Mar-a-Lago: Το υπερβολικό εξοχικό του πλανητάρχη

Σας περισσεύουν 200.000 δολάρια; Αν ναι, τότε μπορείτε να γίνετε αυτόπτες μάρτυρες παγκόσμιων εξελίξεων ή απλώς να κολυμπάτε και να γευματίζετε δίπλα στις πιο ισχυρές προσωπικότητες της υφηλίου. Αυτά τα προνόμια απολαμβάνουν μεταξύ άλλων τα επίσημα μέλη του Mar-a-Lago Club, όπου διατηρεί και μία από τις κατοικίες του ο Ντόναλντ Τραμπ, το «Southern White House» όπως έχει αποφασίσει ο 45ος αμερικανός Πρόεδρος να την αποκαλεί. Η «αυθαιρεσία» έγκειται στο γεγονός ότι ο επίσημος «Λευκός Οίκος του Νότου» είναι το Καμπ Ντέιβιντ στο Μέριλαντ, το οποίο βεβαίως αποδεικνύεται πολύ λίγο για το μεγαλείο του μεγαλομεσίτη-πλανητάρχη (φυσικά δεν το έχει επισκεφθεί ούτε μία φορά μετά την εκλογή του). Πώς να συγκριθεί με την αχανή έκταση των περίπου 81.000 τ.μ. στην καρδιά του Παλμ Μπιτς στη Φλόριντα με τις χρυσοποίκιλτες λεπτομέρειες;

Ο Ντόναλντ Τραμπ φρόντισε, μάλιστα, να δείξει την περιφρόνησή του από νωρίς, προτού ακόμη εγκατασταθεί στο Οβάλ Γραφείο, δηλώνοντας στην «USA Today»: «Το Καμπ Ντέιβιντ είναι ρουστίκ. Ωραίο. Θα σου αρέσει, αλλά ξέρεις για πόσο; Για περίπου 30 λεπτά».

Η κατασκευή του Mar-a-Lago ολοκληρώθηκε τον Ιανουάριο του 1927 από την επιχειρηματία Μάρτζορι Μεριγουέδερ Ποστ, στην οποία ανήκε η General Foods. Τότε η ιδιοκτήτρια της έκτασης συνεργάστηκε στενά με τους γνωστούς αρχιτέκτονες Μάριον Σιμς Γουάιεθ για τα σχέδια και Τζόζεφ Ερμπαν για τις περίτεχνες λεπτομέρειες –τους παπαγάλους, τις μαϊμούδες και τα υπόλοιπα «ζωντανά» μοτίβα που σώζονται μέχρι σήμερα. Η Ποστ είχε εξαρχής στο μυαλό της να παραχωρήσει το ακίνητο αυτό προκειμένου να αποτελέσει προορισμό διακοπών των εκάστοτε προέδρων της χώρας.

Οπερ και εγένετο μετά τον θάνατό της, το 1973. Μάλλον, περίπου. Γιατί στην πραγματικότητα ελάχιστοι πρόεδροι το επισκέφθηκαν και ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε ως επίσημη προεδρική εξοχική κατοικία. Μάλιστα στις 8 Ιουλίου του 1974, σε μια πτήση πάνω από το Mar-a-Lago, ο Ρίτσαρντ Νίξον συνείδητοποίησε το ύψος του κόστους συντήρησης και των μέτρων ασφαλείας σε τόσο μεγάλη κλίμακα και εγκατέλειψε την ιδέα του παραθερισμού στις ηλιόλουστες ακτές του Ατλαντικού. Ετσι, το Mar-a-Lago επεστράφη το 1981 στο Ιδρυμα Post αφού προηγουμένως ανακηρύχθηκε Εθνικό Ιστορικό Αξιοθέατο και επί σειρά ετών αποτελούσε μεσιτικό πονοκέφαλο.

Ο δαιμόνιος μεγαλομεσίτης Ντόναλντ Τραμπ το ανακάλυψε, μαγεύτηκε από την υπερβολή και το μεγαλείο της κατασκευής και το 1985 το αγόρασε, αντί 5 εκατομμυρίων δολαρίων. Δέκα χρόνια αργότερα, το ταμείο ήταν μείον και ο Τραμπ έκανε συμφωνία με τις τράπεζες να διαιρέσει το Mar-a-Lago σε μικρότερες ιδιοκτησίες. Το Τοπικό Συμβούλιο δεν συμφώνησε και το επόμενο πλάνο του Τραμπ ήταν να το μετατρέψει σε ιδιωτικό κλαμπ που σε αντίθεση με τα υπόλοιπα της περιοχής δεχόταν ευκατάστατους θαμώνες ανεξαρτήτως καταγωγής και χρώματος. Από τα πρώτα κοινωνικά events που φιλοξενήθηκαν στους χώρους του Mar-a-Lago ήταν οι συναυλίες της Σελίν Ντιόν και του Μπίλι Τζόελ, ενώ έξτρα πόντους στους κύκλους των celebrities απέκτησε έπειτα από το check-in του βραχύβιου ζεύγους Μάικλ Τζάκσον – Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ στο πλαίσιο του γαμήλιου ταξιδιού τους –γάμοι τελούνται και σήμερα στο Club για όσους ενδιαφέρονται!

Ο Τραμπ δεν χάνει ευκαιρία να «καβαλάει» το Air Force One σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο με προορισμό το αγαπημένο του εξοχικό. Από την ορκωμοσία του μέχρι σήμερα το έχει πράξει πέντε φορές. Η πρώτη επίσκεψή του με την ιδιότητα του Προέδρου έλαβε χώρα το πρώτο Σαββατοκύριακο του Φεβρουαρίου και κατά τη διάρκειά της ο νέος πλανητάρχης τέλεσε χρέη οικοδεσπότη στον επετειακό χορό του Ερυθρού Σταυρού, ενώ δεν έχασε την ευκαιρία να ξεδώσει παρακολουθώντας τον τελικό του αμερικανικού ποδοσφαίρου στο Trump International Golf Club.

Χωρίς να χάσει καιρό, το αμέσως επόμενο Σαββατοκύριακο το προεδρικό ζεύγος υποδέχθηκε εκεί τον ιάπωνα πρωθυπουργό Σίνζο Αμπε μετά της συζύγου του. Πιστός στο ραντεβού του, ο Τραμπ πέρασε και το επόμενο διήμερο του Φεβρουαρίου στο Mar-a-Lago και δεν θα μπορούσε να μην καλωσορίσει τον Μάρτιο στο προσωπικό του παλατάκι, για τέταρτη συνεχή φορά. Και, βεβαίως, υπήρξε και πέμπτη επίσκεψη, στις 17 Μαρτίου, παρέα αυτή τη φορά με τα πεθερικά του.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου του Λευκού Οίκου, Σον Σπάισερ: «Οι επισκέψεις στο Mar-a-Lago είναι μέρος της προεδρίας». Οι φορολογούμενοι, οι πολιτικοί αναλυτές και πλήθος άλλων (νοήμονες) έχουν διαφορετική άποψη καθώς οι εν λόγω επισκέψεις χαρακτηρίζονται υψηλού κόστους και ρίσκου, οικονομικής και εθνικής φύσεως.

Το να συζητάς, για παράδειγμα, με τον ιάπωνα πρωθυπουργό σε ένα ανοιχτό δείπνο με παρόντα διάφορα μέλη του Club για τον κίνδυνο εκτόξευσης πυραύλων από τη Βόρεια Κορέα δεν είναι και ό,τι πιο σώφρον από άποψη εθνικής ασφάλειας και σίγουρα ανησυχητικό πρώτο δείγμα γραφής από τον Πρόεδρο. Μάλιστα, ορισμένοι γερουσιαστές των Δημοκρατικών ζήτησαν από τον Τραμπ να δημοσιοποιεί τα αρχεία καταγραφής των επισκεπτών του Mar-a-Lago Club –όπως ίσχυε και επί Ομπάμα στον Λευκό Οίκο –και δημιούργησαν και σχετικό κίνημα με το προσήκον αρκτικόλεξο «MAR-A-LAGO Act» (Making Access Records Available to Lead American Government Openness). Οι «New York Times», από την άλλη, έδωσαν στη δημοσιότητα μια λίστα με 500 μέλη, μεταξύ των οποίων μεσίτες, χρηματιστές, πρέσβεις, διπλωμάτες και μεγαλοεπιχειρηματίες.

Επομένως, δεν εξετάζεται μόνο η φερεγγυότητα των προσώπων που μπορεί –ακόμη και άθελά τους –να εμπλακούν σε κυβερνητικές συζητήσεις αλλά ταυτόχρονα προκύπτει και ζήτημα της δεοντολογίας. Κατά πόσον οι πολιτικές αποφάσεις του Προέδρου είναι τέτοιες ώστε να ευνοούνται επιχειρηματικές δραστηριότητες των μελών και κατά πόσον η οικονομική δύναμη των τελευταίων επηρεάζει –για να μην πούμε καθορίζει –την πολιτική ατζέντα του Οβάλ Γραφείου;

Δεν χωρά συζήτηση βεβαίως ότι τα πηγαινέλα του 45ου Προέδρου βαραίνουν δεόντως και τον κρατικό προϋπολογισμό –κάτι για το οποίο προεκλογικά ο Τραμπ κατηγορούσε δριμύτατα τον Μπαράκ Ομπάμα, αναφερόμενος στις πολυέξοδες διακοπές που επέλεγε να κάνει. Ενδεικτικά, σύμφωνα με δημοσίευμα των «New York Times», οι ημερήσιες υπερωρίες των τοπικών αστυνομικών που φρουρούν τους κλειστούς δρόμους γύρω από το παραθαλάσσιο θέρετρο ανέρχονται στις 60.000 δολάρια. –τουτέστιν κοντά στο 1,5 εκατ. δολάρια μέχρι σήμερα.

Οι κάτοικοι της περιοχής διατηρούν τις δικές τους ενστάσεις καθώς η παρουσία του Τραμπ αποτελεί αιτία χρεοκοπίας για εκείνους. Κάθε επίσκεψή του οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην οικονομική κατάρρευση των τοπικών επιχειρήσεων. Ιδιαίτερα όσες σχετίζονται με τον… αέρα –π.χ. εκπαίδευση χειρισμού αεροσκαφών, γραφεία που οργανώνουν εκδρομές με ελικόπτερο, αεροπλάνα με διαφημιστικά banners –μένουν καθηλωμένες στο έδαφος για όσες ημέρες παραμένει κάθε φορά στην περιοχή ο Τραμπ. Ο Τζόναθαν Μίλερ, πρόεδρος της εταιρείας Stellar Aviation Group, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι χάνει 30.000 δολάρια σε κάθε «ρεπό» του Προέδρου.

Στο Δυτικό Παλμ Μπιτς βρίσκεται και η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία Αγίας Αικατερίνης η οποία έχει το δικό της μερίδιο σε παράπονα, τα οποία εκφράζει μέσω του αιδεσιμότατου Αντριου Μαγγίνας, με αφορμή την αποδυνάμωση του 42ου Φεστιβάλ της και τον μεγάλο έρανο. «Προσευχόμαστε για τον Τραμπ σε κάθε λειτουργία για να κάνει το σωστό για τη χώρα μας, αλλά μας λυπεί που η επίσκεψή του συνέπεσε με το Φεστιβάλ μας. Οι κλειστοί δρόμοι δεν βοηθούν το έργο μας. Ελπίζουμε να χτίσει ένα ελικοδρόμιο μέσα στο Mar-a-Lago». Κοινώς, να φύγετε, κύριε Τραμπ. Να πάτε αλλού.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 9 Απριλίου 2017.