Κάποτε ήταν δεδομένα. Αργότερα έγιναν παρωχημένα. Στη συνέχεια μόδα και σήμερα μια συνειδητή επιλογή. Το αυθεντικό και το ουσιώδες –λειτουργικά και αισθητικά –είχαν κάπου χαθεί μέσα στη μανία του εντυπωσιασμού και στην αγωνία της καινοτομίας. Στη μεξικανική πόλη Μέριδα, το αρχιτεκτονικό γραφείο Taller Estilo Arquitectura τα επαναφέρει σχεδιάζοντας μια κατοικία που απαρνιέται τα φτιασίδια και επικεντρώνεται στην άνεση της απλότητας. Η αρχή έγινε με τη χρήση συνηθισμένων, φυσικών και διαθέσιμων στην περιοχή υλικών, τα οποία στην πλειονότητά τους αφέθηκαν γυμνά, ακριβώς για να διατηρηθεί η εγγενής ομορφιά τους. Αυτή ήταν η πρώτη πρόκληση. Η επόμενη αφορούσε την ανάπτυξη του κτιρίου –σε τρία επιμέρους επίπεδα –μέσα σε ένα μακρόστενο οικόπεδο δυτικής πρόσοψης, με όλους τους χώρους να φωτίζονται και να αερίζονται επαρκώς: μεγάλα ανοίγματα, ένα αίθριο αλλά και ένας «αέρινος διάδρομος» έδωσαν τις λύσεις. Φυσικότητα χωρίς οικολογική διάσταση δεν θα μπορούσε να σταθεί, γι’ αυτό και τα παθητικά στοιχεία κλιματισμού αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του σχεδιασμού. Η πισίνα που ψύχει τον αέρα προτού αυτός εισχωρήσει στο εσωτερικό του σπιτιού, ο γυάλινος τοίχος στα ανατολικά που ανοίγει ή κλείνει τον χώρο και ελέγχει τη ροή και την ένταση του ανέμου, ένας καταπράσινος τοίχος στα δυτικά για μόνωση. Η απόδειξη ότι η πολυτέλεια είναι έννοια υποκειμενική και αποκτά μεγαλύτερη δυναμική μέσα από το «είναι», παρά από το «φαίνεσθαι».
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino το Σάββατο 26 Μαρτίου 2016
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
