Τα τελευταία 24ωρα, οι τουρκικές προκλήσεις και απειλές κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας έχουν φτάσει στα άκρα, ξεπερνώντας κάθε όριο με την κατάσταση να μυρίζει πλέον μπαρούτι. Οι πάντες στην Κύπρο γνωρίζουν καλά και αντιλαμβάνονται πλήρως την κρισιμότητα των στιγμών, όμως, την ίδια ώρα, με ψυχραιμία και σοβαρότητα, όλοι συμφωνούν ότι η Λευκωσία δεν πρέπει να τρομοκρατηθεί από τις προκλήσεις και να κάνει πίσω στην άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.
Η ελληνική αμυντική παρουσία ενισχύεται, ενώ οι δυνάμεις από τρίτες χώρες πυκνώνουν, καθώς αν οι τούρκοι ξεφύγουν αυτό δεν θα αφορά μόνον την Κύπρο και την Ελλάδα – άλλωστε, όλα θα παιχτούν εκεί, στις συμμαχίες, σε μία στιγμή ριζικές γεωπολιτικής αναμόχλευσης, με το Ανατολικό Ζήτημα εκ νέου ανοικτό και την Κύπρο στο επίκεντρό του.
Μέσα σε αυτό το ιδιαίτερα ηλεκτρισμένο κλίμα κι ενώ στην Ελλάδα οι εθνικές παρελάσεις γιορτάζονται είτε με… προσκλήσεις, μέτρα ασφαλείας και… κάγκελα σα να ήταν ιδιωτικά πάρτι της εξουσίας σε δημόσια θέα, είτε προκαλούν εντάσεις, είτε αμφισβητούνται και στοχοποιούνται από διαφόρους επαγγελματίες ψευτοπροοδευτικούς μιας υπερσυστημικής και καταβολεμένης «Αριστεράς», στην Κύπρο η παρέλαση για την εθνική εορτή σκορπά πάνδημα ρίγη συγκίνησης και διατηρεί στο ακέραιο το, θλιβερά χαμένο σε εμάς, νόημά της.
Στην πρωτεύουσα της Κυπριακής Δημοκρατίας, η 28η Οκτωβρίου γιορτάζεται με μαθητική παρέλαση μπροστά από την ελληνική πρεσβεία στο κέντρο της πολύπαθης πόλης, η οποία, βρίσκεται ολόκληρη από νωρίς στο πόδι. Εχεις την αίσθηση μιας πατριωτικής ζέσης και μιας χαράς αληθινής, βαθιάς, ανυπόκριτης, την οποία, δυστυχώς, εμείς οι ελλαδίτες καταντήσαμε να τη γνωρίζουμε μόνον από τα βιβλία – όσοι φυσικά τα διαβάζουν ακόμα…
Ολόκληρη η πόλη συμμετέχει: νιώθεις ότι όσοι δεν παρελαύνουν, βρίσκονται στα πεζοδρόμια και χειροκροτούν εκείνους που περνούν με τις σημαίες, τα σύμβολα και τις μπάντες. Από τους βετεράνους που ανοίγουν για να ακολουθήσουν τα πανεπιστήμια (εξαιρετικά επιτυχημένα ιδρύματα διεθνώς), τα λύκεια, τα γυμνάσια, τα δημοτικά, μέχρι τους προσκόπους και τα αθλητικά σωματεία που κλείνουν τη μεγάλη παρέλαση, όλα τα νιάτα της Κύπρου περνούν αυτό το πρωί από εκεί. Ανάμεσά τους, δεν μπορεί να μην ξεχωρίσει κανείς εκείνα από τα κατεχόμενα…
Μακάρι να μπορούσαν να νιώσουν όλοι στην Ελλάδα τα αισθήματα που γεννά αυτό το πρωινό στη Λευκωσία, ειδικά φέτος, που η τουρκική επιθετικότητα έχει φτάσει σε πρωτόγνωρα για τα τελευταία χρόνια επίπεδα. Η λέξη «Όχι», ειδικά τώρα, έχει και πάλι στην Κύπρο πολλαπλά και δυνατά νοήματα, είναι ζωντανή και πάλλεται, δεν είναι ούτε ρουτίνα, ούτε συνήθεια, ούτε μια λιγότερη ημέρα σχολείου ή δουλειάς.
Η επομένη βρίσκει τη Λευκωσία αλλά και την Αθήνα μπροστά στα μεγάλα ανοιχτά ζητήματα – σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος είναι εκεί όπου με τον Ιωάννη Κασουλίδη αναμένεται να προβούν σε μία σημαντική τριμερή κίνηση μαζί με τον Αιγύπτιο ομόλογό τους, σε ένα εξαιρετικά ελπιδοφόρο ανακοινωθέν για την τριπλή
συνεργασία στα ζητήματα της ΑΟΖ – τουλάχιστον αυτό προκύπτει από το σχετικό προσχέδιο που ετοιμάζεται μέχρι την τελευταία στιγμή.
Η Κύπρος, η κυβέρνησή της, η Εθνική Φρουρά, ο λαός της, αλλά και οι δυνάμεις της ΕΛΔΥΚ, όλοι όσοι συναπαρτίζουν σήμερα αυτό τον τόπο, δεν φοβούνται τους τουρκικούς λεονταρισμούς. Το έδειξαν χθες, όλοι μαζί.
Ηρεμα, αλλά απόλυτα πειστικά και αποφασισμένα.
