«Ο ύποπτος ως «μοναχικός λύκος» μπορεί να αναγνωριστεί από τις επαναλαμβανόμενες νευρικές κινήσεις για την προφύλαξη των προσωπικών του αντικειμένων ή του εξοπλισμού του (τσέπες, σακίδια κ.λπ.)., δηλαδή το «ψαχούλεμα» στον ρουχισμό ή στο σακίδιό του. Επίσης μπορεί να εξετάζει τον χώρο στον οποίο βρίσκεται προς αναζήτηση προσωπικού ασφαλείας, ενώ κατά τη διάρκεια του ελέγχου είτε να διστάζει να απαντήσει σε ερωτήσεις του προσωπικού ασφαλείας είτε να προχωράει σε επίδειξη έντονης δυσαρέσκειας και αυθάδειας μέσω δομημένων απαντήσεων, οι οποίες φαίνονται προμελετημένες. Μπορεί να κρατάει σημειώσεις για περιπολίες της Αστυνομίας ή να προχωράει σε βίαιες ενέργειες για να φτάσει στον στόχο του σπρώχνοντας για να περάσει μέσα από το πλήθος».
Αυτές είναι μερικές μόνο από τις οδηγίες που περιλαμβάνει το εμπιστευτικό σχέδιο «Πρόμαχος» της ΕΛ.ΑΣ. που αποκαλύπτει σήμερα «Το Βήμα», το οποίο και αποτελεί ένα κείμενο συνολικά 63 σελίδων με αντικείμενο την αποφυγή ένοπλων αιματηρών επιθέσεων από μεμονωμένους δράστες λόγω κυρίως του πολέμου στη Μέση Ανατολή αλλά και «τυφλών» εκδικητικών ενεργειών εναντίον ελλήνων και αλλοδαπών πολιτών στη χώρα μας!
Το σχέδιο «Πρόμαχος» πήρε το όνομά του από την Αρχαία Ελλάδα (κατά τη διάρκεια της βυζαντινής περιόδου, ο «πρόμαχος» ήταν ο οπλίτης ο οποίος μαχόταν στην πρώτη γραμμή της φάλαγγας), ενώ στις σελίδες του αναφέρεται ότι ένας ύποπτος «μπορεί να απωθεί με κάθε τρόπο τους γύρω του για να πλησιάσει σε απαγορευμένο χώρο ή και να παρουσιάζει έλλειψη μεγάλης κινητικότητας ή ευελιξίας στο κάτω μέρος του σώματος (επειδή φέρει βόμβα).
Ακόμα ένα στοιχείο εντοπισμού είναι το αν έχει πρόσφατα ξυρισμένα γένια ή μουστάκι, εμφανή λόγω της διαφοράς στο χρώμα του δέρματος στο πρόσωπο (διαδικασία δογματισμού και εξαγνισμού σε περίπτωση ισλαμιστικής τρομοκρατίας).
Ο ύποπτος μπορεί να είναι κομάντο αυτοκτονίας, οπότε μία ζώνη με εκρηκτικά μπορεί να έχει 4,5 κιλά τέτοιου είδους ύλης και στην περίπτωση αυτή απαιτείται απόσταση ασφαλείας σε ανοικτό πεδίο 330 μέτρα, ενώ ένα γιλέκο μπορεί να φορτωθεί με εννέα κιλά και η απόσταση ασφαλείας είναι 400 μέτρα. Τέλος, σε μία τσάντα μπορεί να έχει έως 25 κιλά εκρηκτικής ύλης και οι πολίτες θα πρέπει να απομακρυνθούν 500 μέτρα.
Σε περίπτωση που εντοπιστεί ένα τέτοιου είδους άτομο από αστυνομικούς, δεν πρέπει ποτέ να προχωρήσει ο αστυνομικός σε σωματική έρευνα και δεν πρέπει να προσπαθήσει να του αφαιρέσει τη ζώνη ή το γιλέκο με τα εκρηκτικά. Ακόμα κι αν ο βομβιστής θέλει να παραδοθεί ή είναι τραυματισμένος ή νεκρός, οι αστυνομικοί πρέπει να κρατούν τις αποστάσεις τους. Βομβιστής που φαίνεται ότι παραδίνεται μπορεί να το κάνει για να προσελκύσει και να σκοτώσει ανύποπτους αστυνομικούς».
Τα σενάρια επιθέσεων
Στο έγγραφο που έχει στην κατοχή του «Το Βήμα» υπάρχουν αναφορές για τον ενδεχόμενο κίνδυνο επιθέσεων σε φεστιβάλ, συναυλίες, παρελάσεις, αθλητικά γεγονότα, αεροδρόμια, σιδηροδρομικούς σταθμούς, εστιατόρια, καφετέριες, αλλά και χώρους προσευχής. Ωστόσο το συγκεκριμένο έγγραφο αποτελεί και έναν μυστικό οδηγό της ΕΛ.ΑΣ. για τη δυνατότητα έγκαιρου εντοπισμού ατόμων με ψυχολογικά προβλήματα που μπορεί να επιτεθούν με βαρύ οπλισμό, μαχαίρια εναντίον ανυποψίαστων πολιτών σε σχολεία, γραφεία, δημόσιους χώρους κ.λπ. ή ακόμα ρίχνοντας αυτοκίνητο επάνω τους. Οπως δηλαδή συνέβη και με την περίπτωση οδηγού με τέτοιου είδους προβλήματα που έριξε – στις 25 Μαΐου – το ΙΧ του στη στάση λεωφορείου στο Χαλάνδρι με αποτέλεσμα τον τραυματισμό τριών ατόμων.
Το συγκεκριμένο εγχειρίδιο της ΕΛ.ΑΣ. που παραδόθηκε σε ομάδα αξιωματικών κυρίως της Αμεσης Δράσης έπειτα από επισταμένη μελέτη προσδιορίζεται ως «Οδηγός Βασικών Γνώσεων, Ενεργειών και Βέλτιστων Πρακτικών Διαχείρισης Περιστατικού Επίθεσης Μεμονωμένου Δράστη (Lone Αctor)».
Δείκτες συμπεριφοράς
Στο κείμενο αυτό υπάρχουν 12 δείκτες συμπεριφοράς που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ένα άτομο μπορεί να είναι εν δυνάμει δράστης αιματηρής επίθεσης. Ανάμεσα σε αυτούς είναι «εμμονή με την τήρηση ιδεολογικών και θρησκευτικών κανόνων (διατροφή, κοινωνικές συναναστροφές κ.λπ.), αλλαγή ονόματος και χρήση ψευδωνύμων, συστηματική ενασχόληση με πολεμικές τέχνες, ξαφνική διακοπή σχολείου, κ.λπ.».
Στο έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ. γίνεται ακόμα λόγος για την επίδραση των βιντεοπαιχνιδιών στην ψυχολογία των πολιτών. Οπως χαρακτηριστικά μνημονεύεται σε αυτό, «το φαινόμενο γνωστό ως «gamification» περιγράφει ουσιαστικά την εφαρμογή των αρχών, τεχνικών, μηχανισμών ενός παιχνιδιού στην πραγματική ζωή. Η ζωντανή μετάδοση μιας επίθεσης, συνθήκη η οποία συνοδεύει το φαινόμενο του «gamification», ενδέχεται να οδηγήσει σε μιμητισμό, αλλά και θαυμασμό του δράστη από ομοϊδεάτες του, όπως συνέβη το 2019 στη Νέα Ζηλανδία».
Οσον αφορά τον κίνδυνο επιθέσεων σε σχολεία, όπως σημειώνεται, «οι παράγοντες που βρίσκονται πίσω από αυτές περιλαμβάνουν εύκολη πρόσβαση σε πυροβόλα όπλα, έλλειψη οικογενειακής επιτήρησης, οικογενειακά προβλήματα και ψυχικές ασθένειες. Οι κυριότερες αιτίες-κίνητρα των δραστών ήταν ο εκφοβισμός (bullying)/απειλή από άλλους (75%), η επιθυμία για εκδίκηση (61%) και η απόγνωση ή τάση αυτοκτονίας (27%)».
Στους εργασιακούς χώρους, όπως σημειώνεται, τα σημεία αναγνώρισης ενός υποψηφίου για να προχωρήσει σε αιματηρή επίθεση είναι «η εναντίωση στις αλλαγές στο εργασιακό περιβάλλον και στις διαδικασίες, σοβαρές εναλλαγές διάθεσης, οι αισθητά ασταθείς συναισθηματικές αντιδράσεις, εκρήξεις θυμού χωρίς πρόκληση, αύξηση χρήσης αλκοόλ και φαρμάκων, αλλά και αδικαιολόγητων απουσιών από εργασία, κ.ά.».
Με χρήση οχήματος
Οσον αφορά τις τυχόν επιθέσεις με όχημα που μπορεί κάποιος να ρίξει εναντίον του πλήθους, όπως σημειώνεται στο έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ., «το ενδιαφέρον πρέπει να εστιάζεται στις ασυνήθιστες τροποποιήσεις επαγγελματικών αυτοκινήτων ή επιβατικών αυτοκινήτων, όπως οι αυτοσχέδιες προσπάθειες ενίσχυσης του εμπρόσθιου μέρους του οχήματος με μεταλλικές πλάκες. Η αγορά, μίσθωση ή κλοπή μεγάλων ή βαρέων επαγγελματικών οχημάτων ή εξοπλισμού (π.χ., SUV, φορτηγά), εάν συνοδεύονται από τυπικούς δείκτες, όπως νευρικότητα κατά την αγορά, πληρωμή σε μετρητά ή έλλειψη εξοικείωσης με τις λειτουργίες του οχήματος».
Επιπλέον υποψίες δημιουργούνται «από απόπειρες διείσδυσης σε κλειστές περιοχές, όπου συγκεντρώνονται πλήθη, όπως τα φεστιβάλ δρόμου ή οι αγορές αγροτών». Σχετικά με την αντιμετώπιση μιας τέτοιας επίθεσης, σημειώνεται ότι «αν είναι σε εξέλιξη και δεν υπάρχει χρόνος για ενημέρωση και απομάκρυνση των πολιτών, οι επί τόπου αστυνομικοί προσπαθούν να ακινητοποιήσουν το επιτιθέμενο όχημα ή να εξουδετερώσουν τον οδηγό του με εμπόδια, καρφιά, φραγμό ή εμβολισμό με το περιπολικό, πυροβολισμό στα λάστιχα του οχήματος ή στον οδηγό του.
Οσον αφορά τις περιπτώσεις οχημάτων που μεταφέρουν βόμβες, ζητείται από το αστυνομικό προσωπικό να προσέχει αν τα οχήματα έχουν ενισχυμένα οπίσθια αμορτισέρ σε φορτηγά-βαν για να αντέχουν βαρύτερα φορτία, αν ένα όχημα είναι σταθμευμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα σε κεντρικό μέρος ή πλησίον σημείου, αν υπάρχουν κρεμασμένα καλώδια στο εσωτερικό του οχήματος, έκλυση ασυνήθιστης μυρωδιάς, περίεργα αντικείμενα μέσα στο όχημα (φιάλες υγραερίου, κ.λπ.)». Οπως επισημαίνεται, ένα φορτηγό μπορεί να φορτωθεί με 27.000 κιλά εκρηκτικών και οι πολίτες πρέπει να απομακρυνθούν ως 2.200 μέτρα!
Αν βρεθούν όμηροι
Τέλος, εντυπωσιακές είναι οι οδηγίες σε περίπτωση που αστυνομικοί βρεθούν όμηροι ενόπλων. Οπως σημειώνεται, «κράτα ήπιους τόνους, αποφεύγοντας να κάνεις πράγματα που μπορεί να σε κάνουν να ξεχωρίσεις από τους ομήρους. Να φέρεσαι στον δράστη με σεβασμό, αποφεύγοντας να αναδείξεις τη σοβαρότητα της κατάστασης. Μην πανικοβληθείς, μη γίνεις διαπραγματευτής, μην προσπαθήσεις να γίνεις ήρωας, δέξου την κατάσταση και περίμενε υπομονετικά, μη μιλάς, εκτός αν σου μιλήσει ο δράστης».
