Ένα ερώτημα απασχολεί το υπουργικό συμβούλιο και την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ. Είναι το ερώτημα του «ενός εκατομμυρίου» ή μάλλον μιας ημερομηνίας: Πότε θα γίνει ο ανασχηματισμός, για τον οποίο χθες κυκλοφόρησε η φήμη πως ήταν υπόθεση λίγων ημερών;

Η φήμη συνοδεύτηκε από την πληροφορία ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν πρόκειται να αφήσει τίποτα όρθιο, κάθως φέρεται έτοιμος για «μεγάλες αλλαγές», ξεκινώντας από τον διαχωρισμό του υπουργείου Μεταφορών και Υποδομών σε δύο χωριστά υπουργεία. Η φημολογία έχει τόσο αναστατώσει τους βουλευτές που τρέφουν φιλοδοξίες υπουργοποίησης, ώστε, σύμφωνα με όσα ακούγονται στο καφενείο της Βουλής, ο Νότης Μηταράκης έσπευσε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον Πρωθυπουργό και να τον… διευκολύνει, αναλαμβάνοντας την καυτή πατάτα του υπουργείου Μεταφορών.

Παλαιοί και έμπειροι βουλευτές της ΝΔ κάνουν χάζι με τους νεότερους συναδέλφους τους. Σύμφωνα με τους δικούς τους υπολογισμούς, γιατί κανένας δεν έχει πραγματικά εικόνα, δεν υπάρχει λόγος να πάει γρήγορα σε ανασχηματισμό και ότι πάντως δεν έχει λόγο να τον κάνει προτού εγκατασταθεί ο Κώστας Τασούλας στο Προεδρικό Μέγαρο, κάτι που αναμένεται να γίνει στις 12 Μαρτίου.

Όσοι έχουν και υπουργική θητεία στην πλάτη τους, ξέρουν πόσο νομικά και τεχνικά περίπλοκος είναι ο διαχωρισμός (ακόμα και η συνένωση) υπουργείων και γι’ αυτό δεν αγοράζουν το σενάριο του «σπασίματος» του υπουργείου Μεταφορών και Υποδομών. Ένας από αυτούς θύμιζε παλαιότερο πρωθυπουργικό αφορισμό ότι ο κάθε νέος υπουργός χρειάζεται περί τους έξι μήνες για να εξοικειωθεί με το χαρτοφυλάκιο του.

… οι χρόνοι υπουργικής προσαρμογής και…

Ακολουθώντας αυτή τη λογική, έλεγε, έξι μήνες χρειάζονται οι καλοί υπουργοί, οι μεσαίας απόδοσης θέλουν τουλάχιστον έναν χρόνο και οι κακοί δε μαθαίνουν ποτέ τίποτα. Κακιούλα ή κυνισμός, αν ο επόμενος ανασχηματισμός είναι μεγάλος, θα προκαλέσει τις εξής συνέπειες: Θα εκληφθεί ως ο τελευταίος πριν από τις εκλογές, όσοι δεν μπουν στην κυβέρνηση, θα δουν τις ελπίδες τους να σβήνουν οριστικά και η δυσαρέσκειά θα δημιουργεί παλιρροϊκά κύματα που θα σκάνε στο Μέγαρο Μαξίμου και στα υπουργικά γραφεία, ενώ το νέο σχήμα θα είναι συνολικά λιγότερο αποτελεσματικό από το προηγούμενο.

Συν ότι άπαντες θα εκλάβουν έναν ευρύ δομικό ανασχηματισμό ως ένδειξη γενναίας αυτοκριτικής του Πρωθυπουργού, υπαγορευμένης από τη δύσκολη συγκυρία και όπως δείχνει η πρόσφατη πρωθυπουργική αυτοκριτική δεν είναι από τις αξίες που εκτιμά η συντηρητική παράταξη, η οποία επί έξι χρόνια τρέφεται με την ιδέα της πολιτικής κυριαρχίας χωρίς αντίπαλο.

…ο «πάγκος» του Μεγάρου Μαξίμου

Πολλά γράφονται για το ενδεχόμενο επιστροφής του Γιώργου Γεραπετρίτη στο Μέγαρο Μαξίμου και για την ταυτόχρονη μετακόμιση του Μάκη Βορίδη στο υπουργείο Ενέργειας. Το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου ασφαλώς χρειάζεται ανανέωση και ενίσχυση, αλλά υπάρχει ένα μεγάλο εμπόδιο σε αυτά τα σχέδια που γίνονται στο χαρτί. Ο Πρωθυπουργός χρειάζεται στη Βουλή έναν νομικό κύρους, για να υπερασπίζεται την κυβέρνηση και να δίνει μάχες χαρακωμάτων.

Αν πάει σε υπουργείο ο Βορίδης και ο Γεραπετρίτης, ο οποίος, λένε οι συνομιλητές του, αισθάνεται άνετα στο κοστούμι του υπουργού Εξωτερικών και δεν έχει μεγάλη διάθεση να το αλλάξει, ποιος νομικός παρά τω πρωθυπουργώ θα υπερασπίζεται την κυβέρνηση στη Βουλή; Ο «γαλάζιος» πάγκος δε διαθέτει πολλούς τέτοιους παίκτες και ο γρίφος παραμένει προς το παρόν άλυτος.

***

Μονομάχοι και πυροσβέστες

Βρε, τι γίνεται στον κόσμο! Τέτοιες μέρες, περίπου πριν 10 χρόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ γινόταν κυβέρνηση και η στήριξη του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη προς τον Αλέξη Τσίπρα ήταν απεριόριστη. Έλα όμως που άλλαξαν οι εποχές. Ο πρώην Πρωθυπουργός, προφανώς αναλογιζόμενος σε ποιους στηρίχτηκε κατά καιρούς, κάνει την αυτοκριτική του και μιλάει σε διάφορα πρόσωπα.

Ε, ένας από αυτούς, για τον οποίο προφανώς έχει κάνει την αυτοκριτική του ο Τσίπρας, είναι ο Κώστας Βαξεβάνης, ο οποίος μέσα από την εφημερίδα του τον αποκάλεσε κατά φαντασία ηγέτη της κεντροαριστεράς και ούτε λίγο ούτε πολύ προειδοποιεί πως και αυτός θα μιλήσει. Θα έχει ενδιαφέρον τι θα πει και όπως μου λένε, δεν αποκλείεται να έχουμε και συνέχεια. Εκτός εάν αναλάβουν κάποια στελέχη να κάνουν τον πυροσβέστη.

***

Η ειρωνεία για το Χάρβαρντ

Και να ήταν μόνο αυτό; Μόλις την περασμένη Κυριακή, το Documento του Κ. Βαξεβάνη και συγκεκριμένα η στήλη Μπάμπουσκα, με αφορμή και την ημερίδα του Ινστιτούτου Τσίπρα, έριξε τη χολή της: «Ο Αλέξης Τσίπρας, έχει το δικαίωμα να περάσει από την εποχή της γνώμης στην εποχή της συγγνώμης… Και να πιστεύει ότι ο κόσμος και το σύμπαν, του χρωστάνε».

Και σε άλλο σημείο τον ειρωνεύεται, επειδή θα πάει στο Χάρβαρντ για κάποιες διαλέξεις και σεμινάρια. «Είναι δικαίωμά του να ονειρεύεται να πάει στο Χάρβαρντ (όπως γράφτηκε), χωρίς να συμμερίζεται τις κατηγορίες πως όλο αυτό φανερώνει έναν μικροαστικό συμπλεγματισμό και απωθημένα». Αλλοτινές μου εποχές, αλλοτινοί μου χρόνοι…

***

Πλώρη για βουλευτής

Μαθαίνω ότι ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημήτρης Βερβεσός δε θα είναι εκ νέου υποψήφιος, αλλά βάζει πλώρη για άλλες θάλασσες. Υποψήφιος ναι, αλλά στον βόρειο τομέα με το ΠαΣοΚ. Τι θα γίνει στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών; Υπάρχουν παρασκηνιακές ζυμώσεις και διαπιστώνεται σύγκλιση να υπάρξει κοινό ψηφοδέλτιο δικηγόρων που κινούνται στους χώρους του ΠαΣοΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στον ευρύτερο κομματικού χώρο της Κεντροαριστεράς.

Μου λένε ότι ένα πρόσωπο που συζητείται και είναι κοινής αποδοχής είναι ο Μιχάλης Καλαντζόπουλος, ο οποίος έχει άριστες σχέσεις και με τον Νίκο Ανδρουλάκη. Αύριο το απόγευμα έχει κοπή πίτας ο συνδυασμός του Καλαντζόπουλου και αναμένεται να αποτυπωθεί στη σύνθεση των καλεσμένων ο δικηγορικός συντονισμός ΠαΣοΚ και ΣΥΡΙΖΑ, αν και βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι δύσκολα θα έχει πολιτικό αντίκρυσμα, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση.

***
Αναμνήσεις και μετεγγραφές

Δεν αναπολούν μόνο τα περασμένα μεγαλεία τα στελέχη του ΠαΣοΚ, αλλά και τις εσωτερικές μάχες χαρακωμάτων για τα κείμενα που θα εγκρίνονταν μετά από κάθε Κεντρική Επιτροπή. Στο παρελθόν, όπως μου μετέφερε ιστορικό στέλεχος της παράταξης, η σύνθεση ενός τέτοιου κειμένου ήταν τόσο σημαντική, ώστε συχνά άναβαν τα αίματα στις ψηφοφορίες για το ποια άποψη θα υπερισχύσει.

Τα τελευταία χρόνια οι συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής διαλύονται ησύχως, πολλές φορές χωρίς κείμενο. Η εικόνα αυτή, μίας απαξιωμένης διαδικασίας, μου λένε, ενοχλεί πολύ τον Νίκο Ανδρουλάκη, ο οποίος ετοιμάζεται να κάνει αλλαγές στο κόμμα και στη λειτουργία των οργάνων του, τις οποίες προτίθεται να ανακοινώσει αύριο κιόλας.

Από την ίδια πηγή μαθαίνω πως οι συνθήκες έχουν ωριμάσει πλέον και θα υπάρξουν πρωτοβουλίες για την ένταξη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠαΣοΚ δύο ανεξάρτητων βουλευτών. Πρόκειται για τον Πέτρο Παππά από το Κιλκίς, ο οποίος φλερτάρει μήνες τώρα με τη Χαριλάου Τρικούπη και τη Ράνια Θρασκιά που εκλέγεται στην Α’ Θεσσαλονίκης.

Η ένταξη στην Κ.Ο. του ΠαΣοΚ των δύο βουλευτών που προέρχονται από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, ενδέχεται να γίνει πριν βγει ο μήνας. Πολλοί στο ΠαΣοΚ βλέπουν αυτή την κίνηση ως απάντηση στα σενάρια συμπόρευσης, ακόμα και συγχώνευσης της Νέας Αριστεράς με τον ΣΥΡΙΖΑ και για αυτό, μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν εσωκομματικές αντιδράσεις. Μένει όμως να φανεί, αν η πόρτα θα ανοίξει διάπλατα για επιστροφή και άλλων στελεχών που αλλαξοπίστησαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

***

Μία δίκη για Σπαρτιάτες

Σήμερα ο Κωνσταντίνος Τασούλας εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ωστόσο, το ενδιαφέρον για κάποιους βουλευτές μετατοπίζεται από την αίθουσα του Κοινοβουλίου σε εκείνη των Δικαστηρίων. Τι εννοώ;

Το μεσημέρι εκδικάζεται στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (εκλογοδικείο) η προσφυγή των Θανάση Γλαβίνα και Δημήτρη Διαμαντίδη κατά της νομιμότητας της εκλογής δύο βουλευτών των Σπαρτιατών. Οι δύο πολιτευτές του ΠαΣοΚ είχαν κερδίσει τις βουλευτικές έδρες σε Β΄ Θεσσαλονίκη και Β΄ Πειραιά αντίστοιχα, στις εκλογές του Μαΐου του 2023. Τις έχασαν όμως «στο νήμα», σε εκείνες του Ιούνιου κι αμέσως κατέθεσαν προσφυγή.

Το αξιοσημείωτο είναι πως σε λίγο συμπληρώνονται σχεδόν δύο χρόνια, μισή κοινοβουλευτική θητεία και ούτε το δικαστήριο έχει γίνει, ούτε όμως και η απόφαση έχει βγει. Μία απόφαση που όταν εκδοθεί, θα είναι τελεσίδικη κι αφορά τόσο εκείνους που διεκδικούν την έδρα, όσο και εκείνους που ενδέχεται να την χάσουν και είναι ο Πέτρος Δημητριάδης από τη Β΄Θεσσαλονίκη και ο Αλέξανδρος Ζερβέας από τη Β΄ Πειραιά.

***

Τι ήθελε να πει ο Φάμελλος;

Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να πέσει, τόνισε σε συνέντευξή του (OPEN) ο Σωκράτης Φάμελλος. Και γι’ αυτό ακριβώς, πιέζει για υποβολή πρότασης δυσπιστίας. Δεν της αξίζει, υποστήριξε, της Ελλάδας αυτός ο πρωθυπουργός. Αλλά δεν είναι και μάντης, όπως έσπευσε να αποκριθεί, ερωτηθείς με ποιον ακριβώς τρόπο θα συμβεί αυτό.

Και μπορεί να θεωρεί πως το πιο πιθανό είναι να προκύψει αλλαγή μέσα από εκλογές. Αλλά επειδή διαφαίνεται ότι, προτού καν συμπληρωθούν τρεις μήνες από την εκλογή του στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, δε μοιάζει ψυχολογικά και δεν είναι πρακτικά έτοιμος για μια εθνική κάλπη, σκορπά μελάνι και θολώνει το τοπίο.

Τι εννοούσε άραγε με τη φράση «δεν ξέρω αν θα προκύψει άλλη εσωκομματική ρήξη ή οτιδήποτε άλλο, ούτε θα κάνω εγώ σχεδιασμό τέτοιου είδους παραπολιτικό»; Θα αλλάξει δηλαδή η ηγεσία της χώρας άνευ έγκρισης από το εκλογικό σώμα; Όπως δηλαδή το 2011; Ή απλώς είναι ένα τέχνασμα συσπείρωσης δυνάμεων στην περίπτωση που προκηρυχθούν εκλογές, θορυβημένος από σενάρια ενεργοποίησης του Αλέξη Τσίπρα;