Η δραματική κατάσταση των δημόσιων οικονομικών τους τελευταίους μήνες αποτυπώθηκε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο στην αποκαλυπτική συνέντευξη των δύο στελεχών του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους στο «Βήμα της Κυριακής». Μια καθημερινή μάχη, μια διαρκής αγωνία για να εξευρεθούν τα αναγκαία χρήματα για να πληρωθούν μισθοί,συντάξεις και στοιχειώδεις υποχρεώσεις του δημοσίου, από δύο στελέχη του κρατικού μηχανισμού και τους συναδέλφους τους, που προσπαθούσαν να κάνουν το καθήκον τους, ενώ η πολιτική ηγεσία περί άλλα ετύρβαζε.
Είναι τραγικό δημόσιοι υπάλληλοι που σέβονται το ρόλο και το καθήκον τους – και ευτυχώς υπάρχουν αρκετοί – να αντιλαμβάνονται πολύ περισσότερο τη σοβαρότητα της κατάστασης από ότι οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι.Γιατί δυστυχώς αυτή ήταν η πραγματικότητα, για μεγάλο διάστημα τον τελευταίο καιρό. Κάποιοι αγωνιούσαν για το που θα βρουν τα χρήματα για να μην καταρρεύσει το κράτος και κάποιοι ζούσαν στον κόσμο τους κάνοντας αντιφατικές διαλέξεις περί παντός του επιστητού, αδιαφορώντας για τις συνέπειες της πολυλογίας τους.
Το ότι δεν κατέρρευσε η οικονομία, παρά τα πλήγματα που δέχθηκε είναι απόρροια ότι κάποιοι τομείς της διοίκησης προσπάθησαν και προσπαθούν να κάνουν όσο καλύτερα μπορούν τη δουλειά τους. Όπως επίσης μπορεί να καταλογιστούν πολλές λάθος εκτιμήσεις στην περιβόητη τρόϊκα, αλλά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι τα τελευταία χρόνια οργανώθηκε σε πιο σωστή και αποτελεσματική βάση η παρακολούθηση των δημόσιων οικονομικών.
Έτσι παρά την αβεβαιότητα, παρά τα capital controls έγινε δυνατό με την παρακολούθηση σε καθημερινή βάση των ταμειακών διαθεσίμων και των εσόδων, να διατηρηθεί μια σχετική ισορροπία στα δημόσια οικονομικά.
Είναι προφανές όμως ότι δεν αρκεί η ευσυνειδησία κάποιων στελεχών του κράτους για να ανασυνταχθεί η οικονομία. Χρειάζεται επιτέλους οι πολιτικοί να αντιληφθούν ότι οι ανέφικτες υποσχέσεις έχουν τελειώσει, ότι απαιτείται σχέδιο, οργάνωση και αξιοποίηση όλων των έντιμων, ικανών δυνάμεων που υπάρχουν στη δημόσια διοίκηση, για να μπορεί κάποια στιγμή το κράτος να λειτουργεί αποτελεσματικά και αξιόπιστα. Γιατί οι υπουργοί μπορεί να έρχονται και να παρέρχονται, αλλά το κράτος πρέπει να λειτουργεί, ακόμα κι αν οι πολιτικοί ζουν στο δικό τους κόσμο…
ΤΟ ΒΗΜΑ
