Ο Ομέρ, δικηγόρος το επάγγελμα, είναι ένας από τους 360.000 άνδρες και γυναίκες του Ισραήλ που αποδέχθηκαν το φύλλο πορείας και το κάλεσμα στα όπλα και βρίσκονται σε προκεχωρημένες θέσεις του στρατού σε Βορρά και Νότο. «Δεν μισώ την Παλαιστίνη, μισώ τη Χαμάς και την τρομοκρατία. Δεν είμαι εδώ για να σκοτώσω αμάχους αλλά όσους εισέβαλαν στη χώρα μου και σκότωσαν, βίασαν και απήγαγαν αθώους ανθρώπους» λέει στο «Βήμα». Βρισκόμαστε, μαζί με περισσότερους από 180.000 επίστρατους, σε απόσταση μισού χιλιομέτρου από το τείχος που επί δεκαετίες χωρίζει τη Λωρίδα της Γάζας από το Ισραήλ.

Την ώρα που μας μιλάει, την ίδια στιγμή μία ίλη αρμάτων Merkava φτάνει στο σημείο γεμίζοντας την ατμόσφαιρα με πυκνή σκόνη και ανησυχία από τον θόρυβο των μηχανών. Ο Ισμαήλ είναι πλήρωμα σε ένα από τα άρματα μάχης και ύστερα από παρότρυνση του φίλου του, Ομέρ, δέχεται να μας μιλήσει. Εχασε δύο δικούς του ανθρώπους, οι οποίοι σφαγιάστηκαν στο κιμπούτς Μπεερί, τη γιαγιά και τον παππού του, 78 και 80 ετών αντίστοιχα.

Γονείς της μητέρας του, είχαν αφιερώσει τα τελευταία χρόνια της ζωής τους στο να βοηθούν μικρά παιδιά και νεαρούς στις μετακινήσεις τους από τη Γάζα σε σχολεία και δουλειές. «Δεν μπορώ να συγχωρήσω και να κατανοήσω πώς είναι δυνατό να εκτέλεσαν ανθρώπους όχι απλά αθώους, αλλά ανθρώπους που τόσα χρόνια πάλεψαν για να έχουν τα δικά τους παιδιά μια καλύτερη ζωή».

Ψάχνουν σπίτι-σπίτι για τρομοκράτες

Σε απόσταση μικρότερη από ένα χιλιόμετρο από το βορειοανατολικό τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, στη Σντερότ που εδώ και 17 ημέρες έχει εκκενωθεί από το σύνολο του πληθυσμού της, ο Αβιχάι, μέλος των ειδικών δυνάμεων του ισραηλινού στρατού, μας ζητά επίμονα να αποχωρήσουμε από την πόλη η οποία έχει δεχθεί, με βάση τα επιχειρησιακά στοιχεία, πάνω από το 30% των περισσότερων από 8.000 ρουκετών που έχει εκτοξεύσει η Χαμάς από τη Βόρεια Γάζα από την αρχή της σύρραξης. Οταν του λέμε πως έχουμε βρεθεί περισσότερες από δέκα φορές στο συγκεκριμένο σημείο, χαλαρώνει και μας φωνάζει στην είσοδο ενός νηπιαγωγείου.

Εκεί η μονάδα ανίχνευσης και εξουδετέρωσης του στρατού έχει μετατρέψει τους χώρους όπου μέχρι πριν από λίγες ημέρες έπαιζαν, γελούσαν και έτρεχαν μικρά παιδιά σε επιχειρησιακό στρατηγείο. Ο Αβιχάι ζητά από έναν δεκανέα, που μας πλησιάζει απειλητικά, να υποχωρήσει και μας ζητά να μην καταγράψουμε με οπτικοακουστικά μέσα το παραμικρό. Η μονάδα της Σντερότ, δύο εβδομάδες μετά τη σφαγή της Χαμάς, εξακολουθεί να ψάχνει σπίτι-σπίτι ολόκληρη την περιοχή και έχει εντοπίσει και εξουδετερώσει περισσότερους από 15 τρομοκράτες, τον τελευταίο μερικά μέτρα μακριά από το σημείο όπου βρισκόμασταν πριν μερικές ώρες.

Ο Αβιχάι είναι μουσουλμάνος και οι δεσμοί της οικογένειάς του με την Παλαιστίνη είναι αδιάρρηκτοι. Στην Μπερσεβά, μεταγωγικά, τεθωρακισμένα αλλά και αρκετές συστοιχίες πυραύλων μεταφέρονται από το ένα σημείο στο άλλο. Η μετακίνηση εντάσσεται στο πλαίσιο του στρατηγικού σχεδιασμού που θέλει συγκεκριμένες μονάδες σε συγκεκριμένες θέσεις. Η επιχείρηση «Σιδερένια Ξίφη» μπορεί να μην έχει ακόμη περάσει το επίπεδο της μάχης μέσα στους στενούς δρόμους και στα συντρίμμια της Γάζας, αλλά ο στρατός του Ισραήλ δεν έχει σταματήσει να υλοποιεί τον σχεδιασμό που θα τον φέρει στην πλέον πλεονεκτική θέση.

Ασπίδα προστασίας στο νοσοκομείο της Ασκελόν

Στην Ασκελόν, 13 χιλιόμετρα βόρεια της Γάζας, οι ρουκέτες της Χαμάς στοχεύουν συστηματικά, σχεδόν εμμονικά, το μεγαλύτερο νοσοκομείο της περιοχής. Εργαζόμενοι στην καθαριότητα του νοσοκομείου ανά μία ώρα σκουπίζουν τα θραύσματα από τις ρουκέτες που η αεράμυνα του Ισραήλ ακατάπαυστα «λοκάρει» και διαλύει στον αέρα. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες κρεβάτια, χειρουργεία και κλίνες στη μοναδική πτέρυγα ΜΕΘ που δεν έχει καταστραφεί από τους συνεχείς βομβαρδισμούς αδειάζουν και ετοιμάζονται στην περίπτωση που κατά την χερσαία επιχείρηση οι τραυματίες στρατιώτες χρειαστούν άμεση περίθαλψη.

Γύρω από το νοσοκομείο ο στρατός μεταφέρει συστοιχίες αεράμυνας (του Σιδερένιου Θόλου) καθώς δεν μπορεί να διακινδυνεύσει ένα ακόμα χτύπημα στη συγκεκριμένη άκρως απαραίτητη υποδομή. Ασθενείς, ασθενοφόρα και ΙΧ κορνάρουν ασταμάτητα είτε για εμψύχωση είτε από την ένταση στον απέραντο χώρο στάθμευσης του νοσοκομείου.

Στη Νετιβότ, οι μονάδες των ανιχνευτών του στρατού έχουν γεμίσει τα μισά δημόσια κτίρια και τα γήπεδα της πόλης, με τον δήμαρχο να ασκεί επίμονα «βέτο» και προς το παρόν οι συστάσεις της κυβέρνησης για εκκένωση της πόλης, που βρίσκεται πολύ κοντά στα ανατολικά σύνορα της Γάζας, δεν εισακούονται. Εκατοντάδες άνδρες των ειδικών δυνάμεων ανεβαίνουν ανά δύο ώρες σε στρατιωτικά οχήματα και μεταγωγικά και μεταφέρονται 7 χιλιόμετρα μακριά, σε απόσταση μερικών δεκάδων μέτρων από τη Λωρίδα της Γάζας.

Ο πανάκριβος και, κυρίως, εξόχως προηγμένος πολεμικός εξοπλισμός τους τούς κάνει να ξεχωρίζουν ακόμα και ανάμεσα στους άλλους συναδέλφους τους. Δουλειά τους να διαιρεθούν σε μικρές ομάδες, να καταγράψουν σαν «φαντάσματα» κινήσεις στο εσωτερικό της Λωρίδας και να εξουδετερώσουν οποιονδήποτε σταθεί εμπόδιο στο έργο τους χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τη Χαμάς.