Mια τελευταία ευκαιρία έχουν Αργεντινή και κερδοσκοπικά funds να συμφωνήσουν, καθώς σε 48 ώρες λήγει και η περίοδος χάριτος του ενός μήνα και η χώρα θα αναγκαστεί να κηρύξει κάποιας μορφής στάση πληρωμών.
Το Μπουένος Αϊρες έστειλε αντιπροσωπεία στη Νέα Υόρκη για νέες επαφές με τον δικηγόρο που έχει ορίσει ο αμερικανός δικαστής που δικαίωσε τα κερδοσκοπικά funds, τα οποία δεν συμβιβάστηκαν ποτέ με την πρόταση για κούρεμα του χρέους και προσέφυγαν στα δικαστήρια.
Πάντως, ακόμα και στην ίδια τη χώρα της Νοτίου Αμερικής υπάρχει διαφωνία για το πώς αποκαλούνται αυτά τα funds. Η κυβέρνηση τους αποκαλεί «όρνεα» (fondos buitre), αφού αγοράζουν χρέος την ώρα της χρεοκοπίας και στη συνέχεια βγάζουν τεράστιο κέρδος.
Οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες, αλλά και στελέχη κομμάτων της Αντιπολίτευσης προτιμούν τον όρο «hold outs», αποφεύγοντας να χαρακτηρίσουν τον τρόπο δράσης τους.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι θα υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα σε αυτές τις συνομιλίες, τουλάχιστον αν ληφθεί υπόψη το αποτέλεσμα των προηγούμενων γύρων.
Οι δύο πλευρές δεν συνομιλούσαν απευθείας, αλλά κατέθεταν τις προτάσεις τους στον δικηγόρο που είχε ορίσει ο δικαστής. Στη συνέχεια ακολουθούσαν «πολεμικές» δηλώσεις στα ΜΜΕ, ιδίως από την πλευρά του Μπουένος Αϊρες, το οποίο μιλούσε για εκβιασμό.
Η ίδια η πρόεδρος Κριστίνα Φερνάντες επανέλαβε πρόσφατα ότι δεν τίθεται θέμα χρεοκοπίας:
«Χρεοκοποούν όσοι δεν πληρώνουν. Και εμείς πληρώσαμε. Θα πρέπει να λοιπόν να βρουν έναν καινούργιο όρο που να αναφέρεται σε αυτούς που πλήρωσαν, σε κάποιους άλλους που μπλόκαραν αυτά τα χρήματα από το να φτάσουν στους τρίτους, που δέχθηκαν το κούρεμα».
Πάντως, οι Financial Times φαίνεται ότι βρήκαν τον όρο: «Griefault», που είναι σύνθετος από το όνομα του δικαστή Τόμας Γκριέσα (Griesa) και τη χρεοκοπία (default).
Αυτή η εξέλιξη ασφαλώς δεν συμφέρει κανέναν: ούτε το Μπουένος Αϊρες που αναζητά επειγόντως επενδύσεις και αξιοπιστία ούτε όμως και τα funds, τα οποία θέλουν να πάρουν τα χρήματά τους.
Η κυβέρνηση έχει δώσει «πατριωτικό» χαρακτήρα στο όλο ζήτημα, πράγμα που προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Ρομπέρτο Λαβάνια συμφωνεί ότι δεν πρέπει να πληρωθούν τα funds, τουλάχιστον όχι προτού πληρωθούν οι ομολογιούχοι που έχουν δεχθεί το κούρεμα.
Υπάρχουν όμως και άλλες φωνές. Η Ελίσα Καριό, που το 2007 διεκδίκησε ανεπιτυχώς την προεδρία απέναντι στην νυν πρόεδρο Κριστίνα Φερνάντες, «βλέπει» ένα κλίμα όπως εκείνο την περίοδο της εισβολής της Χούντας στα Νησιά Φώκλαντς/Μαλβίνας: να δημιουργηθεί ένας εθνικός σκοπός έναντι ενός εχθρού με στόχο να καλυφθούν προβλήματα και αδυναμίες.
«Μπορεί να μισώ τον δανειστή μου, αλλά είναι ο δανειστής μου. Η πρόεδρος μπορεί με την τακτική της να ανεβαίνει στα μάτια των πολιτών, γιατί σε αρκετούς αρέσει αυτή η θέση ‘πατρίδα ή κερδοσκοπικά funds’, όμως δεν καταλαβαίνουν ότι στο τέλος θα μείνουν χωρίς δουλειά» δήλωσε.
Μετά από μια δεκαετία ανεξέλεγκτου δανεισμού, η Αργεντινή οδηγήθηκε σε στάση πληρωμών το 2002, καθώς ήταν αδύνατον να εξυπηρετήσει ένα χρέος της τάξης των 61 δισ. ευρώ.
Η κυβέρνηση του προέδρου Νέστορ Κίρσνερ πλήρωσε εφάπαξ το ΔΝΤ για να φύγει από τη χώρα και πρότεινε στους πιστωτές «κούρεμα»-μαμούθ της τάξης του 65,6%.
Σχεδόν όλοι -το 93%- δέχθηκαν την προσφορά, όμως ένα 7% αρνήθηκε και προσέφυγε στη Δικαιοσύνη.
Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που σήμερα βασανίζει την κυβέρνηση: να τους πληρώσει στο ακέραιο (περίπου 1,5 δισ. δολάρια), ενώ παράλληλα η δικαστική απόφαση μπλοκάρει την καταβολή των δόσεων στους «καλούς πιστωτές» (αυτούς που δέχθηκαν το κούρεμα) έως ότου πληρωθούν οι «κακοί».
Τα χρήματα έχουν κατατεθεί στις αμερικανικές τράπεζες, είναι εκεί για να τα εισπράξουν, αλλά δεν μπορούν, καθώς υπάρχει σε ισχύ η απόφαση της Δικαιοσύνης: πρώτα θα πληρωθεί το 7% και μετά το 93%.
Άξιο αναφοράς είναι πάντως το άρθρο που ανέβηκε σε blog των Times της Νέας Υόρκης σχετικά με τον 83χρονο δικαστή, Τόμας Γκριέσα, ο οποίος δικαίωσε τα funds: O Φλόιντ Νόρις, επικεφαλής του οικονομικού ρεπορτάζ της εφημερίδας, αφήνει να εννοηθεί ότι ο δικαστής δεν έχει καταλάβει την πολυπλοκότητα του ζητήματος.
