Η Λίμνη
«Ναι, είναι αλήθεια, η παράσταση κι εμείς είμαστε μέσα στο νερό. Οχι συνέχεια, αλλά παίζουμε στη Λίμνη της Βουλιαγμένης. Είμαστε ενταγμένοι στο φυσικό σκηνικό, ένας βράχος, κοφτερές πέτρες, μια εξέδρα, μια βάρκα, μια τριγωνική κατασκευή. Είναι, νομίζω, σε μεγάλη αρμονία το έργο με τον χώρο».
To νερό…
«Φυσικά και υπάρχουν τεχνικές δυσκολίες, μεγάλες. Από το ρούχο ή το μακιγιάζ, κάθε τι που φοράμε πρέπει να μην μας βαραίνει. Από την άλλη όμως είναι ο ήχος του νερού, ο ήχος από το κύμα… Ολο αυτό σε κάνει να είσαι σε μεγάλη εγρήγορση και ετοιμότητα, με διάθεση προσαρμογής. Είναι δύσκολο στοιχείο το νερό. Προσωπικά όμως με γεμίζει τόσο πολύ όλο αυτό το τοπίο».
Η νεράιδα Οντίν
«Είναι ένα πλάσμα που δωρίστηκε από τους γονείς της, τον καταρράκτη και τη λίμνη, στους ψαράδες. Ενα πλάσμα του νερού και της φύσης, το οποίο είναι ένα περίεργο κράμα. Φερμένη από αλλού, η Οντίν είναι μακριά από τον πολιτισμό. Τη χαρακτηρίζει η αγνότητα, τη συγκινούν τα δένδρα, τα νερά, οι λίμνες, τα ψάρια. Εχει όμως και το πάθος του ανθρώπου που είναι καινούργιος στη ζωή. Είναι ένα αγρίμι που δεν φοβάται τίποτε.
Την προσγειώνει στη ζωή ο έρωτας για έναν ιππότη».
Δύο κόσμοι
«Το έργο έρχεται να μας μιλήσει για τους δύο κόσμους, τον πνευματικό και τον υλικό, τον κόσμο των ιδεών και πώς μπορούμε να τα πραγματώσουμε όλα αυτά στις ζωές μας. Με συγκινεί πολύ η φράση που της λέει ο ιππότης και εκείνη δεν μπορεί να καταλάβει. Οτι δεν πρέπει να φανερώνει όλα αυτά που σκέφτεται. Στην ουσία είναι έξω από τις συμβάσεις. Δεν υποχωρεί. Αλλά συντρίβεται».
Η επιθυμία
«Είχα μια βαθιά επιθυμία να βουτήξω σε αυτόν τον κόσμο. Εναν κόσμο χωρίς αναστολές, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Με μια ηρωίδα που ρισκάρει χωρίς δίχτυ προστασίας, που δεν φοβάται. Ομολογώ ότι απολαμβάνω τη διαδικασία συνδιαλλαγής μου, μέσα από τον ρόλο, με αυτό ακριβώς το κομμάτι μου, το παθιασμένο, το αυθόρμητο. Είναι ένα δώρο για μένα αυτός ο ρόλος».
Το όνειρο
«Μια προτροπή στο όνειρο είναι η «Νεράιδα». Μέσα από ιδεολογίες, μέσα από σχέσεις, μέσα από την προσωπική σου ανάπτυξη, ανοίγεις ένα παράθυρο στο όνειρο… Γιατί όχι».

Το θέατρο
«Πιστεύω ότι το θέατρο είναι μια πολιτική πράξη, όπως πολιτική πράξη είναι και ο τρόπος που ζούμε, με το τι καταπιανόμαστε ή με το τι σιωπάμε. Θέλει όμως και τύχη το θέατρο. Γνωρίζω πολλούς ηθοποιούς που είναι σπίτι τους, παρά τις δυνατότητές τους. Αλλά εκτός από τύχη, το θέατρο θέλει και μια αντοχή, θέλει υπομονή».
Οι επιλογές
«Σε μια περίοδο μεγάλης συρρίκνωσης, όπου τα όρια θολώνουν, τα στοιχεία της ταυτότητάς σου μπορεί να μοιάζουν κάπως διαφορετικά. Τελικά όμως είμαστε αυτό που κάνουμε –στο τέλος οι επιλογές μας θα αφήσουν το στίγμα μας. Και εγώ μέσα σε αυτή την πρώτη πενταετία μου στο θέατρο έκανα πράγματα που ήθελα. Ξέρω ότι λειτουργεί και το τυχαίο, όπως πιστεύω ότι υπάρχει και πολύ αχαρτογράφητο ταλέντο στην Ελλάδα. Οπως υπάρχει και μια δυσκολία στον μηχανισμό ανάδειξης της δουλειάς σου».
Οι νέοι
«Κάθε εποχή, είπε σε μια ομιλία του στην Μπιενάλε Θεάτρου της Βενετίας ο Ουαζντί Μουαουάντ, δημιουργεί καινούργιους τρόπους για να στερήσει από τους νέους τα νιάτα τους… Τώρα συμβαίνει αυτό με το να θεωρούν ότι δεν είσαι ώριμος από τα 20 ως τα 30».

Η επιτυχία
«Βρέθηκα σχεδόν κατά λάθος στο «Κάτω Παρτάλι». Mε είχαν δει στο θέατρο και με κάλεσαν. Δεν τον είχα σκεφτεί αυτόν τον δρόμο. Είναι πολύ νωπό όλο αυτό και δεν ξέρω τι ακριβώς θα μου φέρει όλο αυτό σε σχέση με το θέατρο».
Η ζωή
«Οχι, δεν είναι όλα γύρω από το θέατρο. Εχω φίλους από το σχολείο, άλλους από τα παιδικά μου χρόνια. Μου αρέσει πολύ να κάνω ταξίδια, να μαθαίνω ξένες γλώσσες –παλαιότερα μάθαινα ρωσικά».
Ηθοποιός

«Πάντα ήθελα να γίνω ηθοποιός. Ηταν τόσο παλιά η επιθυμία, τόσο αυθόρμητη η τάση μου, σαν κάτι το φυσικό. Δεν έβλεπα όμως τόσο πολύ θέατρο από μικρή, πιο πολύ σινεμά έβλεπα, και πολύ Αλμοδόβαρ… Πήγα στη Δραματική Σχολή του Εθνικού αλλά πέρασα και στο Πολυτεχνείο. Δεν έχω πάρει το πτυχίο του πολιτικού μηχανικού, αλλά θα το πάρω. Χρωστάω άλλωστε λίγα μαθήματα. Δεν θα ήθελα να μείνει στη μέση ο κύκλος που αφορά την επιστήμη. Και αν δεν έχω χρόνο, θα τον δημιουργήσω για να το τελειώσω».
Η ευχή
«Θα ήθελα να μπορέσει να αναπνεύσει αυτός ο χώρος –είναι η χειρότερη περίοδος για το θέατρο, για την τέχνη. Προσωπικά θα ήθελα να κάνω ρεπερτόριο, να κάνω σινεμά… Να μπορώ να δουλεύω ρόλους που σε μαθαίνουν. Γιατί ένας μεγάλος ρόλος, ένας ρόλος με μεγάλο πλούτο σε καλλιεργεί, σε κάνει καλύτερο ηθοποιό. Από την άλλη, η βαθιά επικοινωνία με τους ανθρώπους που δουλεύεις μαζί, όπως μου συνέβη με την Ελένη Ευθυμίου στην «Αληθινή ταυτότητα της Τζίνα Ντέιβις», είναι κάτι το μοναδικό. Δεν ξέρω πού θα βγει ο δρόμος. Γιατί μέσα σε όλα αυτά έχουμε να λύσουμε και τον γρίφο του βιοπορισμού».
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Η νεράιδα», βασισμένη στη «Νεράιδα –Οντίν» του Ζαν Ζιροντού
Σύλληψη – σκηνοθεσία: Φρόσω Λύτρα
Διασκευή: Ζέτη Φίτσιου
Σκηνογραφία: Μανόλης Παντελιδάκης
Εικαστικοί καλλιτέχνες: Βασίλης Πέρρος και Ελενα Παπαδημητρίου
Μουσική: Αλέξανδρος Χρηστάρας και Μιχάλης Νιβολιανίτης (DNA)
Χορογραφία: Σοφία Μιχαήλ
Μακιγιάζ και φωτογραφίες: Αχιλλέας Χαρίτος
Διεύθυνση παραγωγής: Εβελυν Τρύφων-Πιτούλη
Executive Producer: Παναγιώτης Τρύφων
Παραγωγή: Ομάδα «naan» / θέατρο Badminton
Παίζουν: Βασιλική Τρουφάκου – Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης – Γιάννης Ράμος – Βάλια Παπακωνσταντίνου – Γιώργος Τσιάλος – Νάντια Μαργαρίτη – Νικόλαος Ζιάζιαρης – Κορίνα Θεοδωρίδου – Ελενα Χαραλαμπούδη. Χορεύουν: Σταυριάνα Γαρνάβου – Τατιάνα Δημητριάδη. Τραγούδι: Νικόλαος Ζιάζιαρης

πότε & που

Πρεμιέρα τη Δευτέρα, 7 Ιουλίου, στη λίμνη της Βουλιαγμένης (τηλ. 210-8840.600), στις 21.15.
Παραστάσεις από Δευτέρα ως Πέμπτη στις 21.15.
Διάρκεια παράστασης: 90΄ (χωρίς διάλειμμα)
Εισιτήρια: 14 – 18 ευρώ



ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ