Στο έλεος των αρχαιοκαπήλων βρίσκονται αρχαίες και βυζαντινές θέσεις σε προάστιο της Κωνσταντινούπολης λόγω της αδυναμίας των διωκτικών αρχών να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις λεηλασίες.
Πρόκειται για τη βυζαντινή νεκρόπολη του Μάλτεπε και τα σπήλαια Ιντσεγκις, τα οποία παρότι ανήκουν σε κηρυγμένη αρχαιολογική ζώνη έχουν βρεθεί στο στόχαστρο των λαθρανασκαφέων.
Στην νεκρόπολη του Ιντσεγκις επίσημες ανασκαφές είχαν γίνει την περίοδο 1992-1995, οπότε και αποκαλύφθηκαν 40 ταφές, με περίπου 500 αγγεία, ειδώλια της Αφροδίτης, λύχνους, οικιακά σκεύη, νομίσματα καθώς και γυάλινα αντικείμενα, τα οποία εκτίθενται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κωνσταντινούπολης.
Οι ανασκαφές όμως δεν επεκτάθηκαν και έτσι τα τελευταία χρόνια τη σκυτάλη πήραν οι κυνηγοί θησαυρών και οι αρχαιοκάπηλοι, οι οποίοι ανοίγουν τρύπες στο χώμα προκειμένου φθάσουν στους τάφους, τους οποίους καταστρέφουν σπάζοντας τα καπάκια τους. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα συνελήφθησαν πρόσφατα επ’ αυτοφώρω. Αλλωστε και η ίδια η λέξη Μάλτεπε σημαίνει στα τουρκικά Λόφος των θησαυρών.
Στη Βυζαντινή περίοδο, στη θέση αυτή βρισκόταν η παράλια πόλη Βρύας όπου υπήρχαν και τα περίφημα ανάκτορα του Βρύαντος, τα οποία αρχικώς είχαν κτισθεί είτε από τον ρωμαίο αυτοκράτορα Τιβέριο είτε από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Θεόφιλο.
Το βέβαιο είναι ότι τα ανάκτορα αυτά χρησιμοποιούνταν από τους βυζαντινούς αυτοκράτορες ως θερινή κατοικία. Την εποχή αυτή μάλιστα η πόλη έφερε και το όνομα «Πελεκάνον».
Σήμερα η μεγάλη έκταση της νεκρόπολης θεωρείται ότι λειτουργεί απαγορευτικά για την επαρκή φύλαξή της, ωστόσο οι τούρκοι αρχαιολόγοι ζητούν τη συνέχιση των ανασκαφών ώστε να διασωθεί ό,τι απέμεινε από τους αρχαιοκάπηλους.
