Η μετάβαση από την ευτυχία στη «χώρα της ασθένειας», όπως λέει ο Κρίστοφερ Χίτσενς, έγινε πολύ γρήγορα. Πριν από οκτώ μήνες ο διάσημος βρετανός δημοσιογράφος πληροφορήθηκε ότι πάσχει από καρκίνο στον οισοφάγο και στους λεμφαδένες. Ο ο κ. Χίτσενςόμως,γνωστός στην Ελλάδα από τα βιβλία του για την αμερικανική ανάμειξη στο Κυπριακό και από την υποστήριξή του στο αίτημα να επιστραφούν τα Γλυπτά του Παρθενώνα, δεν το βάζει κάτω:δίνει, όσο μπορεί, διαλέξεις και συνεντεύξεις, έρχεται σε δημόσια αντιπαράθεση με τον «ιδεολογικό εχθρό» (προσφάτως με τον πιστό καθολικό Τόνι Μπλερ),συμμετέχει εθελοντικά,ως πειραματόζωο,σε πρόγραμμα για την εξεύρεση θεραπείας του καρκίνου.Και προειδοποιεί: «Αν με ακούσετε να λέω ότι πίστεψα στον Θεό,μη με πιστέψετε. Ο καρκίνος θα έχει εκφυλίσει τον εγκέφαλό μου».

«Ξύπνησα και αισθανόμουν σαν να με είχαν δέσει με χειροπέδες στο ίδιο μου το πτώμα. Ολο το στέρνο και ο θώρακάς μου ήταν σαν να είχαν αδειάσει και έπειτα να είχαν γεμίσει ξανά με τσιμέντο. Μπορούσα να ακούσω τον εαυτό μου να αναπνέει ανεπαίσθητα.Αλλά δεν μπορούσα να φουσκώσω τους πνεύμονές μου.Η καρδιά μου χτυπούσε είτε πάρα πολύ δυνατά είτε εντελώς ανεπαίσθητα».

Ετσι περιγράφει ο Κρίστοφερ Χίτσενς το τρομακτικό συναίσθημα που βίωσε ένα πρωινό του περασμένου Απριλίου, σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου της Νέας Υόρκης. Η διάγνωση ήταν καταπέλτης: επιθετικός καρκίνος στον οισοφάγο και στους λεμφαδένες. Στην καλύτερη περίπτωση, πέντε δύσκολα χρόνια ζωής. «Ολα γίνονται για κάποιον σκοπό» σημειώνει ο «Χιτς», όπως είναι το παρατσούκλι του, προσθέτοντας ότι ο ίδιος έχει προσφέρει πλέον το σώμα του στην επιστήμη. «Προτιμώ να γίνω ένα πειραματόζωο και να συνεισφέρω όπως μπορώ στην έρευνα κατά του καρκίνου,παρά να κάθομαι απλώς στο κρεβάτι μου περιμένοντας το μοιραίο να συμβεί» εξηγεί σε πρόσφατη συνέντευξη τους στους «Τimes» του Λονδίνου.

Ο Χίτσενς, μόνιμος κάτοικος των ΗΠΑ εδώ και 30 χρόνια και πρόσφατα πολιτογραφημένος Αμερικανός, έχει δώσει το DΝΑ του σε επιστήμονες προκειμένου αυτοί να κάνουν ανάλυση της ακολουθίας του γονιδιώματός του (genome sequencing). Η διαδικασία αυτή μπορεί να συμβάλει στη θεραπεία επιθετικών μορφών καρκίνου.

«Είναι η τελευταία ευκαιρία μου να προσφέρω κάτι στην κοινωνία», καταλήγει με πικρία που δεν κατάφερε να περιοδεύσει στις ΗΠΑ για την προώθηση του αυτοβιογραφικού βιβλίου του «Ηitch-22: Α Μemoir», το οποίο κυκλοφόρησε στην αρχή του καλοκαιριού. «Ο,τι είδους αγώνας και να είναι η ζωή, εγώ έφθασα στο τέρμα» έγραψε στη στήλη του στο περιοδικό «Vanity Fair», απόλυτα συμβιβασμένος με την ιδέα του θανάτου και χωρίς να ζητεί παρηγοριά σε κανέναν θεό ή θρησκεία.

«Δεν με ενοχλεί που ο κόσμος προσεύχεται για μένα, αν αφορά την ανάρρωσή μου. Δεν αντέχω όσους προσεύχονται να μετανοήσω και να ασπαστώ τον χριστιανισμό» σημειώνει από το κρεβάτι της χημειοθεραπείας.

Ο 61χρονος Χίτσενς είχε ανέκαθεν ένα «θέμα» με τον Θεό. Στο βιβλίο του «Ο Θεός δεν είναι μεγάλος:Πώς η θρησκεία δηλητηριάζει τα πάντα» περιγράφει τη θρησκεία ως «παράλογη και επικίνδυνη» και κατηγορεί τους πιστούς για αιώνες πολέμων, διωγμών και άλλων δεινών της ανθρωπότητας.

Η μόνη στιγμή που ο Χίτσενς παραδέχεται τον Ιησού είναι όταν Αυτός αποδεικνύεται λίγο πιο… μπον βιβέρ. Σε πρόσφατη ερώτηση δημοσιογράφου ποια είναι η αγαπημένη του ιστορία από τη Βίβλο, ο Χίτσενς απάντησε σαρκαστικά: «Μα η ιστορία όπου ο Ιησούς μεταμορφώνει το νερό σε κρασί! Ποιος θα έλεγε όχι στο κρασί;».

Διόλου παράξενο για έναν άνθρωπο που έχει ζήσει όλη την ενήλικη ζωή του μέσα σε ήπιες αλλά σταθερές εξαρτήσεις, όπως το αλκοόλ και το κάπνισμα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στην υγεία του.

«Ο απαίσιος Κίσινγκερ πρέπει να δικαστεί για την Κύπρο»

Ο άθεος Κρίστοφερ Χίτσενς (δεξιά) σε πρόσφατη δημόσια «διαμάχη» περί θρησκειών, στο Τορόντο του Καναδά, με τον καθολικό Τόνι Μπλερ

Στο βιβλίο του «Η δίκη του Χένρι Κίσινγκερ» (εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας), το οποίο βασίστηκε σε πρωτογενές υλικό και ντοκουμέντα, ο Κρίστοφερ Χίτσενς επιτίθεται στον αμερικανό πολιτικό Χένρι Κίσινγκερ. Οπως υποστηρίζει ο συγγραφέας, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ πρέπει να δικαστεί και να καταδικαστεί για τα εγκλήματα που διέπραξε εναντίον της Κύπρου, της Χιλής, του Βιετνάμ και άλλων χωρών. Σύμφωνα με τον Χίτσενς, τον Μάιο του 1974, δύο μήνες πριν από το πραξικόπημα, ο Κίσινγκερ, «αυτό το απαίσιο πλάσμα», όπως τον χαρα κτηρίζει, είχε λάβει σημείωμα (memorandum) από τον διευθυντή του Γραφείου Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Τόμας Μπόγιατ ότι η ελληνική χούντα ετοιμάζεται να εισβάλει στην Κύπρο για να ανατρέψει τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. O Μπόγιατ εισηγείτο στον προϊστάμενό του να προειδοποιήσει τον δικτάτορα Ιωαννίδη ότι τυχόν πραξικόπημα θα έδινε την αφορμή που έψαχναν οι Τούρκοι για να εισβάλουν στη Κύπρο. Ο Κίσινγκερ δεν έλαβε κανένα μέτρο ενάντια στο πραξικόπημα και την εισβολή, ενώ εμπόδισε και την επιστροφή του Μακάριου.