Η Τάιμς Σκουέρ στη Νέα Υόρκη είναι πλασμένη (ή καταδικασμένη) να μην ησυχάζει. Υπολογίζεται ότι περίπου 18.000 άνθρωποι διέρχονται κάθε ώρα από εκεί, ενώ στο ίδιο διάστημα βγαίνουν περίπου 50.000 φωτογραφίες στη συγκεκριμένη τοποθεσία.
Οι φωτεινές επιγραφές δεν σβήνουν ποτέ –η τελευταία φορά που αυτό συνέβη ήταν το 2003 στη διάρκεια ενός ιστορικού μπλακ άουτ- και τα διαφημιστικά στις προσόψεις των κτηρίων προβάλλονται σε μια αέναη εναλλαγή όλο το 24ώρο.
Κι όμως εκεί, σε αυτό το διαχρονικό σημείο διαρκούς μετάβασης, όπου όλα είναι προσωρινά και κυλούν γρήγορα, ο χρόνος πάγωσε για μια ομάδα πέντε μαθητών από την Ελλάδα.
Ήταν μεσημέρι Παρασκευής, μόλις είχαν ολοκληρώσει την ξενάγηση στον Nasdaq Tower και ετοιμάζονταν για τις καθιερωμένες φωτογραφίες με φόντο την πρόσοψη του κτηρίου.
Τα παιδιά ήταν έτοιμα, χαμογελαστά, πήραν μια μάλλον συμβατική πόζα, όσο το δυνατόν πιο «επίσημη», μέχρι που η Αμερικανή υπεύθυνη της ξενάγησης τους ζήτησε να κοιτάξουν προς τα πίσω, στη γιγαντιαία led οθόνη που κάλυπτε την πρόσοψη του κτηρίου –και ξαφνικά τα ονόματά τους ήταν εκεί, να λάμπουν στην καρδιά της Times Square.
Εύη Αναστασιάδη, Σταύρος Κυπριανίδης, Φιλιώ Μαυρόγιαννη, Θάνος Μαυρόγιαννης και Μανώλης Μαστιχιάδης.
Όλη η αποστολή του εκπαιδευτικού ταξιδιού στη Νέα Υόρκη μπροστά από το billbooard του Nasdaq. Από αριστέρα: Μανώλης Μαστιχιάδης, Ηλίας Τσώκος, Δανάη Μπεζαντάκου, Κωνσταντίνα Δοντά, Παναγιώτα Μπαλατσούκα, Γιώργος Πολυμενέας, Εύη Αναστασιάδη, Σταύρος Κυπριανίδης, Θάνος Μαυρόγιαννης, Φιλιώ Μαυρόγιαννη.
Αυτά τα πέντε παιδιά, η Εύη και ο Σταύρος από το 1ο ΓΕΛ Ραφήνας, ο Θάνος και η Φιλιώ από το 2ο ΓΕΛ Άργους και ο Μανώλης από την Εράσμειο Ελληνογερμανική Σχολή έγραψαν τα καλύτερα κείμενα στον Διαγωνισμό Σχολικών Εφημερίδων του Βήματος. Tο εκπαιδευτικό ταξίδι στη Νέα Υόρκη ήταν το έπαθλό τους για τη διάκρισή τους.
Το αρχικό σάστισμα γρήγορα παραχώρησε τη θέση του στην έκπληξη και στα πηγαία χαμόγελα και όσο συνειδητοποιούσαν τη συνέβαινε, βλέποντας την επιγραφή να μην χάνεται από την οθόνη, δεν μπορούσαν να κρύψουν τον ενθουσιασμό τους.
Στην πλατεία των 50.000 φωτογραφιών και των 18.000 επισκεπτών την ώρα, έζησαν την απόλυτα δική τους στιγμή. «Μπορώ εύκολα να στοιχηματίσω ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει μία φορά -και αν συμβεί- στη ζωή ενός ανθρώπου», μού λέει ο Θάνος.
«Χρειάζεσαι λέξεις για να φτάσεις στα όνειρα»
Καθώς κοιτώ τα παιδιά, αναλογίζομαι τη διαδρομή που διένυσαν οι πέντε μέσα σε μερικούς μήνες: από τη σύλληψη της ιδέας για το άρθρο τους, την έρευνα που έκαναν και τη συγγραφή του μέχρι τη βράβευσή τους, το ταξίδι στη Νέα Υόρκη και τώρα να τα ονόματά τους δεσπόζουν στο κέντρο της πόλης. Αν και η Τάιμς Σκουέρ είναι ταυτισμένη με τους καταιγιστικούς ρυθμούς της καθημερινότητας και της χρηματικής αξίας που έχει κάθε μα κάθε δευτερόλεπτο που περνά, η Εύη, η Φιλιώ, ο Θάνος, ο Μανώλης και ο Σταύρος δεν θα είχαν βρεθεί ποτέ εκεί -κι μαζί τους κι εμείς- αν δεν είχαν αφιερώσει χρόνο και σκέψη για κάθε λέξη που έγραψαν.
Απέναντι στην ταχύτητα αντέτειναν την υπομονή, απέναντι στη ρηχότητα το διεισδυτικό βλέμμα και απέναντι στην πρωτοκαθεδρία του ωφελιμισμού το κοινωνικό αποτύπωμα του δημοσιογραφικού λόγου. Η σωστή δημοσιογραφία είναι εξ ορισμού μια πράξη αντίστασης.
Μαζί με τους συνοδούς καθηγητές παρατηρούμε την έξαψη στα πρόσωπα των παιδιών. «Χρειάζεσαι λέξεις για να αφηγηθείς τα όνειρα και είναι οι λέξεις που πολλές φορές σε ταξιδεύουν σε αυτά», θα πει εκείνη τη στιγμή η Παναγιώτα Μπαλατσούκα, υπεύθυνη της εφημερίδας της Ερασμείου Ελληνογερμανικής Σχολής, «Αποχρώσεις».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η ιστορία της επίσκεψης στον Nasdaq ήταν αναμφίβολα η πιο μεγάλη του ταξιδιού στη Νέα Υόρκη, όχι όμως και η μοναδική. Οι τέσσερις ημέρες της παραμονής τους στο «Μεγάλο Μήλο» ήταν γεμάτες από «πρωτόγνωρες εκπαιδευτικές εμπειρίες», σύμφωνα με την Κωνσταντίνα Δοντά, καθηγήτρια στο 2ο ΓΕΛ Άργους και υπεύθυνη της εφημερίδας του σχολείου «Φορωναίοι», ενώ παράλληλα «αποτέλεσε την αφορμή για την τόσο γόνιμη συνάντηση μαθητών και εκπαιδευτικών».
«Ήταν υπέροχο που βρεθήκαμε, έστω και για λίγες μέρες, μαζί με παιδιά με τα οποία δεν γνωριζόμασταν. Δέσαμε αμέσως», θα πει η Φιλιώ.
Η επίσκεψη στην Wall Street Journal
Τι πιο ταιριαστό για μαθητές που διακρίθηκαν σε έναν διαγωνισμό δημοσιογραφίας από το να επισκεφθούν την The Wall Street Journal, έναν ιστορικό δημοσιογραφικό οργανισμό και publishing partner του ΒΗΜΑΤΟΣ, ο οποίος συνεχίζει να καινοτομεί και να πρωτοπορεί μέσα στο άκρως ανταγωνιστικό και ευμετάβλητο περιβάλλον των ΜΜΕ.
Η ομάδα είχε την ευκαιρία να περιηγηθεί στις εγκαταστάσεις της The Wall Street Journal στον News Corp. Tower, να ενημερωθεί για την τεχνολογική εξέλιξη του οργανισμού, αλλά και συνολικά του Τύπου, μέσα στη διάρκεια του 20υ και του 21ου, να συνομιλήσει με διακεκριμένους δημοσιογράφους και να γνωρίσει από κοντά τον τρόπο λειτουργίας τόσο της έντυπης όσο και της ψηφιακής έκδοσης της εφημερίδας.
«Σε μια εποχή κατά την οποία οι ψευδείς ειδήσεις και η παραπληροφόρηση αποτελούν σοβαρές απειλές για τη δημοκρατία, η επίσκεψη αυτή μας βοήθησε να κατανοήσουμε την αξία και τη σημασία της έγκυρης δημοσιογραφίας», θα πει στο ΒΗΜΑ ο Μανώλης.
Ο Κώστας Πάρις, ανώτερος ανταποκριτής της Wall Street Jounal, υποδέχθηκε τους μαθητές στα κεντρικά γραφεία της εφημερίδας και τους μίλησε για τις απαιτήσεις αλλά και τα θέλγητρα του δημοσιογραφικού επαγγέλματος. «Για να γίνει κάποιος δημοσιογράφος οφείλει να είναι ταπεινός, τόνισε ο κύριος Πάρις. «Αν νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα δεν κάνεις για αυτή τη δουλειά. Προσωπικά, μετά από 35 χρόνια δουλειάς, δεν γνωρίζω τίποτα», συμπλήρωσε.
Το δεύτερο στοιχείο για έναν καταρτισμένο δημοσιογράφο είναι το ρεπορτάζ, σύμφωνα με τον κύριο Πάρις. «Αυτό είναι το βασικό μας εργαλείο», επεσήμανε. Για το τέλος, άφησε το πάθος. «Πρέπει να επιτρέπεις σε αυτό το μικρό δαίμονα που έχεις μέσα σου να σου τριβελίζει το μυαλό ότι σε κάθε γωνία μπορείς να ανακαλύψεις μια συναρπαστική ιστορία».
Πώς γεννήθηκε η πόλη με τις αμέτρητες ιστορίες
Πράγματι, στη Νέα Υόρκη κάθε γωνία κρύβει και μια συναρπαστική ιστορία -άλλωστε στον πυρήνα της ίδιας της πόλης βρίσκονται οι ιστορίες των ανθρώπων που έφτασαν εδώ από κάθε γωνιά της γης και εργάστηκαν σκληρά για την επιβίωσή τους, χτίζοντας κυριολεκτικά και μεταφορικά αυτή τη μητρόπολη.
Η Νέα Υόρκη δεν θα υπήρχε χωρίς τη μετανάστευση και οι πέντε βραβευμένοι μαθητές γνώρισαν πτυχές και όψεις της μεταναστευτικής της ιστορίας. Πρώτα, με την επίσκεψη στο Έλις Άιλαντ, τον τόπο όπου για περισσότερα από 50 χρόνια αποτελούσε την αρχή ή το πρόωρο τέλος του αμερικανικού ονείρου για εκατομμύρια ανθρώπους.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, από το 1892 έως το1954, διάστημα κατά το οποίο λειτούργησαν εκεί οι υπηρεσίες μετανάστευσης των ΗΠΑ, περίπου 12 εκ. άνθρωποι πέρασαν από το Έλις Άιλαντ. Σήμερα το 40% του αμερικανικού πληθυσμού κατάγεται από όσους από αυτά τα 12 εκ. κατάφεραν να μείνουν στις ΗΠΑ.
Ιστορίες μετανάστευσης βρίσκονται και στην καρδιά της πόλης. Οι πέντε μαθητές επισκέφθηκαν το Tenement Museum, ένα από το κορυφαία μουσεία προσφυγικής και μεταναστευτικής ιστορίας στη Νέα Υόρκη. Στην καρδιά του Νότιου Μανχάταν, στην Οδό Όρκαρντ, έναν δρόμο που για χρόνια ήταν κομμάτι της γερμανικής παροικίας της πόλης, τα παιδιά απόλαυσαν μια διαδραστική ξενάγηση στις επιχειρήσεις και τις οικίες που είχαν τον 19ο και 20ο αιώνα οι μετανάστες της περιοχής. Οι χώροι είχαν ανασυσταθεί όπως ακριβώς ήταν και την περίοδο της λειτουργίας τους και τα παιδιά πραγματοποίησαν με τον τρόπο αυτό ένα ταξίδι στον χρόνο, μαθαίνοντας πολλά για την ιστορία της πόλης, αλλά και των «απλών κατοίκων» της.
«Η πολιτισμική ποικιλομορφία της πόλης μάς χάρισε ανεξίτηλες εικόνες και έδωσε τη δυνατότητα στα παιδιά να αναστοχαστούν πάνω σε ζητήματα ετερότητας», θα σχολιάσει στο ΒΗΜΑ η κυρία Μπαλατσούκα.
Ένα παγκόσμιο λιμάνι
Ένας επιπλέον άξονας του ταξιδιού ήταν η ναυτιλία μέσω δύο διαδοχικών επισκέψεων. Αρχικά, τα παιδιά επιβιβάστηκαν σε ρυμουλκό και απόλαυσαν μια διαφορετική κρουαζιέρια στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, χαζεύοντας όχι μόνο το ασύγκριτο skyline του Μανχάταν, αλλά και τα βιομηχανικά επιτεύγματα του λιμανιού. Παράλληλα, ενημερώθηκαν για τον τρόπο λειτουργίας ενός εκ των μεγαλύτερων εμπορικών κόμβων της παγκόσμιας ναυτιλίας. Οι πιο θαρραλέοι και θαρραλέες δεν έμειναν μόνο εκεί, αλλά υπό την επίβλεψη του πλοιάρχου πλοήγησαν το σκάφος στα νερά του ποταμού Χάντσον.
Εν πλω στον ποταμό Χάντσον.
Δύο ώρες αργότερα, η Εύη, ο Θάνος, ο Μανώλης, ο Σταύρος και η Φιλιώ επέστρεφαν στην προβλήτα του Στάτεν Άιλαντ και ετοιμάζονταν για τη δεύτερη επίσκεψη του προγράμματος, αυτή τη φορά σε ένα από τους πιο εντυπωσιακούς ουρανοξύστες στο φαϊνάνσιαλ ντίστρικτ, στον Ουάν Μπάτερι Παρκ Πλάζα, εκεί δηλαδή όπου βρίσκεται η έδρα του American P&I Club, του ασφαλιστικού οργανισμού αστικής ευθύνης και αποζημιώσεων. Το American P&I μετρά 118 χρόνια ζωής και είναι ένας από τους παλιότερους ναυτιλιακούς ασφαλιστικούς οργανισμούς στον κόσμο. Αφού τους καλωσόρισε η CEΟ Δωροθέα Ιωάννου κι άλλα υψηλόβαθμα στελέχη, παρουσίασαν μια αναγκαία, αλλά όχι τόσο γνωστή στο ευρύ κοινό, πλευρά της εμπορικής ναυτιλίας.
Η παρουσία των πέντε βραβευμένων μαθητών δεν πέρασε απαρατήρητη από την ομογένεια. Κατά την παραμονή στη Νέα Υόρκη προσκλήθηκαν στον ραδιοφωνικό σταθμό, COSMOS FM. Πιο συγκεκριμένα, μίλησαν στην εκπομπή «Νόστος», την οποία παρουσιάζει η Δρ. Δέσποινα Αφεντούλη.
Ο 2ος Διαγωνισμός Σχολικών Εφημερίδων
Το εκπαιδευτικό ταξίδι στη Νέα Υόρκη αποτέλεσε την κορύφωση του 1ου Διαγωνισμού Σχολικών Εφημερίδων του ΒΗΜΑΤΟΣ -ένα ταξίδι υπήρξε κι αυτός που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο, από την προκήρυξή του τον περασμένο Οκτώβριο και την τελετή βράβευσης τον Μάιο μέχρι τα δύο ταξίδια σε Χίο-Οινούσσες και Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο.
«Η διαδικασία της δημιουργίας μιας μαθητικής εφημερίδας μάς ήταν πολύτιμη, καθώς αναπτύξαμε και καλλιεργήσαμε δεξιότητες που θα μας είναι χρήσιμες και στην ενήλικη ζωή μας», λέει ο Θάνος.
Στις 20 Οκτωβρίου θα ανοίξει η πλατφόρμα συμμετοχής για τον 2ο Διαγωνισμό. Εκτός του Θάνου, που είναι πλέον πρωτοετής στο ΟΠΑ, τα υπόλοιπα παιδιά θα φοιτήσουν στην τρίτη Λυκείου. Παρά τον περιορισμένο χρόνο τους, επιθυμούν να λάβουν μέρος και στη φετινή διοργάνωση.
«Το έπαθλο ήταν ένα πολύ σημαντικό κίνητρο για τη συμμετοχή», θα πει η Φιλιώ, «όμως σύντομα καταλάβαμε ότι σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Μακάρι να βρω και φέτος χρόνο και να συμμετάσχω στη σχολική μας εφημερίδα»
Από την πλευρά του ο Μανώλης προτρέπει όλους τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες τους να πάρουν μέρος στο φετινό Διαγωνισμό «διότι είναι μια εμπειρία η οποία μας βγάζει για λίγο από την τυπική εκπαιδευτική διαδικασία και διευρύνει τους ορίζοντές μας».
