Σε κατάσταση απελπισίας, τόσο ώστε έπειτα από μία εβδομάδα εγκλωβισμένοι σε ένα ακυβέρνητο πλοίο χωρίς φαγητό και νερό να πίνουν τα ούρα τους, βρίσκονται περίπου 300 μετανάστες κοντά στις ταϊλανδικές ακτές. Γυναίκες, αλλά και πολλά παιδιά τα οποία επιβαίνουν στο πλοιάριο καλούν απεγνωσμένα σε βοήθεια, σύμφωνα με δημοσιογράφο του Γαλλικού Πρακτορείου που βρίσκεται επί τόπου.

«Περίπου δέκα άνθρωποι πέθαναν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Ρίξαμε τα πτώματα στη θάλασσα», φώναξε ένας από τους μετανάστες μιλώντας στη γλώσσα των Ροχίνγκια, στους δημοσιογράφους που βρίσκονταν σε κοντινό πλοιάριο. «Είμαστε 300… είμαστε στη θάλασσα εδώ και δύο μήνες. Θέλουμε να πάμε στη Μαλαισία, αλλά δεν τα έχουμε καταφέρει», πρόσθεσε. Τα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας των Ροχίνγκια δεν μπορούν να επιστρέψουν στη Μιανμάρ, καθώς δεν αναγνωρίζονται ως πολίτες και διώκονται.

Πάνω στο πλοιάριο οι μετανάστες έχουν κρεμάσει ένα μαύρο πανό στο οποίο είναι γραμμένες βιαστικά οι εξής λέξεις στα αγγλικά: «Είμαστε Ροχίνγκια της Μιανμάρ». Ενας μεγάλος μουσαμάς πάνω από τα κεφάλια τους τούς προστατεύει από τον ήλιο. Οι περισσότεροι είναι αποστεωμένοι.
Κοντά στο πλοιάριο δεν υπάρχει προς το παρόν καμία ένδειξη παρουσίας του Πολεμικού Ναυτικού της Ταϊλάνδης, που πραγματοποιεί έρευνες στην περιοχή προκειμένου να εντοπίσει μετανάστες που έχουν χαθεί εν πλω.

Εδώ και αρκετές ημέρες, οι διεθνείς οργανισμοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την τύχη χιλιάδων μεταναστών που πνίγονται στη θάλασσα αφού εγκαταλείπονται από τους διακινητές τους, οι οποίοι προσπαθούν να αποφύγουν τη νέα κατασταλτική πολιτική που εφαρμόζει η Ταϊλάνδη, παραδοσιακή οδός διέλευσης για τα παράνομα κυκλώματα.

Κάθε χρόνο, δεκάδες χιλιάδες μετανάστες διασχίζουν τη νότια Ταϊλάνδη με κατεύθυνση τη Μαλαισία και άλλες χώρες, για να γλιτώσουν από τη φτώχεια στο Μπανγκλαντές ή από τη βία, όπως οι Ροχίνγκια της Μιανμάρ, μια μειονότητα που θεωρείται από τον ΟΗΕ από τις πλέον διωκόμενες στον κόσμο.