«Η Ευρώπη πρέπει να σώσει την Ελλάδα για να σώσει τον εαυτό της» τιτλοφορεί το άρθρο του στη βρετανική εφημερίδα Guardian τη Δευτέρα ο βρετανός ιστορικός και καθηγητής Ευρωπαϊκών Σπουδών στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Τίμοθι Γκάρτον Ας.
Οι συνέπειες της παραμονής της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης θα είναι άσχημες, αλλά αυτές της ενδεχόμενης εξόδου της θα είναι χειρότερες, υπογραμμίζει ο βρετανός ιστορικός. Δεν θα είναι απλά οικονομικές, εξηγεί, αλλά και ανθρώπινες, γεωπολιτικές και ιστορικές. Η Ευρώπη δεν θα είναι ποτέ η ίδια ξανά, τονίζει ο Γκάρτον Ας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, εάν η Ελλάδα βγει από την ευρωζώνη, κανείς δεν ξέρει ακριβώς τι θα μπορούσε να συμβεί.
Μια τέτοια εξέλιξη θα είχε σοβαρές συνέπειες για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη θέση της στον κόσμο, προειδοποιεί στο άρθρο του. Είτε μια έξοδος από την ευρωζώνη θα πρέπει να συνεπάγεται -σε αυστηρά θεωρητική νομική βάση- και έξοδο από την ΕΕ είτε όχι, στην πράξη τα άλλα κράτη-μέλη θα προσπαθούσαν να διατηρήσουν την Ελλάδα εντός της ΕΕ – και, στη χειρότερη περίπτωση, μια αποδέσμευση από την ΕΕ πρακτικά θα έπαιρνε χρόνια.
Στο μεταξύ, μια ριζοσπαστική κυβέρνηση στη χώρα μετά το Grexit θα μπορούσε για παράδειγμα να ασκήσει βέτο στην επιβολή περαιτέρω κυρώσεων στη Ρωσία σε σχέση με την Ουκρανία.
Και ενώ η Μόσχα μπορεί επί της ουσίας να μην προσφέρει πολλά χρήματα, εντούτοις θα ήταν ιδιαιτέρως ικανοποιημένη αν της δινόταν η ευκαιρία να παίξει το πολιτικό χαρτί της αλληλεγγύης μεταξύ δύο μεγάλων εθνών της ορθόδοξης πίστης. Όσο για τους χιλιάδες πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, η Αθήνα δεν θα είχε κίνητρο να μην τους στέλνει απευθείας στους πλουσιότερους Ευρωπαίους.
Ο Τίμοθι Γκάρτον Ας αναφέρει επίσης ότι ρώτησε ένα πρώην υπουργό της τουρκικής κυβέρνησης για το πώς θα μπορούσε να αντιδράσει η Τουρκία. Σε μια τέτοια περίπτωση, με ένα υποτιμημένο νέο νόμισμα, εξήγησε ο πρώην υπουργός, η Ελλάδα θα προσέφερε στην τουρκική τουριστική βιομηχανία μεγαλύτερο ανταγωνισμό τιμών, αλλά γεωπολιτικά το Grexit θα αποδυνάμωνε περαιτέρω το δέλεαρ της συμμετοχής μιας χώρας στην ΕΕ. Αντίθετα, η Τουρκία θα επεδίωκε να καταστεί από μόνη της περιφερειακή δύναμη.
Στο μεταξύ, η Κίνα ήδη κατέχει τον σταθμό εμπορευματοκιβωτίων στον Πειραιά και έχει χαρακτηρίσει το λιμάνι ζωτικής σημασίας σημείο εισόδου στην Ευρώπη. Το Πεκίνο, με τα τεράστια αποθέματα ξένου συναλλάγματος, θα ήταν ιδιαιτέρως ικανοποιημένο να προχωρήσει σε περαιτέρω επενδύσεις – και κατά συνέπεια να αποκτήσει περαιτέρω επιρροή εντός της ΕΕ.
Συνεπώς, καταλήγει ο καθηγητης της Οξφόρδης, αν κανείς, ακόμα κι αν δεν τρέφει καμία συμπάθεια για τους Έλληνες, έχει λίγο μυαλό στο κεφάλι του και νοιάζεται έστω και λίγο για το μέλλον της Ευρώπης, καταλαβαίνει για ποιους λόγους πρέπει να διασωθεί η Ελλάδα.
