Ο Μιχάλης Δέλτα, ένας από τους πιο ανήσυχους και δραστήριους συνθέτες και μουσικούς, εμπνέεται από το έργο και το πνεύμα του Takis για να συνθέσει τη μουσική παράσταση «Πνοή». Πρόκειται για μια πρωτότυπη μουσική δημιουργία με αφορμή τη μεγάλη αναδρομική έκθεση Takis 1∞ που διοργανώνει το Ίδρυμα για την επέτειο των 100 ετών από τη γέννηση του καλλιτέχνη.

Με τη συνοδεία της σοπράνο Σοφίας Καρβουνά, του τσελίστα και του πιανίστα του, καθώς και την εικαστική επιμέλεια του Ανδρέα Γεωργιάδη, ο Μιχάλης Δέλτα μετατρέπει την ενέργεια του Takis σε ήχο, δημιουργώντας έναν χώρο εσωτερικής εμπειρίας. «Δεν ρισκάρω όταν λειτουργώ με αυτογνωσία και με σεβασμό στην τέχνη μου», λέει, μιλώντας για το έργο που αντιλαμβάνεται τη μουσική ως ανάσα, ως πράξη ζωής και υπέρβασης.

Ποιο ήταν το κίνητρο αλλά και στη συνέχεια το καύσιμο που σας οδήγησε να δημιουργήσετε έναν ολόκληρο κόσμο εμπνευσμένο από τον Takis;

Η μουσική παράσταση «Πνοή» δεν είναι ένας κόσμος εμπνευσμένος μόνο από το έργο του, είναι και μια προσωπική μου κατάθεση μέσω της τέχνης της μουσικής στους δύσκολους καιρούς που ζούμε κοινωνικά και πολιτικά. Το έργο του Takis το μελέτησα με σεβασμό όσο χρόνο είχα, μαζί και την προσωπική του ζωή και, βρήκα κοινές ανησυχίες σε ζητήματα που αφορούν τις πνευματικές μας αναζητήσεις. Το μεγάλο κεφάλαιο της ζωής και του θανάτου αποτελεί και για τους δυο μας καλλιτεχνικά μια γέφυρα στην οποία βρέθηκα να δημιουργώ την «Πνοή».

Η «Πνοή» είναι ένα δικό σας σχόλιο πάνω στον Takis ή εμπεριέχει κι άλλες φιλοδοξίες (χρησιμοποιώ τη λέξη δίχως αρνητική φόρτιση): μια συνομιλία ή ακόμα και συνύπαρξη με το έργο του;

Φιλόδοξος υπήρξα νεότερος. Σήμερα υπηρετώ την μουσική πολύ συνειδητά γνωρίζοντας πως κάτι τέτοιο ως αξίωμα δεν εξαντλείται στο προσωπικό όφελος, αλλά κάνει Καλό στους ανθρώπους που συνδέονται με το έργο μου. Η «Πνοή» είναι ένα πρωτότυπο μουσικό έργο με αναφορές στο συνολικό καλλιτεχνικό έργο του Takis, αλλά την ίδια στιγμή είναι και η ανάγκη μου για μια ολοκληρωμένη Ανάσα γεμάτη ζωή στο εδώ και τώρα. Μία εικόνα που είχα κάποια στιγμή στην Άνδρο, όταν επισκέφτηκα τα δύο μουσεία του Βασίλη & της Ελίζας Γουλανδρή, ήταν να περπατάμε και να στοχαζόμαστε μαζί με τον Takis κατά μήκος μιας απέραντης παραλίας.

«Η Τέχνη έχει την δύναμη να ενώνει «Το επάνω με το κάτω», το πνεύμα με την ύλη».

Ποια στοιχεία του Takis (μηχανική, ενέργεια, μαγνητισμός, υλικά, δομές, εσωτερισμός) ποια ήταν πιο δύσκολο να «μεταφράσετε» σε μουσική — και με ποιο τρόπο το κάνετε;

Κράτησα αυτό που είπε ως βασικό άξονα, «Δεν φτιάχνω μηχανές, κάνω ορατό το αόρατο». Αυτή είναι η φιλοσοφία ολόκληρου του καλλιτεχνικού του αποτυπώματος καθώς επίσης και η δική μου προσφορά μέσω της μουσικής και της συγγραφής. Η Τέχνη έχει την δύναμη να ενώνει «Το επάνω με το κάτω», το πνεύμα με την ύλη. Πρακτικά κάτι τέτοιο, μεταφράζεται μουσικά από την σύλληψη ολόκληρου του έργου «Πνοή». Ο συνδυασμός των φυσικών ηχοχρωμάτων, φωνής, τσέλου και πιάνου, μαζί με τους επιβλητικούς και ατμοσφαιρικούς αναλογικούς ήχους των συνθετητών ενσαρκώνουν πετυχημένα τις δυναμικές του Takis, αλλά και τις δικές μου με μία λέξη κλειδί, την Ενέργεια, τον κραδασμού δηλαδή που αφήνει το κάθε μουσικό έργο. Είμαι βέβαιος πως, βιώνοντας μια αντίστοιχη ενατένιση, και ο Takis διερευνούσε και εμπνεόταν από την Κοσμογονία, από την Ιερή Γεωμετρία του σύμπαντος φτιάχνοντας για παράδειγμα, «Τα Λουλούδια» του από υπολείμματα πολεμικού υλικού του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η συνεργασία με τη σοπράνο Σοφία Καρβουνά και με την εικαστική επιμέλεια του Ανδρέα Γεωργιάδη δημιουργεί έναν διάλογο ανάμεσα στον ήχο και την εικόνα. Πώς αποφασίσατε ποια έργα του Takis θα «εικονοποιηθούν» ή θα προτείνετε οπτικά;

Η Σοφία Καρβουνά ερμηνεύει μια σύγχρονη Άρια την οποία έγραψα για την παράσταση. Είναι ιδιαίτερα σημαντική για μένα διότι αποκαλύπτει τι ήθελα να επικοικωνήσω καλλιτεχνικά με την μουσική παράσταση «Πνοή». Δεν αποφάσισα μόνος μου για το ποια έργα του Takis θα εικονοποιηθούν, έγινε σε συνεργασία με τον Ανδρέα Γεωργιάδη και το αποτέλεσμα μας ικανοποίησε απόλυτα.

Υπάρχει ρίσκο στην «Πνοή» και αν ναι ποιο είναι;

Κανένα ρίσκο, δεν ρισκάρω όταν λειτουργώ με αυτογνωσία και με σεβασμό στην τέχνη μου.

Έχετε αναφερθεί στις εκλεκτικές σας συγγένειες με τον Takis, όπως  τον εσωτερισμό, την εξερεύνηση των ενεργειών κτλ. Πώς αυτές οι ιδέες αντανακλώνται στη δομή της παράστασης;

Αυτά τα πεδία δεν μπορούν να απαντηθούν και να τα επεξεργαστεί κάποιος με την διάνοιά του, παρά μονάχα να βιωθούν από όσους την παρακολουθήσουν. Αν δώσω ερμηνεία θα δημιουργηθούν εντυπώσεις και ίσως να ακουστούν κάποια πράγματα είτε δογματικά είτε ιδιαίτερα ξένα.

Τι θα θέλατε να βιώσει, ή να αποκομίσει, ο θεατής μετά την εμπειρία της «Πνοής»; Δημιουργεί ρωγμές για να βρει τη δική του αναπνοή;

Ιδανικά να φεύγει ο καθένας έχοντας νιώσει κάτι όμορφο μέσα του, δύναμη, διαύγεια, μια ολοκληρωμένη ανάσα, λιγότερο φοβισμένος.

INFO

Πνοή

16 Οκτωβρίου & 1 Νοεμβρίου, 20.00 | Αμφιθέατρο Ιδρύματος Β&Ε Γουλανδρή

Αγορά εισιτηρίων για την «Πνοή» από το tickets.in.gr.