Ολα ξεκίνησαν όταν συζητώντας με τον πατέρα μου του είπα ότι θέλω να γράψω για κάποιον επαγγελματία στον κλάδο του yachting που να κάνει κάτι διαφορετικό. Χωρίς δεύτερη σκέψη, μου απάντησε: «Πάρε τηλέφωνο τον Αριστοτέλη».

Ετσι γνώρισα τον Αριστοτέλη Μπέτση, τον βραβευμένο έλληνα ναυπηγό που εξειδικεύεται στη σχεδίαση superyachts και έχει δημιουργήσει το δικό του design studio στην Αγγλία. Είχα την ευκαιρία να μου διηγηθεί ο ίδιος πώς προέκυψε η αγάπη του για αυτό που κάνει, από πού ξεκίνησε και πώς έφτασε στο σήμερα. Η αρχή, όπως φάνηκε, έγινε από πολύ νωρίς.

Από μικρό παιδί είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για οτιδήποτε επέπλεε. Ειδικά για ό,τι θεωρούσε σχεδιαστικά ενδιαφέρον – όχι απαραίτητα όμορφο, αλλά οτιδήποτε έβλεπε να εξυπηρετεί κάποιον σκοπό τον ενδιέφερε ιδιαίτερα. Θυμόταν, όπως μου είπε, ότι στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού όλα τα παιδιά, ιδιαίτερα τα αγόρια, είχαν πάθος για τα αυτοκίνητα.

Εκείνος όμως αυτό το πάθος το είχε για τα σκάφη. Γνώριζε ναυπηγεία και μοντέλα απ’ έξω, διάβαζε περιοδικά ανελλιπώς και ικέτευε τους γονείς του να επισκέπτονται σχετικές εκθέσεις αλλά και μαρίνες. Είχε την τύχη να μεγαλώνει κοντά στη θάλασσα, παρατηρούσε τα σκάφη, τα περιεργαζόταν και, σε ηλικία που μπορούσε πια να κρατήσει μαρκαδόρο, προσπαθούσε να τα αποτυπώσει στο χαρτί.

Τα πρώτα του σχέδια ήταν παιδικές ζωγραφιές, γύρω στα 7 του χρόνια, αλλά από τότε δεν σταμάτησε. Ηθελε να βελτιωθεί, να μπορεί να αποτυπώνει τις σκέψεις και τις ιδέες του με ακρίβεια. Ετσι, με τα χρόνια, το μολύβι έγινε προέκταση του χεριού του και μέσο για να αποδίδει ό,τι κατακτούσε με το μυαλό του. Το πάθος αυτό παραμένει ίδιο μέχρι σήμερα, μια και κάθε του έργο ξεκινάει πάντα με σκέψεις και ιδέες που αποτυπώνονται με μολύβι σε ένα λευκό χαρτί.

To superyacht «Ark» μήκους 101 μ. έχει χαρακτηριστεί «θαλάσσιο κόσμημα» από τον ξένο Τύπο.

Χαρακτηριστικό είναι πως όταν ήταν μικρός μαθητής και τον ρωτούσαν τι θέλει να κάνει όταν μεγαλώσει εκείνος απαντούσε: «Να σχεδιάζω σκάφη». Οι γονείς του τού έλεγαν ότι «τα σκάφη τα σχεδιάζουν οι ναυπηγοί» και έτσι από το Δημοτικό κιόλας έλεγε ότι θέλει να γίνει ναυπηγός, χωρίς όμως να ξέρει πραγματικά τι σημαίνει η λέξη και τι ακριβώς κάνει ένας ναυπηγός.

Στο τέλος των μαθητικών χρόνων, μέσα στην οικονομική και κοινωνική κρίση, ήθελε να ανοίξει ορίζοντες και να ξεφύγει. Στόχευσε και πέρασε στο University of Strathclyde στη Σκωτία. Ηταν, όπως μου περιέγραψε, μια έξοδος από το comfort zone του: νέα γλώσσα, νέα κουλτούρα, νέοι ρυθμοί, όλα καινούργια. Δύο βαλίτσες, βασικά αγγλικά, μέτρια κοινωνικά skills, αλλά και το όνειρο να κάνει αυτό που αγαπά ήταν όσα τον συνόδευαν σε αυτό το νέο κεφάλαιο.

Ξεκίνησε την πρώτη ακαδημαϊκή χρονιά και σύντομα κατάλαβε ότι ο ναυπηγός σχεδιάζει και μελετάει πλοία όλων των τύπων, αλλά κυρίως εμπορικά. Εκείνος όμως ήθελε και κάτι παραπάνω: να μάθει να χρησιμοποιεί τα κατάλληλα εργαλεία, τα μυστικά και τις τεχνικές που σχετίζονται με τον σχεδιασμό ενός καλαίσθητου σκάφους, που θα παραμένει πρακτικό και ασφαλές. Συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να επενδύσει τις ελεύθερες ώρες του για να κατακτήσει αυτές τις δεξιότητες, αφού δεν αποτελούσαν μέρος της ύλης.

Ετσι, δούλευε με τα απαραίτητα λογισμικά, μελετούσε σκάφη αναψυχής και βελτίωνε συστηματικά το χέρι και την αντίληψή του. Σε λίγα χρόνια είχε καταφέρει να χρησιμοποιεί τα κατάλληλα εργαλεία και να συνδυάζει τις τεχνικές γνώσεις που διδασκόταν στο πανεπιστήμιο. Η κουλτούρα των πανεπιστημίων και των φοιτητών στη Σκωτία έπαιξε σημαντικό ρόλο. Ηδη από τα πρώτα χρόνια προωθούνταν η επαφή με τη ναυπηγική βιομηχανία. Παράλληλα, το παράδειγμα των συμφοιτητών του τον ώθησε να αναζητά κάθε καλοκαίρι εργασία σε εταιρείες του κλάδου, αποκτώντας έτσι γρηγορότερα επαγγελματική αντίληψη.

Οι εσωτερικοί χώροι του «Nertila» έχουν σχεδιαστεί και διαμορφωθεί με γνώμονα την υψηλή αισθητική,την άνεση και την πολυτέλεια εν πλω.

Οι διακρίσεις, τα πρώτα projects και οι στόχοι για το μέλλον

Το μεγάλο ορόσημο ήρθε στο τρίτο έτος, το 2018, όταν συμμετείχε στα Young Designer of the Year Awards του «BOAT International» και διακρίθηκε στους φιναλίστ, κάτι που συνέβη ξανά το 2020. Η πρώτη διάκριση, όπως μου είπε, ήταν καθοριστική για την καριέρα του. Χάρη σε αυτήν εκτέθηκε σε μια ολόκληρη βιομηχανία για την οποία μέχρι τότε διάβαζε στα περιοδικά και παρακολουθούσε από μακριά.

Γνώρισε και ανέπτυξε σχέσεις με επαγγελματίες του χώρου που τον βοήθησαν να εξελιχθεί. Λόγω της προβολής του διαγωνισμού, ξεκίνησε και την πρώτη του συνεργασία: έλληνας πλοιοκτήτης τού ανέθεσε μέρος του εξωτερικού επανασχεδιασμού σκάφους 116 μέτρων – η καλύτερη ευκαιρία που θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί. Παραμένει ευγνώμων για αυτή την κίνηση, αλλά και για την καθοδήγηση που έλαβε στο πρώτο εκείνο βήμα.

Το 54 μ. «Nertila», σε κατασκευή της εταιρείας Dynamic Marina Yachts.

Καθώς προχωρούσε εκείνο το έργο, παράλληλα με τις σπουδές, προέκυπταν και άλλα projects, άλλοτε μικρά, άλλοτε μεγαλύτερα. Στο τελευταίο έτος των σπουδών του είπε στον εαυτό του: «Εκανα την αρχή, ένα έτος ακόμα και μετά πρέπει να κυνηγήσω νέες και μεγαλύτερες συνεργασίες». Μίλησε με περίπου 50 γραφεία, ναυπηγεία και επιχειρήσεις. Από εκεί γεννήθηκαν συνεργασίες που τον διαμόρφωσαν επαγγελματικά, κάποιες εκ των οποίων συνεχίζονται ως σήμερα.

Από το 2018 διατηρεί το δικό του στούντιο στην Αγγλία. Εχει συνεργαστεί με σημαντικά παγκόσμια ονόματα του κλάδου, όπως η Lürssen, και έχει σχεδιάσει σκάφη διαφορετικών μεγεθών και κατηγοριών. Πλέον, είναι επικεφαλής μιας μικρής ομάδας που δραστηριοποιείται αποκλειστικά στην εξωτερική και εσωτερική σχεδίαση σκαφών, νέων κατασκευών και ανακατασκευών.

Οπως μου είπε χαρακτηριστικά, είναι «εθισμένος» σε αυτό που κάνει, και ίσως αυτό να αποτελεί και μέρος του «added value» της δουλειάς του. Κανένα έργο δεν αντιμετωπίζεται ως «ένα ακόμη project», το ίδιο ισχύει και για τους πελάτες του. Η ποιότητα ενός σχεδίου αντικατοπτρίζεται πάντα στον χρόνο που αφιερώνει κάποιος, αλλά και στην ευφυΐα και την έμπνευση του σχεδιαστή.

Ο στόχος του είναι να συνεχίσει να κάνει αυτό που έκανε πάντα, μεγαλώνοντας το στούντιο, χωρίς όμως να σταματήσει ποτέ ο ίδιος να σχεδιάζει, όσο και αν μεγαλώσει η ομάδα. Οπως μου είπε, το σχέδιο είναι μία από τις πιο δημιουργικές ασχολίες και το να μπορεί κανείς να φαντάζεται, να συνδυάζει και έπειτα να σχεδιάζει είναι προσόν ανεκτίμητης αξίας.