Καρδιακές βαλβίδες που καλλιεργήθηκαν σε αμερικανικό εργαστήριο και εμφυτεύθηκαν σε νεαρά πρόβατα διαπιστώθηκε ότι αναπτύσσονταν μαζί με τα πειραματόζωα μέχρι την ενηλικίωση.

Εφόσον αποδειχτεί ότι αυτό ισχύει και στον άνθρωπο, η νέα τεχνολογία θα καταργούσε την ανάγκη πολλαπλών επεμβάσεων ανοιχτής καρδιάς για χιλιάδες παιδιά που γεννιούνται με συγγενείς ανωμαλίες των βαλβίδων, εκτιμούν οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Μινεσότα και του Κολοράντο.

Το επίτευγμα παρουσιάζεται στην έγκριτη επιθεώρηση Science Translational Medicine.

Οι καρδιακές βαλβίδες εργαστηρίου σε προσομοίωση της φυσιολογικής λειτουργίας τους στην καρδιά

Μέχρι σήμερα παρέμενε ανέφικτη η καλλιέργεια βαλβίδων που αναπτύσσονται και μεγαλώνουν από την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση, επισήμανε ο Ρόμπερτ Τρανκουίλο, καθηγητής Βιοϊατρικής Μηχανικής στη Μινεσότα.

Η μελέτη «μάς φέρνει πιο κοντά σε μελλοντικές κλινικές μελέτες σε παιδιά» είπε. «Είμαστε ενθουσιασμένοι και αισιόδοξοι για την πιθανότητα να περάσει στην κλινική πράξη τα επόμενα χρόνια.

Σήμερα, η μόνη επιλογή για παιδιά που εμφανίζουν ανωμαλίες των βαλβίδων ήταν η εμφύτευση τεχνητών βαλβίδων που δημιουργούνται με χημική κατεργασία βαλβίδων από χοίρους ή άλλα ζώα. Οι βαλβίδες αυτές συχνά απασβεστώνονται και χρειάζονται αντικατάσταση. Επιπλέον δεν αναπτύσσονται καθώς ο λήπτης μεγαλώνει και πρέπει να αλλαχθούν τέσσερις ή και περισσότερες φορές μέχρι την ενηλικίωση, οπότε εμφυτεύονται μηχανικές βαλβίδες που απαιτούν τη λήψη αντιπηκτικών φαρμάκων εφ’ όρου ζωής.

Στη νέα μελέτη, ο Τρανκουίλο και οι συνεργάτες του δημιούργησαν βαλβίδες ενώνοντας τρεις σωληνοειδείς δομές που προέκυψαν από την καλλιέργεια κυττάρων προβάτου πάνω σε μια τρισδιάστατη «σκαλωσιά», βυθισμένη σε ένα διάλειμμα θρεπτικών κυττάρων.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ειδικά απορρυπαντικά για να απομακρύνουν τα κύτταρα από τους σωλήνες, αφήνοντας πίσω τους σωλήνες από κολλαγόνο που δεν προκαλούν την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Δεδομένου ότι οι βαλβίδες δεν περιέχουν κύτταρα, μπορούν να συντηρηθούν στο εργαστήριο για διάστημα έξι μηνών, επισημαίνουν οι συντάκτες της μελέτης.

Οι καλλιεργημένες βαλβίδες εμφυτεύτηκαν στη συνέχεια στις πνευμονικές αρτηρίες νεαρών προβάτων. Έπειτα από 52 εβδομάδες, οι βαλβίδες είχαν αποικιστεί από κύτταρα των προβάτων και η διάμετρός τους είχε αυξηθεί από τα 19 χιλιοστά στα 25.

«Ήταν συναρπαστικό να παρακολουθούμε πώς οι βαλβίδες λειτούργησαν τόσο καλά για έναν χρόνο, από τα νεαρά πρόβατα στα ενήλικα» σχολιάζει ο Ζίσαν Σάιντεϊν του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.