Η πανδημία COVID-19 έφερε μαζί της σημαντικές αλλαγές στην κοινωνική, οικονομική και επαγγελματική ζωή όλων μας. Παράλληλα άφησε πίσω σημαντικές προτεραιότητες που είχαν τεθεί και οι οποίες επαναπροσδιορίζονται και επανεκτιμώνται υπό το σχετικά αβέβαιο πρίσμα των μελλοντικών εξελίξεων. Διακρίνεται εύκολα μια γενικότερη τάση για λελογισμένη και σταδιακή επανεκκίνηση της συνήθους καθημερινότητας προς αποφυγή λανθασμένων κινήσεων που πιθανά να οδηγήσουν σε ένα οδυνηρό πισωγύρισμα. Ωστόσο η αποφυγή «βιαστικών» αποφάσεων δεν πρέπει να αναιρεί τη λήψη γρήγορων μέτρων και δράσεων, ιδιαίτερα σε τομείς που δεν μπορούν να περιμένουν, όπως αυτός της ατομικής και δημόσιας υγείας.
Η ηπατίτιδα C αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αίτια κίρρωσης-ηπατικής ανεπάρκειας και καρκίνου του ήπατος παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας, μειώνοντας σημαντικά το προσδόκιμο επιβίωσης των ασθενών και αυξάνοντας θεαματικά το κόστος παροχής υπηρεσιών υγείας, δυστυχώς δίχως το αναμενόμενο όφελος μακροχρόνιας ποιοτικής επιβίωσης. Η λοίμωξη διαδράμει χρονίως υποκλινικά, χωρίς θορυβώδη συμπτωματολογία για πολλά χρόνια και συχνά δεκαετίες πριν την εμφάνιση των σοβαρών και θανατηφόρων επιπλοκών της, ωστόσο η απουσία μέχρι πρότινος ικανοποιητικών και εφαρμόσιμων θεραπευτικών επιλογών καθώς και αποτελεσματικού εμβολίου καθιστούσαν την πρώιμη διάγνωση σχετικά ανώφελη και ως εκ τούτου μη απαραίτητα αναγκαία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
