Μιλώντας κανείς με όσους διαμορφώνουν το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική πολιτική αποκομίζει την εντύπωση ότι έχουν αφομοιώσει το νόημα της ρήσης του λόρδου Πάλμερστον ότι «τα έθνη δεν έχουν μόνιμους φίλους ή εχθρούς, έχουν μόνο μόνιμα συμφέροντα». Δεν είναι εύκολο φυσικά για μία χώρα μικρή, όπως η Ελλάδα, να ονειρεύεται ότι μπορεί να ακολουθήσει μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. Αν όμως, όπως σημειώνουν στελέχη του κόμματος, «δεν υπάρχει αυτόματο ευρωπαϊκό συμφέρον» τότε ο ΣΥΡΙΖΑ αρέσκεται στα δύσκολα. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να τα καταφέρει. Η ευρωπαϊκή πολιτική αρένα δεν επιτρέπει συχνά ριψοκίνδυνες κινήσεις καθώς έχει τους δικούς της άτεγκτους κανόνες. Ενας δε εξ αυτών είναι η τήρηση των συμφωνηθέντων και εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει την εξουσία θα βρεθεί αμέσως αντιμέτωπος με αυτήν.
Στρατηγικές και στροφή στη «Realpolitik»
Η φιλοδοξία για αναθέρμανση των σχέσεων με τη Ρωσία, για ενίσχυση των δεσμών με τις υπόλοιπες χώρες BRICs, όπως η Κίνα, αλλά και η σύσφιγξη των δεσμών με τα κράτη του ευρωπαϊκού Νότου είναι στόχος θεμιτός αλλά η υλοποίησή του θα απαιτήσει ευαίσθητους χειρισμούς. Προσφάτως δημοσιεύθηκε η πρώτη επεξεργασία των θέσεων του κόμματος. Γνώστες του παρασκηνίου σημειώνουν ότι οι παλαιότερες γωνίες έχουν λειανθεί –όπως άλλωστε αρμόζει σε ένα κόμμα εξουσίας.
Οι ξένες πρεσβείες ενδιαφέρονται για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό έχουν γίνει πολλές συναντήσεις πρέσβεων με τον κ. Τσίπρα. Ευρωπαίος διπλωμάτης αναρωτιόταν ενδεικτικά προσφάτως ποια στάση θα τηρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα των τζιχαντιστών. Η θετική στάση του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της διεθνούς επιχείρησης στήριξης των κουρδικών δυνάμεων που μάχονται κατά των τζιχαντιστών στο Κομπάνι –που επισκέφθηκε προσφάτως αντιπροσωπεία του κόμματος –είναι ενδεικτική, όπως και οι προγραμματικές αναφορές στη διεθνή αστυνομική συνεργασία.
Παλαιότερα, μία αποστροφή του Θοδωρή Δρίτσα περί εξόδου από το ΝΑΤΟ είχε προκαλέσει σοβαρές απορίες στην αμερικανική πλευρά. Αν και ασκείται σοβαρή κριτική στο ΝΑΤΟ, επισημαίνεται η αξιοποίηση της συμμετοχής της Ελλάδας σε διεθνείς οργανισμούς για προώθηση των θέσεών της. Σύμφωνα πάντως με ενημερωμένες πηγές, η Ουάσιγκτον εμφανίζεται σχετικά επιφυλακτική έναντι του ΣΥΡΙΖΑ.
«Πρέπει να εκμεταλλευθούμε τη θέση της Ελλάδας στην ΕΕ, χωρίς άκριτη ευθυγράμμιση με τους σχεδιασμούς των Βρυξελλών» τονίζει μιλώντας στο «Βήμα» η Νάντια Βαλαβάνη, υπεύθυνη για την εξωτερική πολιτική της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ. Η κυρία Βαλαβάνη εκτιμά ότι δεν υπάρχει «ένα αυτόματο ευρωπαϊκό συμφέρον». Στο κείμενο θέσεων σημειώνεται ξεκάθαρα ότι το κόμμα δεν αποτελεί δύναμη ευρωσκεπτικισμού. Τονίζεται όμως ότι «η πολιτική που επιβάλλεται σήμερα στην ΕΕ προωθεί έναν νέο ενδοκοινοτικό συσχετισμό δύναμης και ενισχύει την ασυμμετρία ισχύος εντός της ΕΕ εις βάρος του ευρωπαϊκού Νότου».
Τόσο η κυρία Βαλαβάνη όσο και ο τομεάρχης Εξωτερικών και Αμυνας Κώστας Ησυχος δίνουν μεγάλη έμφαση στην έννοια της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής τόσο σε γεωπολιτικά θέματα όσο και κατά τομέα. Πώς απαντούν όμως στο θέμα της διαμόρφωσης συμμαχιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο;
Οπως ενδεικτικά αναφέρουν, οι συμμαχίες πρέπει να διαμορφώνονται ανάλογα με τις ανάγκες. Στα ζητήματα της οικονομίας και της αντιμετώπισης της παράνομης μετανάστευσης, οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου αποτελούν φυσικούς συμμάχους της Ελλάδας. Αν κάποιος περάσει στο θέμα της ενέργειας, η έμφαση δίνεται στα βαλκανικά κράτη που θέλουν να ενταχθούν σε έναν νέο ευρωπαϊκό ενεργειακό σχεδιασμό. Η Ελλάδα πρέπει επίσης να έχει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση μιας νέας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφαλείας –ζήτημα που άπτεται των σχέσεων με τη Ρωσία.
Η «ομάδα κρούσης» και ο ρόλος Κοτζιά
Η «ομάδα εξωτερικής πολιτικής» έχει τους τελευταίους μήνες αναδομηθεί. Στο πλευρό του κ. Τσίπρα βρίσκεται πλέον ως διπλωματικός σύμβουλος ο Βαγγέλης Καλπαδάκης που κατέφθασε στην Αθήνα από την πρεσβεία μας στην Τουρκία. Κρίσιμο ρόλο διαδραματίζουν ο κ. Ησυχος και η κυρία Βαλαβάνη. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιρροή που ασκούν, τόσο στον κ. Τσίπρα όσο και σε άλλα κομματικά στελέχη, οι απόψεις του Νίκου Κοτζιά. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς ηγείται της κίνησης Πράττω που στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Αρκετοί υποστηρίζουν ότι ο κ. Κοτζιάς, επί 15ετία εμπειρογνώμονας στο υπουργείο Εξωτερικών, θα μπορούσε να επιστρέψει εκεί σε περίπτωση εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ –αυτήν τη φορά ως υπουργός.
Ο κ. Κοτζιάς, σε άρθρο του τον περασμένο Δεκέμβριο, προχώρησε σε ανάλυση μιας «ενεργητικής, πατριωτικής και δημοκρατικής εξωτερικής πολιτικής». Στο ίδιο άρθρο εκτιμά ότι οι σχέσεις της Ελλάδας με την ΕΕ «δεν πρέπει να περιορίζονται στην παθητικότητα και σε διαδικασίες μονοσήμαντου “εξευρωπαϊσμού”» –θέση που απηχεί αντιπροσωπευτικά όσα αναφέρονται στο κείμενο θέσεων του κόμματος.
Αλλαγή πλεύσης
Τα εθνικά θέματα, η Ρωσία, η Κίνα και η Λατινική Αμερική
Οι σχέσεις με τη Ρωσία αποτελούν κρίσιμο σημείο. Το κόμμα άσκησε έντονη κριτική στην κυβέρνηση για τη στάση της στο θέμα της Ουκρανίας, καθώς και για το γεγονός ότι δεν ανέλαβε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες όταν ασκούσε την προεδρία της ΕΕ, με συνέπεια την άκριτη στήριξη των κυρώσεων και τη συμπερίληψη της Αθήνας στα ρωσικά αντίμετρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια για ανάπτυξη των ελληνορωσικών σχέσεων, ενώ καταρχήν ανταποκρίνεται θετικά στη ρωσική πρόταση για μεταφορά φυσικού αερίου στα ελληνοτουρκικά σύνορα.
Σημαντικό μέρος της «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» αφιερώνεται στη Λατινική Αμερική. Στον ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνουν ότι οι λατινοαμερικανικές χώρες έχουν σημαντική επιρροή στον ΟΗΕ, ενώ η Τουρκία κάνει μεγάλο διπλωματικό άνοιγμα σε αυτές. Επιπλέον, υπάρχουν και επενδυτικές ευκαιρίες.
Η Κίνα αντιμετωπίζεται υπό διπλό πρίσμα. Κατ’ αρχάς ως μία μεγάλη εξαγωγική αγορά, αν και η διείσδυση των ελληνικών προϊόντων δεν είναι εύκολη εκεί διότι απαιτείται συνένωση παραγωγικών και εξαγωγικών μονάδων. Παράλληλα, η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει έναν μεταφορικό κόμβο για τα κινεζικά προϊόντα προς την Ευρώπη, κάτι στο οποίο έχει αναφερθεί ο κ. Τσίπρας.
Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στο Κυπριακό και στο Σκοπιανό ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να ακολουθεί τις πάγιες ελληνικές θέσεις. Υπάρχουν, φυσικά, διαφοροποιήσεις. Οι επιφυλάξεις για την πρόσφατη σύγκληση του Ελληνοτουρκικού Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας κρίνεται ότι δικαιώθηκαν. Και αυτό διότι ουσιαστικά προσφέρθηκε «φύλλο συκής» στην Τουρκία για την κρίση στην κυπριακή ΑΟΖ. Στα Βαλκάνια εκτιμάται ότι υπάρχει περιθώριο για οικονομική συνεργασία. Προσεκτικά παρακολουθείται η κινητικότητα του αλβανικού παράγοντα, τα προβλήματα της ελληνικής μειονότητας και το ζήτημα της συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες, ενώ δεν περνά απαρατήρητη η σύσφιγξη των σχέσεων Βερολίνου – Τιράνων.
Στην Ανατολική Μεσόγειο ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί την προώθηση των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων χωρίς να δημιουργούν απειλή για φιλικές χώρες. Στο πρόγραμμα θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ πάντως περιλαμβάνεται δέσμευση για κατάθεση κοινοβουλευτικού ψηφίσματος προς αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ



