Πολλές συζητήσεις και αρκετές αντιδράσεις προξένησε η καμπάνια για την τουριστική προβολή της Ελλάδας, κυρίως λόγω της απ’ ευθείας ανάθεσης του έργου, συνολικού ύψους 32 εκατ. ευρώ.
Είτε οι αντιδράσεις είναι δικαιολογημένες, είτε κάποιος βρει επιχειρήματα για να υποστηρίξει το αντίθετο, διαμορφώνεται όμως μία πολύ συγκεκριμένη εικόνα.

Από την στιγμή κατά την οποία ξεκίνησε η συζήτηση για το άνοιγμα του τουρισμού έπειτα από το lockdown του προηγούμενου τριμήνου, παρατηρείται μία νευρικότητα.

Δεν εντοπίζεται αυτή όμως τόσο πολύ εκεί όπου θα ανέμενε κανείς. Δηλαδή στους αρμόδιους για τον έλεγχο της εξάπλωσης της πανδημίας. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι ανήσυχοι, όπως ήταν και καθ’ όλην τη διάρκεια της περιόδου της έξαρσης. Αναζητούν τρόπους και διαδικασίες ώστε να είναι προετοιμασμένοι, να παρέμβουν αν χρειαστεί, να αποφασίσουν και να εφαρμόσουν τα ενδεδειγμένα μέτρα.

Το περίεργο είναι ότι η νευρικότητα διακατέχει τους αρμόδιους για τον τουρισμό, από την ηγεσία του υπουργείου έως και κάποια χαμηλότερα κλιμάκια. Σε πολλές περιπτώσεις έχουν δημιουργήσει σύγχυση, κάποιες φορές φτάσαμε και στα πρόθυρα διπλωματικού επεισοδίου, όπως στην περίπτωση της Ιταλίας. Αρχικώς η χώρα δεν είχε περιληφθεί στην λίστα με τις ασφαλείς προελεύσεις και υπήρξαν αντιδράσεις. Επειτα ήλθαν δημόσιες ανακοινώσεις του υπουργού Τουρισμού, που προκάλεσαν πολλές απορίες, καθώς οι «ασφαλείς χώρες» μετατράπηκαν σε «ασφαλείς περιοχές». Κάπως μπαλώθηκε το θέμα, αλλά οφείλει να δει κάποιος παρενθετικά και μία άλλη παράμετρο. Ότι σε μία περίοδο έντασης με την Τουρκία, η Αθήνα επιχειρεί να «τρέξει» για μία ενδεχόμενη συζήτηση και συμφωνία με την Ρώμη για την ανακήρυξη ΑΟΖ. Συνεπώς, δεν μπορεί να υπάρχει ένταση μεταξύ των δύο χωρών. Αυτά θα όφειλαν να τα έχουν εξετάσει όλοι οι συναρμόδιοι εκ των προτέρων.

Το θέμα με τον τουρισμό, εν αναμονή και των όσων θα συμβούν αφότου υπάρξει περαιτέρω απελευθέρωση των πτήσεων και μετακινήσεων, μπορεί να εξεταστεί όμως και υπό ένα διαφορετικό πρίσμα.
Δεδομένων των συνθηκών και των όσων επιτεύχθηκαν στο υγειονομικό πεδίο, η Ελλάδα είναι εξαιρετικά τυχερή. Όλες οι γειτονικές ή ανταγωνιστικές αγορές είναι ουσιαστικά κλειστές: Ιταλία, Ισπανία, Τουρκία, Αίγυπτος, δεν βρίσκονται καν στην σκέψη κάποιου επίδοξου ταξιδιώτη για εφέτος το καλοκαίρι.

Αντιθέτως, όλοι όσοι θα σκέφτονταν ή θα μπορούσαν να ταξιδέψουν στους αμέσως επόμενους μήνες, έναν προορισμό έχουν στο μυαλό τους: την Ελλάδα.

Υπό αυτό το πρίσμα, θα όφειλαν όλοι, περισσότερο ή λιγότεροι «νευρικοί» να αναρωτηθούν. Χρειάζεται η Ελλάδα διαφημιστική καμπάνια για τον τουρισμό; Μάλλον όχι.

Ή ορθότερα, αν χρειαζόταν κάποια, θα έπρεπε να περιλαμβάνει και το υγειονομικό σκέλος…