«Ο τουρισμός είναι πολύ σημαντικός παράγοντας αλλά ανεξάρτητα από τον τουρισμό, η Ελλάδα πρέπει να προσφέρει στους επενδυτές για να βρεθεί ψηλά στη λίστα τους και να έρθουν οι ξένοι για να μιλήσουν μαζί σας. Αν δεν δώσετε κίνητρα δεν θα προσελκύσετε.»
Τάδε έφη Tιερί Μπογιάρ διευθύνων σύμβουλος της ευρωπαϊκής εταιρείας peacefulfish, με παραπάνω από 20 χρόνια εμπειρίας στην ανάπτυξη κινηματογραφικών κινήτρων σε χώρες όπως η Μάλτα, η Κροατία, η Νορβηγία, η Ολλανδία και η Λιθουανία. Ο κ. Μπογιάρ μίλησε το μεσημέρι της Τρίτης 10 Νοεμβρίου στο πλαίσιο του 56ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης σχετικά με την προσέλκυση ξένων επενδύσεων στον κινηματογράφο, θέμα της παρουσίασης που διοργάνωσε το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου με το Creative Europe Media Desk Greece,
Και είπε πράγματα πάνω- κάτω γνωστά, πράγματα που χρόνια τα ακούμε χωρίς όμως να βλέπουμε κάτι ουσιαστικό να αλλάζει. Ο κ. Μπογιάρ ωστόσο έφερε συγκεκριμένα παραδείγματα. «Στην Κροατία και τη Μάλτα, πολλές στρατηγικές για τον τουρισμό βασίζονται στον κινηματογραφικό τουρισμό» είπε ο κ. Μπογιάρ. «Για παράδειγμα, η σειρά Game of Thrones που γυρίστηκε και στην Κροατία, βοήθησε να φτάσουν νέοι τουρίστες στη χώρα. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ ξέρουμε ότι υπάρχει σύνδεσμος τουρισμού και κινηματογράφου, πρέπει να δούμε αυτήν την οικονομική σχέση.»
Με άλλα λόγια πρέπει δηλαδή να δει κανείς τι αποτέλεσμα έχει το γύρισμα μιας ταινίας για την περιοχή στην οποία γυρίστηκε «Ξεκινήσαμε ένα σχετικό πρόγραμμα που ονομάζεται Interreg στο Λονδίνο, τη Μάλαγα και άλλες πόλεις για να δούμε τι αντίκτυπο έχουν οι παραγωγές. Σημαντικό είναι επίσης να μπορέσουμε να προσελκύσουμε και τις τουριστικές εταιρίες στη χρηματοδότηση ταινιών, κάτι που επιχειρήσαμε πρόσφατα στη Λαπωνία. Ο τουρισμός λοιπόν είναι πολύ σημαντικό κριτήριο που μπορούμε να προσθέσουμε στα φορολογικά κίνητρα».
Ο Γρηγόρης Καραντινάκης, γενικός διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου είπε ότι το ΕΚΚ σε συνεργασία με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα MEDIA και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης κάνει σήμερα την αρχή μιας σειράς δράσεων που αφορούν στην προσέλκυση ξένων παραγωγών στην Ελλάδα. «Είναι μια παλιά ιστορία, υπάρχουν πολλές μελέτες της Τράπεζας της Ελλάδος και του Ιδρύματος Ωνάση που καταδεικνύουν πόσο αναπτυξιακή μπορεί να είναι η προσέλκυση επενδύσεων στον κινηματογράφο. Τους τελευταίους μήνες έχουμε δει μια δραστηριοποίηση προς την κατεύθυνση αυτή από την κυβέρνηση και τα συναρμόδια υπουργεία Πολιτισμού και Ανάπτυξης που εστιάζουν στην προσέλκυση παραγωγών ως αναπτυξιακού εργαλείου.»
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο έχει σημειωθεί μεγάλη ανάπτυξη στον τομέα αυτό, κάτι που στην Ελλάδα γίνεται πάντα αποσπασματικά. Πρόκειται για μία διαδικασία που απαιτεί τη συνέργεια πολλών φορέων και σχετίζεται με τη δυναμική που μπορούν να αναπτύξουν μεταξύ τους, έχει όμως τεράστια ανταποδοτικά οφέλη. «Τα νούμερα είναι συντριπτικά» είπε ο κ. Καραντινάκης. «Για κάθε εκατομμύριο που δαπανάται, το κράτος κερδίζει 1,4%. Αυτό λέει πολλά».
Δίνοντας έμφαση στις ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις για τον κινηματογράφο, κ. Μπογιάρ επιβεβαίωσε ότι δεν είναι κάτι ευκολο, δεν είναι όμως και ανέφικτό. «Το πετύχαμε σε πολλές χώρες και πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει και στην Ελλάδα. Έχουμε πλέον και ένα μικρό γραφείο στην Ελλάδα, ενώ τις μέρες αυτές κάναμε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη που προσέλκυσε το ενδιαφέρον αρκετών επενδυτών».
Για τον κ. Μπογιάρ σημαντικό ζήτημα για την Ελλάδα είναι το θέμα των φοροαπαλλαγών, αυτό κι αν δεν το’ χουμε ξανακούσει! Θα πρέπει όμως να υπάρξουν και νέα επενδυτικά εργαλεία και ένα παράδειγμα που έφερε είναι το crowdfunding (χρηματοδότηση από το κοινό), το οποίο χρησιμοποιούν ολοένα περισσότεροι παραγωγοί. Επίσης ένα προϊόν μπορεί να προβληθεί στην τηλεόραση ή το διαδίκτυο και έτσι να βρεις χρηματοδότηση από διάφορες πηγές. Μπορεί επίσης να βγει κανείς ειδική χρηματοδότηση για τη μουσική της ταινίας.
Όμως η παροχή φορολογικών κινήτρων στον χώρο των κινηματογραφικών παραγωγών ήταν είναι και θα παραμείνει το ν. 1 κίνητρο. «Αυτό θα μπορούσε να παρουσιάζει ενδιαφέρον για την Ελλάδα σήμερα. Χρησιμοποιώντας τον όρο «κίνητρα» αναφερόμαστε σε τρία εργαλεία: επιστροφή φόρου, απαλλαγή από φόρο και έκπτωση. Όλα αυτά για να γίνουν τα γυρίσματα σε μία χώρα. Βεβαίως αυτό έχει όφελος και για τον τοπικό συμπαραγωγό. Η διεθνής παραγωγή χρειάζεται στήριξη από τον ντόπιο παραγωγό για να έχει αυτά τα κίνητρα, τα οποία έχουν αντίκρισμα λοιπόν μόνο αν μπορούν να γίνουν οι δαπάνες εντός της χώρας, αλλιώς ο παραγωγός θα πάει αλλού».
