Αυτό που συνέβη κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στο Eurogroup, οι οποίες κατέληξαν στον γνωστό συμβιβασμό, δεν έχει ξανασυμβεί στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δύο υπουργοί Οικονομικών φίλων υποτίθεται χωρών να μη συνομιλούν μεταξύ τους στην ίδια αίθουσα αλλά μέσω τρίτου προσώπου, καθήμενοι σε δύο διαφορετικές αίθουσες. Τέτοιου είδους διαπραγμάτευση δεν υπήρξε ούτε μεταξύ των αντιμαχόμενων προέδρων Πούτιν και Ποροσένκο, οι οποίοι βρέθηκαν γύρω από το ίδιο τραπέζι για να συμφωνήσουν για την εκεχειρία στην Ουκρανία. Οχι όμως οι κ.κ. Βαρουφάκης και Σόιμπλε, στους οποίους μετέφερε τις απόψεις του ενός στον άλλον ο κ. Ντάισελμπλουμ, αναδεικνύοντας έτσι την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι σχέσεις της Ελλάδας με τους ευρωπαίους εταίρους της.Και είναι μέσα σε αυτό το απίστευτο κλίμα αμοιβαίας καχυποψίας και έλλειψης εμπιστοσύνης που καλείται τώρα η ελληνική κυβέρνηση να ξεκινήσει την ουσιαστική διαπραγμάτευση με τους εταίρους της, έχοντας μείνει ουσιαστικά μόνη απέναντι στους άλλους 18 του Eurogroup. Διότι μεταξύ των πολλών μύθων που έχουν ήδη καταρρεύσει κατέρρευσε και ο μύθος ότι είναι δήθεν η απάνθρωπη και σκληρή Γερμανία που θέλει να μας τιμωρήσει. Αντίθετα, αυτό που αναδείχθηκε από όλη αυτή τη θλιβερή ιστορία είναι ότι εναντίον των ελληνικών απαιτήσεων τάχθηκαν κυρίως οι υπουργοί του περιώνυμου Μετώπου του Νότου αλλά και των φτωχών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Ενώ, όπως ομολογούν κατ’ ιδίαν πολλοί υπουργοί, οι πάντες ενοχλήθηκαν από το αλαζονικό ύφος και το προκλητικό στυλ του έλληνα συναδέλφου τους.
Και αν είχαμε πετύχει κάτι με όλα αυτά, μικρό το κακό, αλλά σήμερα βρισκόμαστε με άδεια ταμεία και εν όψει νέου Μνημονίου με άλλο όνομα. Μέσα σε αυτό το καταθλιπτικό σκηνικό ας είμαστε τουλάχιστον εθνικά υπερήφανοι ότι κατορθώσαμε να καθιερώσουμε διεθνώς τον όρο «Kolotoumba», τον οποίο χρησιμοποιούν πλέον και οι ξένες εφημερίδες για να χαρακτηρίσουν την απότομη προσγείωση της ελληνικής κυβέρνησης. Αν και πρέπει να ομολογηθεί ότι ο Αλ. Τσίπρας δεν υπήρξε ο πρώτος που διακρίθηκε στο άθλημα αυτό. Προηγήθηκαν ο Γ. Παπανδρέου με το «λεφτά υπάρχουν» και ο Αντ. Σαμαράς με τα γνωστά Ζάππεια. Μετά από όλα αυτά είναι αυτονόητο ότι η χώρα μας δεν μπορεί να βγει από το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει χωρίς μια σοβαρή εθνική συνεννόηση, μακριά από ιδεολογικές αγκυλώσεις και ατελέσφορες ρητορείες.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ