Οι πρώτες αντιδράσεις στις σαρωτικές αλλαγές σε όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που επεχείρησε να επιβάλει με βίαιο τρόπο ο αλλοπρόσαλλος αμερικανός πρόεδρος άρχισαν ήδη να εμφανίζονται, ενώ την εβδομάδα αυτή συμπληρώνονται οι πρώτες 100 ημέρες από την ανάληψη των καθηκόντων του. Και είναι χαρακτηριστική η σκληρή αντίδραση του φημισμένου Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που μήνυσε τον πρόεδρο για τη διακοπή της ομοσπονδιακής επιχορήγησης στο Πανεπιστήμιο, λόγω υποτιθέμενης εκδήλωσης αντισημιτισμού και εφαρμογής μιας δήθεν γενικότερης «αριστερής πολιτικής». Ζήτημα που όπως ήταν φυσικό έθιξε ευθέως τις ακαδημαϊκές ελευθερίες, τις οποίες προστατεύει το αμερικανικό Σύνταγμα και για τις οποίες είναι υπερήφανα τα αμερικανικά πανεπιστήμια. Γι’ αυτό άλλωστε 150 πρόεδροι των πανεπιστημίων αυτών εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση στην οποία καταγγέλλουν «πρωτοφανή κυβερνητική ανάμειξη» στη λειτουργία των ιδρυμάτων τους. Και είναι τουλάχιστον περίεργο να κατηγορούνται για «αντισημιτισμό» πανεπιστήμια, τα περισσότερα των οποίων στηρίζονται σε εβραϊκά κεφάλαια.

Οπως είναι επίσης περίεργο να κατηγορούνται για αντισημιτισμό οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των φοιτητών για την απαράδεκτη συμπεριφορά των ισραηλινών στρατευμάτων έναντι των αθώων λιμοκτονούντων κατοίκων της Γάζας, στην προσπάθεια για την εξολόθρευση της Χαμάς. Οταν τα αθώα αυτά θύματα έχουν πλησιάσει τις 60.000 και ο ισραηλινός στρατός ασκεί πλέον πλήρη έλεγχο ακόμη και στη Δυτική Οχθη, η οποία υποτίθεται ότι ανήκει στην ευθύνη διακυβέρνησης από την Παλαιστινιακή Αρχή. Ενώ καθημερινά ο γνωστός μας Νετανιάχου χρησιμοποιεί ακριβώς το επιχείρημα του αντισημιτισμού για να δικαιολογήσει τις επιχειρήσεις εξόντωσης των Παλαιστινίων.

Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι Νετανιάχου και Τραμπ έχουν τα ίδια μυαλά, καθώς και οι δύο επιδιώκουν να εκδιώξουν όλους τους Παλαιστινίους από τη Λωρίδα της Γάζας, χωρίς να γίνεται πλέον κανένας λόγος για την προφανή ανάγκη να μπορέσουν να ζήσουν επιτέλους ειρηνικά το ένα δίπλα στο άλλο το κράτος του Ισραήλ και το κράτος της Παλαιστίνης. Αλλά αλήθεια, τι αξία μπορεί να έχει ο στόχος αυτός μπροστά στο όνειρο Τραμπ για τη δημιουργία μιας «νέας Ριβιέρας» στη Μεσόγειο!

Το καίριο ερώτημα όμως τώρα είναι αν οι αντιδράσεις των πανεπιστημίων θα οδηγήσουν τελικά σε ένα γενικότερο κύμα διαμαρτυρίας της αμερικανικής κοινωνίας, τη στιγμή που οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν να πέφτει, για πρώτη φορά, η δημοτικότητα Τραμπ, ενώ έχουν ξεκινήσει και οι πρώτες, ανεμικές πάντως προς το παρόν, πορείες διαμαρτυρίας. Με το Κογκρέσο όμως, που θα έπρεπε να είναι στην πρωτοπορία του ελέγχου της εξουσίας, να παραμένει αδρανές, καθώς και τα δύο Σώματα ελέγχονται πλήρως από τους Ρεπουμπλικανούς. Οι οποίοι όμως δεν έχουν όλοι τη νοοτροπία Τραμπ. Είναι άλλωστε το κόμμα που ίδρυσε την Αμερικανική Δημοκρατία, όταν οι Δημοκρατικοί εκμεταλλεύονταν τους μαύρους σκλάβους στον Νότο. Και είναι αυτοί που θα πρέπει επιτέλους να αντιδράσουν δυναμικά, τη στιγμή μάλιστα που ο Τραμπ έχει αρχίσει να κάνει πίσω στην ακραία οικονομική του πολιτική και στη σκληρή αντιμετώπιση της Κίνας, ενώ και η στενή σύμμαχός του Βρετανία επιχειρεί τώρα μια νέα προσέγγιση προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.