Η αναπαράσταση του ουράνιου θόλου τη νύχτα μετά τη ναυμαχία του Ναυαρίνου στις 8/20 Οκτωβρίου 1827 που με τη βοήθεια της τεχνολογίας κοσμεί το εξώφυλλο της Ιστορίας της Νεότερης και Σύγχρονης Ελλάδας του ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργου Δερτιλή από την όγδοή του έκδοση εστιάζει σε μια από τις καθοριστικότερες στιγμές στην πορεία για την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους. Ως τέτοια συνδέεται με την προηγούμενη ζωή ενός σημαντικού βιβλίου, το οποίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2004 ως Ιστορία του Ελληνικού Κράτους και έκτοτε δεν έπαψε να συμπληρώνεται, να αναθεωρείται, να εξελίσσεται.

Με αφορμή την πρόσφατη, ενδέκατη έκδοσή του, Το Βήμα της Κυριακής συζήτησε με τον διακεκριμένο έλληνα ιστορικό Γιώργο Δερτιλή για την Ιστορία ως τέχνη και επιστήμη, αλλά και για τη δημοκρατία και την πολιτική, φτάνοντας ως το σύγχρονο όριο του ίδιου του βιβλίου, το 2015.

Ερωτηθείς για «το ιδιότυπο και εξισωτικό μείγμα δημοκρατίας και πελατειακού συστήματος» και για το «εως πότε λειτούργησε αυτό το εξισωτικό μείγμα απορροφώντας συχνά κραδασμούς πολιτικούς και κοινωνικούς» ο έλληνας ιστορικός σημειωσε:

«Λειτουργούσε έως και χθες, αλλά το φάρμακο του εξισωτισμού δεν είναι πανάκεια. Χάνει την αποτελεσματικότητά του με την κατάχρηση, ή οδηγεί στον εθισμό και γίνεται δηλητήριο. Οι μύθοι της ελληνικής αρχαιότητας είναι χρήσιμοι, όπως και η Ιστορία της. Στην ελληνική αρχαιότητα, ο δημαγωγός προσέφερε παροχές για να προσελκύσει την υποστήριξη του “όχλου”, τον οποίον ο ίδιος περιφρονούσε βαθύτατα – κι έτσι στερέωνε την εξουσία του και στο τέλος γινόταν Τύραννος, δηλαδή δικτάτωρ […] Δυστυχώς, οι δημαγωγοί είναι ξεδιάντροποι, ικανοί για όλα προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία. Εναν και μόνο τρόπο άμυνας έχει ο πολίτης μιας δημοκρατίας: να μην τους πιστεύει και να καταδικάζει τον δημαγωγό με την ψήφο του.

Και προσθέτει: Οπως έχω γράψει και πει επανειλημμένως από το 2010 έως σήμερα, η Ελλάδα ευτύχησε με τρεις πρωθυπουργούς που δεν ήταν δημαγωγοί και έλεγαν ή προέλεγαν τα δυσάρεστα όταν έπρεπε: τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Κώστα Σημίτη. Αντιθέτως, από το 1880 έως σήμερα, η Ελλάδα δυστύχησε με τους δημαγωγούς όλων των κομμάτων – συντηρητικών και μη, της Δεξιάς, της Ακροδεξιάς και τώρα της δήθεν Αριστεράς. Αυτό το τελευταίο, τουλάχιστον, έχοντας μαζέψει διακόσια χρόνια πείρα, δεν θα έπρεπε να το περιμένουμε και να το αποφύγουμε;».

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Γιώργου Δερτιλή στον Μάρκο Καρασαρίνη στο «Βήμα της Κυριακής» που κυκλοφορεί εκτάκτως το Σάββατο