Η συζήτηση ποιος έκοψε τις γέφυρες με ποιον έχει πλάκα.
Ο Κοτζιάς που διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών (για όσους το έχουν λησμονήσει…) δήλωσε μετά τη Γιουροβίζιον ότι το τεσσάρι που έβαλε η Ελλάδα στην Κύπρο είναι «ένα ακόμα δείγμα της προσπάθειας που κάνουν πολλές πλευρές του κυρίαρχου συστήματος να αποξενωθεί η ελληνική κοινωνία από τη Μεγαλόνησο και το Κυπριακό» (ανάρτηση 15/5).
Δηλαδή το «κυρίαρχο σύστημα» αντί να κάνει καμία σοβαρή δουλειά στήνεται στην τηλεόραση και βλέπει Γιουροβίζιον για να κόψει τις γέφυρες με την Κύπρο. Δεν το είχα σκεφτεί.
Πιο μπερδεμένη είναι η γέφυρα με το ΠΑΣΟΚ.
Την Κυριακή την έκοψε ο Μητσοτάκης. Αλλά την είχε κόψει ήδη ο Ανδρουλάκης που δεν θέλει τον Μητσοτάκη. Και νωρίτερα ο Μητσοτάκης που δεν πήγε να τον βρει ο Ανδρουλάκης. Κι ακόμη νωρίτερα ο Ανδρουλάκης που θεωρεί ότι τον παρακολουθούσε ο Μητσοτάκης για άγνωστους λόγους.
Γενικώς δεν έχει μείνει και καμία γέφυρα άκοπη μεταξύ τους. Σε επίπεδο ηγεσίας, εννοώ.
Εδώ λοιπόν θυμήθηκα μια παλιά ιστορία. Στην ενοποιημένη Γερμανία του 19ου αιώνα, το ζήτημα δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ αλλά αν θα έπρεπε η νέα Αυτοκρατορία να στραφεί προς τους Αγγλους και τους Γάλλους ή προς τους Ρώσους.
Τότε ο μεγάλος Βίσμαρκ που είχε την αίσθηση του αποφθέγματος αλλά και της πολιτικής είπε δύο κορυφαίες ατάκες.
Πρώτον, πως στην πολιτική «είτε είσαι ισχυρός είτε πας με τον ισχυρό». Δηλαδή, οι εξυπνάδες κομμένες.
Δεύτερον, πως «σε ένα σύστημα τριών δυνάμεων καλύτερα να είσαι η μία από τις δύο». Δηλαδή, αν είσαι ισχυρός σε διαλέγουν οι άλλοι.
Σοφές κουβέντες. Αλλά οι Γερμανοί δεν τις πήραν σοβαρά. Θεωρούσαν ότι ήταν τόσο θηρία που δεν χρειαζόταν να διαλέξουν.
Κι αφού δεν έβγαζαν άκρη με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν, πήγαν εναντίον όλων. Η εγκατάλειψη της ρεαλιστικής σοφίας του μεγάλου Καγκελαρίου από τους διαδόχους του οδήγησε τελικά στον Μεγάλο Πόλεμο που κατέστρεψε την Ευρώπη αλλά κυρίως τη Γερμανία που πολέμησε σε «δύο μέτωπα».
Ετσι είναι. Οταν κόβεις γέφυρες χωρίς ιδιαίτερο λόγο, κάποια στιγμή πέφτεις στο ποτάμι.
Στην ελληνική πολιτική είναι καταφανές ότι κάποιοι δεν γνωρίζουν ή δεν εμπιστεύονται ιδιαίτερα τις συμβουλές του μακαρίτη.
Κανένα πρόβλημα. Ενδεχομένως αυτό να μην έχει καμία συνέπεια κι όλοι να συνεχίσουμε μετεκλογικά την αμέριμνη πορεία μας προς τις θερινές διακοπές. Αλλά μπορεί και να έχει. Για όλους ή για κάποιους.
Και τότε; Ούτε η Κύπρος δεν θα μας ψηφίζει στη Γιουροβίζιον!
