Δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ απέκτησε ξαφνικά περιβαλλοντικές ευαισθησίες. Αλλά αν συνέβη, μπράβο του.
Για δύο λόγους.
Πρώτον, επειδή το περιβάλλον είναι το μεγάλο ορφανό της ελληνικής πολιτικής. Κανείς δεν το έχει υιοθετήσει με την καρδιά του και μακάρι να βρεθεί μια θετή πολιτική οικογένεια να το πάρει σοβαρά κάτω από τις φτερούγες της.
Δεύτερον, επειδή για την ελληνική κοινωνία είναι απείρως χρησιμότερος ένας ΣΥΡΙΖΑ «οικολόγος-πράσινος» παρά ένας ΣΥΡΙΖΑ που λέει κουλαμάρες για την οικονομία, την παιδεία ή τις επενδύσεις.
Αν είναι λοιπόν να φωνάζουν, χίλιες φορές να φωνάζουν κατά της κλιματικής αλλαγής παρά να προστατεύουν τις συμμορίες των Εξαρχείων ή των πανεπιστημίων.
Αλλά έχω κι έναν πρόσθετο λόγο να καταθέσω.
Η μοναδική περίπτωση «αντισυστημικού» κόμματος στην Ευρώπη που πέρασε με επιτυχία στη χορεία των κανονικών κομμάτων είναι οι Πράσινοι στη Γερμανία. Είναι μια επιτυχημένη μετάβαση από το «έξω» στο «μέσα».
Αν λοιπόν ο Τσίπρας αρέσκεται να δηλώνει «αντισυστημικός», ας το κάνει τουλάχιστον στο όνομα της οικολογίας και όχι μιας παπανδρεϊκής καρικατούρας. Με άλλα λόγια, αν θέλει να ντυθεί στα πράσινα, καλύτερα οικολόγος παρά ΠαΣοΚ.
Φυσικά ποτέ κανείς δεν είναι βέβαιος τι εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ από όσα λέει. Και άλλωστε ο έμφυτος τυχοδιωκτισμός της ηγετικής του ομάδας δεν προδιαθέτει ιδιαίτερα για ένα ευαίσθητο «πράσινο κόμμα».
Υποθέτω λοιπόν ότι η αντίθεσή τους στον Μπολσονάρο, στις Σκουριές ή στο Ελληνικό δεν έχει τόσο να κάνει με το περιβάλλον, όσο με έναν ιδιότυπο αλλά ξεπερασμένο πολιτικό ακτιβισμό.
Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι καταφανές ότι στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αναζητήσουν έναν νέο πολιτικό χώρο και μια νέα φυσιογνωμία.
Η Αριστερά στην Ευρώπη είναι ακραία περιθωριακή δύναμη.
Στη σοσιαλδημοκρατία ούτε θέλουν να πάνε, ούτε τους θέλουν να έλθουν, ούτε είναι βέβαιο ότι αξίζει τον κόπο.
Η «αριστερή σοσιαλδημοκρατία» τύπου Κόρμπιν είναι περισσότερο γραφική και από τον Κόρμπιν.
Και η θεωρία του «προοδευτικού μετώπου» που επινόησαν κάποιοι επιτήδειοι για να «τρουπώσουν» οι ίδιοι δεν έχει πολλά ψωμιά – ελλείψει συντηρητικού εχθρού και προοδευτικών εθελοντών…
Η άλλη λύση για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να πάει να πολεμήσει τον Μητσοτάκη στο Κέντρο.
Δεν ξέρω αν το σκέφτονται. Αλλά αν το επιχειρήσουν, καλό κουράγιο.
