Η Νατάλια Βοντιάνοβα είναι όμορφη. Δεν είναι απλώς όμορφη, έχει μια γεωμετρική συμμετρία που τα γονίδια σπάνια χαρίζουν, έχει ένα βλέμμα που νιώθεις πως αν σε κοιτάξει θα σε αλλάξει, έχει μια αύρα που γεμίζει τον χώρο. Αλλά, παρότι έχει όλα τα γνωρίσματα που κάνουν ένα μοντέλο σούπερ μόντελ, δεν είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση μοντέλου.
Μεγαλώνοντας κατάλαβε από νωρίς πως η εμφάνιση είναι κάτι το επιφανειακό. Παιδί χωρισμένων γονιών, γνώρισε την εξαθλίωση, δούλεψε από πολύ νωρίς και μεγάλωσε απότομα, αναλαμβάνοντας ευθύνες που δεν αρμόζουν σε ένα παιδί.
«Η Νατάλια δεν σου λέει την ιστορία της με τον τρόπο που θα σου την έλεγε ένας Αμερικανός» δηλώνει ο διάσημος φωτογράφος Μπρους Γουέμπερ μιλώντας για την ίδια. «Αποφεύγει το μελόδραμα και, όπως οι ηρωίδες στα έργα του Τσέχοφ, διαθέτει μια μοναδική ελαστικότητα. Δεν αφήνει ποτέ το δύσκολο παρελθόν της να τη σταματήσει». Αντιθέτως, το χρησιμοποιεί ως καύσιμο.
Στα 32 της χρόνια είναι μια μητέρα τεσσάρων παιδιών, που εξακολουθεί να μαγνητίζει με την ομορφιά της, με τον ίδιο τρόπο που ηλέκτριζε τις πασαρέλες στις μεγάλες μητροπόλεις της μόδας ανά τον κόσμο, πριν από μία δεκαετία. Η οικογένειά της δεν στάθηκε εμπόδιο στην επαγγελματική της ανέλιξη. Από τον πρώτο της γάμο με τον άγγλο αριστοκράτη Τζάστιν Πόρτμαν απέκτησε τρία παιδιά, ενώ με τον δεύτερο σύζυγό της Αντουάν Αρνό έκανε ένα ακόμη αγόρι, τον περασμένο Μάιο.
Η Νατάλια μεγάλωσε στη Νοτιοδυτική Ρωσία, πριν από τη διάσπαση της Σοβιετικής Ενωσης. Ο πατέρας της είχε καταταχθεί στον ρωσικό στρατό και εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος ζωής, για να επιστρέψει τη στιγμή που η μητέρα της, Λαρίσα, βρήκε άλλον σύντροφο για να συνεχίσει τη ζωή της. Η κατάσταση περιπλέχτηκε σαν ρωσικό δράμα. Η Νατάλια και η μητέρα της κατέφυγαν στους παππούδες της, που διέμεναν στην Ουκρανία. Η εικόνα που είχε αντικρίσει νωρίτερα ο παππούς της ήταν σοκαριστική: η εγγονή του μόνη της, μέσα στη βρωμιά, να τρώει μαζί με τις χήνες. Προτού μετοικήσουν στην Ουκρανία, η μητέρα της παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της, ο οποίος όμως γρήγορα την εγκατάλειψε, καθώς η κόρη που απέκτησαν μαζί, η ετεροθαλής αδερφή της Νατάλια, Οξάνα, διεγνώσθη με εγκεφαλική παράλυση και αυτισμό.
Εκτός από τη Νατάλια, κανείς άλλος δεν συμπαραστάθηκε στη μητέρα της για την ανατροφή της Οξάνα. «Υπήρχε μηδενική υποστήριξη από την κυβέρνηση, την οικογένεια και την κοινωνία» ανακαλεί η ίδια, φέρνοντας στο μυαλό της εικόνες από εκείνη την εποχή. Οι γιατροί επέμεναν ότι η Οξάνα δεν θα ζήσει για περισσότερα από 10 χρόνια, μια διαψευσμένη πρόβλεψη, καθώς η αδελφή της είναι σήμερα 26 χρόνων και ζει με τη μητέρα της στο Νίζνι Νόβγκοροντ.
Οι παππούδες της, όντας μεγάλοι σε ηλικία, θα ήταν μια ακόμη επιβάρυνση για την ανατροφή της, οπότε η μητέρα της αποφάσισε να φύγει. «Ολοι έλεγαν ότι αυτό που έκανε η μητέρα μου ήταν τρελό» θυμάται η Νατάλια.
Η μητέρα της έκανε δύο διαφορετικές δουλειές για να βγάλει τα προς το ζην, και η ίδια τη βοηθούσε όσο μπορούσε, αμελώντας τις σχολικές της υποχρεώσεις. Εκείνα τα χρόνια, η μικρή Νατάλια ήταν μια θλιβερή παρουσία, με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια, λιγομίλητη και γνώριζε ένα προς ένα τα προβλήματα των μεγάλων. Μόνο όταν βρισκόταν με τους παππούδες της, οι οποίοι βίωσαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αισθανόταν και πάλι παιδί, ίσως αναγνωρίζοντας την κλίμακα των προβλημάτων. Η γιαγιά της τη φρόντιζε ιδιαιτέρως και της είχε ράψει και μερικά ρούχα, για να ντύνεται ωραία όποτε τους επισκεπτόταν. «Εάν η μητέρα μου είναι κάποια που αγαπώ και λατρεύω, τότε η γιαγιά μου είναι Θεός για μένα. Ηταν το είδωλό μου» λέει η ίδια.
Στην ηλικία των 15 η Νατάλια άρχισε να βγαίνει από το κουκούλι της. Οι άνδρες την πρόσεχαν, γύριζαν το κεφάλι τους στον δρόμο, μαγνητισμένοι από τη γοητεία της. Η ίδια όμως ήταν συνεσταλμένη και δεν πίστευε ότι ήταν ελκυστική. Ο νέος σύντροφος της μητέρας της γινόταν ιδιαίτερα βίαιος όταν μεθούσε, κάτι που την ανάγκασε να φύγει από το σπίτι της στα 16 και να πάει να συγκατοικήσει σε ένα μικρό διαμέρισμα με μια φίλη της. Δούλευε μάλιστα στην αγορά, πουλώντας φρούτα. Τότε, γνώρισε και το πρώτο της αγόρι, το οποίο την παρότρυνε να πάει σε μια σχολή μοντέλων πληρώνοντας τα πρώτα δίδακτρά της.
Η επιτυχία δεν άργησε να έρθει. Η πρώτη της εμπειρία από τη συμμετοχή της σε μία επίδειξη μόδας στη Μόσχα τής προσέφερε 50 δολάρια, ποσό που έβγαζε πουλώντας φρούτα για έναν μήνα. Επειτα, διακρίθηκε σε ένα κάστινγκ και πέρασε στον δεύτερο κύκλο φωτογραφίσεων, που είχε λάβει χώρα στη Μόσχα. Εκεί, έγινε δεκτή από πρακτορείο μοντέλων, το οποίο της παρείχε βίζα για να μπορεί να μεταβεί στο Παρίσι για δουλειά –κάτι που δεν θα έκανε ποτέ χωρίς την παρότρυνση και υποστήριξη της γιαγιάς της. Ολη της η ζωή βρισκόταν στη Ρωσία: η οικογένειά της, το αγόρι της, οι παρέες της. Η γιαγιά της όμως της αγόρασε το αεροπορικό εισιτήριο, και σε ηλικία 17 χρόνων πήρε την απόφαση να πετάξει για τη Γαλλία. Δεν το μετάνιωσε ποτέ.
Η Nατάλια δεν άργησε να εδραιωθεί στον χώρο της μόδας. Η δουλειά της ήταν τόσο καλή, που σε σύντομο χρονικό διάστημα, αφότου μετέβη στο Παρίσι, το πρακτορείο μοντέλων που την είχε απορρίψει στη Μόσχα τής ζήτησε συνεργασία. Ο πρόεδρος του πρακτορείου Viva, Σιρίλ Μπρουλέ, όταν την είδε για πρώτη φορά γοητευμένος από την ομορφιά της, της ζήτησε συγγνώμη που δεν την επέλεξαν στη Μόσχα και της έκανε πρόταση για συνεργασία. Δεκατρία χρόνια μετά, ο Σιρίλ εξακολουθεί να έχει τη Nατάλια στο πρακτορείο του στο Παρίσι και παραμένουν πολύ καλοί φίλοι. Αυτό που έκανε τη Βοντιάνοβα να λατρέψει το συγκεκριμένο γραφείο μοντέλων, όπως εξομολογείται, ήταν ότι «τα πάντα εκεί ήταν οργανωμένα, καθαρά, και έμοιαζαν τέλεια». Η ίδια μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου τα πάντα ήταν ακατάστατα, και το συγκεκριμένο πρακτορείο τη βοήθησε να βρει τη χαμένη αυτοπεποίθησή της.
Ωστόσο, η Νατάλια δεν ξεχώρισε μόνο για την ομορφιά, αλλά και για τον χαρακτήρα της. Την περίοδο που η ίδια πήγε στο Παρίσι για δουλειά, οι κοπέλες από τη Ρωσία άρχισαν να μπαίνουν δυναμικά στα πράγματα. Καμία όμως δεν ήταν σαν αυτή και καμία δεν έγινε τόσο επιτυχημένη όσο εκείνη. Τα περισσότερα κορίτσια από την πατρίδα της είχαν άσχημους τρόπους, ήταν αγενή και συμπεριφέρονταν σαν πριγκίπισσες. Οχι όμως και αυτή. Ο συνδυασμός εξωτερικής και εσωτερικής ομορφιάς σαγήνευσε και τον Τζάστιν Πόρτμαν, τον πρώτο σύζυγό της. Η Νατάλια ήταν τότε 18 και εκείνος 31. Τα τρία παιδιά που απέκτησαν, ποτέ δεν αποτέλεσαν πρόβλημα στη μετέπειτα πορεία της. Το 2010 χώρισαν και η ίδια το εξηγεί με ψυχραιμία: «Αν προσπαθήσεις πολύ σκληρά πάνω σε ένα πράγμα και δεις ότι δεν δουλεύει, τότε πρέπει να το αφήσεις να φύγει, γιατί σημαίνει ότι δεν είναι το σωστό».
Υστερα από έναν χρόνο, γνώρισε τον δεύτερο σύντροφό της, Αντουάν Αρνό, υιό του πλουσιότερου ανθρώπου της Γαλλίας, Μπερνάρ Αρνό, προέδρου του ομίλου LVMH. Αρχικά δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν δημόσια στο Παρίσι, καθώς η παρουσία τους δεν περνούσε απαρατήρητη από τους παπαράτσι και τα αδιάκριτα βλέμματα, διατήρησαν χαμηλούς τόνους, μέχρι να επισημοποιήσουν τη σχέση τους.
Το 2011-12 το περιοδικό «Forbes» συμπεριέλαβε στη λίστα του με τα πιο επιτυχημένα μοντέλα και τη Βοντιάνοβα, με τις αποδοχές της να ανέρχονται στα 8,6 εκατομμύρια δολάρια σε ετήσια βάση. Αγόρασε στη μητέρα και στην αδελφή της Οξάνα ένα μεγάλο και άνετο σπίτι στο Νίζνι Νόβγκοροντ, φρόντισε οι παππούδες της να έχουν την κατάλληλη ιατρική περίθαλψη και έβαλε τη δεύτερη ετεροθαλή αδελφή της, Κριστίνα, η οποία ήταν μόλις 4 ετών όταν έφυγε για το Παρίσι, σε ένα βρετανικό οικοτροφείο.
Σε ηλικία 22 ετών ξεκίνησε τον δικό της φιλανθρωπικό οργανισμό Naked Heart, εμπνεόμενη από την τρομοκρατική επίθεση στο Μπεσλάν, τη δολοφονία 385 ανθρώπων, μεταξύ των οποίων 186 παιδιά σε σχολείο του Μπεσλάν, τον Σεπτέμβριο του 2004. Εκείνη την ημέρα βρισκόταν στη Μόσχα, και συγκλονισμένη από την πρωτοφανή τραγωδία, αναρωτιόταν πώς θα μπορούσε να συμβάλει στη θεραπεία των επιζώντων. Ετσι, εμπνεύστηκε να δημιουργήσει πάρκα αναψυχής για τα παιδιά, κατά μήκος όλης της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων με ειδικές ανάγκες. «Σκέφτηκα τι μου έλειπε από την παιδική μου ηλικία» λέει η ίδια. Μέχρι σήμερα, ο οργανισμός που ίδρυσε έχει κατασκευάσει συνολικά 120 πάρκα ψυχαγωγίας σε όλη τη Ρωσία και ένα στην Ουκρανία. Πριν από τρία χρόνια η μέριμνα του οργανισμού επεκτάθηκε και σε οικογενειακή υποστήριξη σε κέντρα για άτομα με ειδικές ανάγκες, σε καλοκαιρινές κατασκηνώσεις, σεμινάρια και στη χρηματοδότηση δικηγόρων που αγωνίζονται για τη θέσπιση νέων νόμων για την αναπηρία.
Πηγαίνοντας ακόμη ένα βήμα παραπέρα, στοχεύει στη δημιουργία μιας φιλόδοξης διαδικτυακής πλατφόρμας για φιλανθρωπία, με την επονομασία NakedHearts. Στόχος της είναι να ενσωματώσει την προσφορά και το δημόσιο καλό στις καθημερινές μας συνήθειες. Ωστόσο, στο πρότζεκτ αυτό θα συμμετάσχουν αποκλειστικά και μόνο φιλανθρωπικοί οργανισμοί και ιδρύματα, για να βεβαιωθεί ότι τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν θα δοθούν εκεί όπου προορίζονται.
Αυτή είναι η Νατάλια Βοντιάνοβα, η γυναίκα με τη μελαγχολική ομορφιά και την έμφυτη αριστοκρατική γοητεία. Μια γυναίκα με ευαισθησίες, αισθήματα και λογική, μια γυναίκα που κατάφερε να μετατρέψει σε καύσιμο τις αντίξοες συνθήκες που γνώρισε στην παιδική της ηλικία. Ενα όμορφο παράδειγμα του μότο «σημασία δεν έχει από πού θα ξεκινήσεις, αλλά ως πού είσαι διατεθειμένος να φτάσεις».

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ