«Είναι δικά μας παιδιά»

Δεν υπάρχει ακριβέστερη περιγραφή των φασιστοειδών μεθόδων των πολιτικών τραμπούκων από αυτή που διαβάζει κανείς στην Αυγή της περασμένης Κυριακής (1 Ιουλίου). Την παραθέτω:

«Την Τετάρτη 27/6/2018 τρεις κουκουλοφόροι εισέβαλαν στο πολιτικό γραφείο του βουλευτή των ΑΝ.ΕΛΛ. Κώστα Κατσίκη, στο κέντρο της Αθήνας, προκειμένου να τον εκφοβίσουν οδηγώντας τον σε καταναγκαστική πολιτική αποστασία. Πίσω απ’ τις κουκούλες ήσαν πρόσωπα του ίδιου ή παρόμοιου φυράματος με εκείνα των κουκουλοφόρων της Θεσσαλονίκης. Που, δυο μέρες πριν, είχαν κάνει γυαλιά-καρφιά την Εκθεση, επιχειρώντας να εμποδίσουν τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τριαντάφυλλο Μηταφίδη να ενημερώσει τους συμπολίτες του για τις εξελίξεις στο «Μακεδονικό».

Κοινωνικά αποβράσματα –άνθρωποι του σκοινιού και του παλουκιού. Πρωτοπόροι ενός μεταμοντέρνου λούμπεν προλεταριάτου που αναστρέφεται στις ακροδεξιές παρυφές της συντηρητικής παράταξης, υπό την αιγίδα και την… ιδεολογική αρωγή του αρχηγού της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη και της εθνικιστικής (Αδωνις, Βορίδης κ.ά.) παρέας του: Χρυσαυγίτες και χούλιγκανς μαζί, μέλη του Στρατού Σωτηρίας των μετακαραμανλικών «νταβατζήδων». Τυφλά όργανα ενός ακόμα σχεδίου ανατροπής της κυβέρνησης. Διά της παραδοσιακής μητσοτακέικης μεθόδου της αποστασίας, αυτή τη φορά».

Τα παραπάνω είναι οι εισαγωγικές παράγραφοι άρθρου του κ. Νίκου Τσαγκρή με τίτλο «Αποστασία υπό τη σκέπη των Τριών Μιντιαρχών» («Αλαφούζος, Μαρινάκης, Σαββίδης»), με το οποίο αναλύεται το σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ διά της συνήθους συριζανελικής μεθόδου. Πρόκειται για τη γνωστή επίθεση που (πριν προλάβει ο «Ρουβίκωνας» να αναλάβει την ευθύνη της) ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Βούτσης έσπευσε να την καταδικάσει, βλέποντας σε αυτήν οργανωμένες προσπάθειες εκφοβισμού κυβερνητικών βουλευτών από ακροδεξιές ομάδες και καλώντας όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου σε επαγρύπνηση. Και την οποία ο κ. Πάνος Καμμένος χαρακτήριζε προσπάθεια ανατροπής του πολιτεύματος ζητώντας την επέμβαση της Δικαιοσύνης για την προστασία του.

Τι συνέβη λοιπόν; Πώς έγινε αυτό το λάθος; Αυτή η ατυχής έλλειψη συνεννόησης ανάμεσα στα πλέον ποιοτικά μέλη που συνιστούν τη σημερινή κυβέρνηση (ποιοτικά, με τους όρους λειτουργίας ενός συστήματος). Διότι ας ακριβολογήσουμε: ο «Ρουβίκωνας» όχι μόνο είναι συνιστώσα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά αποτελεί και το οργανικότερο στοιχείο της. Και αυτό γιατί λειτουργεί ως το ακροαριστερό αντίβαρο στο ακροδεξιό βαρίδι της. Είναι το οργανικότερο στοιχείο της όχι μόνο γιατί χρησιμεύει ως συγκολλητική ουσία για εκείνα τα στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν τάσεις να αποσυγκολληθούν από αυτόν λόγω της φυσικής τους απέχθειας προς τη φιλοσοφία και την αισθητική των ΑΝΕΛ, αλλά και γιατί αποτελεί ένα είδος ηθικού (επαναστατικού) άλλοθι απέναντι σε όσους κατηγορούν τον κ. Τσίπρα και τους περί αυτόν ότι έχουν καταντήσει νεοφιλελευθερότεροι των νεοφιλελευθέρων.

Για όσους, λοιπόν, παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις σχέσεις του «Ρουβίκωνα» με τον ΣΥΡΙΖΑ, το λάθος ξεκινά από την αργοπορία του «Ρουβίκωνα» να αναλάβει την ευθύνη της επίθεσης –συγκριτικά με τις προηγούμενες εσπευσμένες αναλήψεις ευθύνης για τις επιθέσεις του –σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι επιθέσεις της εν λόγω συνιστώσας του δεν διαφέρουν σε τίποτε από εκείνες τις οποίες οι ίδιοι χαρακτηρίζουν φασιστικές.

Ετσι –όπως ο κ. Βούτσης που βλέπει παντού αντικυβερνητικές συνωμοσίες –και ο κ. Τσαγκρής έσπευσε· βιάστηκε να γράψει το κυριακάτικο άρθρο του. Η επίθεση εναντίον του γραφείου του κ. Κατσίκη έγινε το πρωί της Τετάρτης (26 του μηνός), το κυριακάτικο άρθρο έπρεπε να παραδοθεί στην Αυγή ως το πρωί της Παρασκευής γιατί τα κυριακάτικα φύλλα τυπώνονται το πρωί του Σαββάτου, ο «Ρουβίκωνας» ανέλαβε την ευθύνη της επίθεσης το μεσημέρι της Πέμπτης, όταν το άρθρο είχε ήδη παραδοθεί στην εφημερίδα, η οποία, όπως και ο συντάκτης του, θα πρέπει να πληροφορήθηκε την ανάληψη της ευθύνης από την επαναστατική συνιστώσα όταν το άρθρο τυπωνόταν και ήταν πια πολύ αργά για να το αποσύρουν.

Ετσι έχουμε –όπως σημείωνα στην αρχή –διά φωνής κ. Βούτση και διά γραφίδος Αυγής, ακουσίως μεν, αλλά γι’ αυτό και περισσότερο αξιόπιστη, μια ακριβή εικόνα και εναργή περιγραφή των μεθόδων εκείνων που εισέβαλαν στο γραφείο του κ. Κατσίκη. Που δεν είναι άλλοι από εκείνους για χάρη των οποίων η πρώτη συριζαϊκή Πρόεδρος της Βουλής κ. Κωνσταντοπούλου προσέβαλε τον αξιωματικό της Αστυνομίας, επειδή προσπάθησε να τους εμποδίσει να μπουν, κατά την πρώτη εισβολή τους, στο Κοινοβούλιο΄ δεν είναι άλλοι από εκείνους τους οποίους ο δεύτερος συριζαϊκός Πρόεδρος της Βουλής κ. Βούτσης περιέβαλε με τη στοργή του στέλνοντάς τους με ταξί στα σπίτια τους, μετά τη δεύτερη εισβολή τους στη Βουλή΄ για τους οποίους ο αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Δραγασάκης δήλωνε εξίσου στοργικά «είναι δικά μας παιδιά», όπως «συντρόφους» τους αποκάλεσε και ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος, κατά τις συμπαραστατικές παρεμβάσεις τους σε ομιλίες τους.

Με λίγα λόγια, δεν είναι άλλοι από εκείνους οι οποίοι χαιρέτισαν τον Κουφοντίνα, κατά τη δεύτερη άδεια εξόδου του από τη φυλακή, ως σύμβολο και πρότυπο προς μίμηση· και τους οποίους προστατεύει –όπως καταγγέλλουν συνεχώς οι υφιστάμενοί του αστυνομικοί («ανέχεται, είτε καλύπτει πράξεις βίας λόγω ιδεολογικών αντιλήψεων, εκθέτοντας σε κίνδυνο πολίτες και αστυνομικούς») –ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Τόσκας.

Ο κ. Νάσος Βαγενάς είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.