Την άποψη πως ο φόβος κι όχι η φιλοδοξία καθοδηγεί τα βήματα του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ουκρανία, εκφράζει σε άρθρο της η βρετανική εφημερίδα Guardian. «Ο φόβος είναι ένα πολύ πιο ισχυρό κίνητρο δράσης απ’ ότι η νοσταλγία. Και ο μεγαλύτερος φόβος της Μόσχας [πριν την στρατιωτική επέμβαση στη Κριμαϊκή χερσόνησο] θα ήταν να χάσει η Ρωσία την ναυτική της βάση και το μοναδικό λιμάνι της στην Κριμαία», σημειώνει η αρθρογράφος Μέρι Ντεγέφσκι.
Και προσθέτει: «πράγματι, μετά την πτώση του [τέως προέδρου της Ουκρανίας, Βίκτορ] Γιανουκόβιτς, το ουκρανικό κοινοβούλιο σόκαρε τους ρωσόφωνους βουλευτές του σε μια απόπειρα να υποβαθμίσει την ίδια τους τη γλώσσα. Γιατί λοιπόν να μην ακολουθούσε μια ακύρωση της 25ετούς συμβολαίου επινοικίασης της ναυτικής βάσης στη Σεβαστούπολη;».
Σύμφωνα με τη Συνθήκη φιλίας, συνεργασίας και εμπορίου που υπεγράφη από τη Μόσχα και το Κίεβο το 1997, η Ρωσία αναγνώρισε το ουκρανικό καθεστώς της Σεβαστούπολης και το απαραβίαστο των συνόρων του ουκρανικού κράτους, ενώ η Ουκρανία διατήρησε σε ισχύ το δικαίωμα της Ρωσίας για χρήση της βάσης του Πολεμικού Ναυτικού και την παρουσία εκεί του ρωσικού Στόλου της Μαύρης θάλασσας έως το 2017, ενώ το συμβόλαιο ανανεώθηκε μέχρι το 2042.
«Αμέσως μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα είπε πως η κίνηση αυτή μαρτυρούσε όχι δύναμη, αλλά φόβο. Σύντομα κι αυτό ξεχάστηκε, όταν η Ρωσία προετοίμασε 80.000 στρατιώτες για να εισβάλλουν στην ανατολική Ουκρανία. Αν όμως όντως ο φόβος -κι όχι η επεκτατική διάθεση- ήταν το κίνητρο πίσω από τις κινήσεις του Πούτιν, τότε ο πρωταρχικός σκοπός των στρατιωτών αυτών θα ήταν όχι επιθετικός, αλλά αμυντικός. Ο στόχος τους δεν θα ήταν να πάρουν ένα μεγάλο κομμάτι από την Ουκρανία, αλλά να χαλυβδώσουν την ίδια τη ρωσική ασφάλεια στη περιοχή και να αποτρέψουν την ανομία να προχωρήσει και πέραν των συνόρων με τη Ρωσία», σημειώνει το δημοσίευμα.
Και καταλήγει: «αν όντως ο φόβος κι όχι ο πολιτικός καιροσκοπισμός ήταν το βασικό κίνητρο του Πούτιν για τη προσάρτηση της Κριμαίας, τότε καμία κύρωση από τη Δύση δεν πρόκειται να βελτιώσει την κατάσταση. Αντιθέτως, υπάρχει ο κίνδυνος να επιδεινωθεί η ανασφάλεια και η απρόβλεπτη συμπεριφορά της Ρωσίας ».
