις: Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κομοτηνή, Ιωάννινα, Λάρισα, Πύργος, Πάτρα.

«Υπάρχει μια ορολογία σεξιστική στον τρόπο με τον οποίο αναφερόμαστε στο θέμα και όλοι μας έχουμε μια τάση να λέμε ό,τι θέλουμε για το θέμα» σχολίασε μεταξύ άλλων ο καθηγητής του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστήμιου κ. Γρηγόρης Λάζος. Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Λάζος το 2012 οι εκδιδόμενες γυναίκες στην Αθήνα ήταν 17.000, το 2014 18.500 και ο αριθμός συνεχώς αυξάνεται «περιορισμένα, όχι σαν τα νούμερα που ακούγονται» σχολιάζει. Σύμφωνα πάντως με τα πρόσφατα στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) από τις 20.000 εκδιδόμενες γυναίκες μόνο 1.000 είναι οι νόμιμες.

Μαρτυρία

«Τα θύματα είναι πάρα πολλά και πολλές γυναίκες ζητούν βοήθεια από εθελοντικές οργανώσεις, δεν μπορούν να μιλήσουν στην Αστυνομία, γιατί δεν έχουν άδεια παραμονής. Αυτές οι γυναίκες είναι ευάλωτες, δεν μιλούν γιατί οι άνθρωποι που τις έφεραν εδώ τις απειλούν είτε ότι θα τις σκοτώσουν είτε ότι θα κάνουν κακό στην οικογένεια τους και αν μιλήσουν ξέρουν ότι κάποιοι θα μείνουν έξω και θα τις κυνηγήσουν, οπότε δεν ρισκάρουν την ζωή τους» λέει στο «Βήμα» η Αντισαλέμ Αμπεμπε, μέλος μεταναστευτικής οργάνωσης. «Στην αρχή τούς κάνουν πλύση εγκεφάλου ότι θα τις φέρουν εδώ για να βρουν δουλειά ως μοντέλο και όταν έρχεται εδώ –τότε αρχίζει το βάσανο– δεν βλέπει αυτό που περιμένει αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα γιατί δεν έχει δικαιώματα. Υπάρχουν όμως γυναίκες που πληρώνουν 60 και 70 χιλιάδες ευρώ και φεύγουν».

Ακόμα όμως και οι γυναίκες που μιλούν στην Αστυνομία βρίσκονται από τη θέση του θύματος κρατούμενες για απέλαση και όταν καταφέρουν να πάρουν άδεια παραμονής το μέλλον τους δεν είναι το καλύτερο με τις περισσότερες να μπαίνουν ξανά στον χώρο της πορνείας, αυτή τη φορά με τη θέλησή τους. «Το καλύτερο θα ήταν να τις μαθαίνουν μια τέχνη. Τόσες σχολές ιδιωτικές υπάρχουν, μπορεί να μη χρειαστεί να πάει πανεπιστήμιο αλλά βάλε τη μάθει κάτι για να βρει μετά μια αξιοπρεπή δουλειά» σχολιάζει η Αντισαλέμ Αμπεμπε.